2025 ජුලි මස 13 වන ඉරිදා
2025 ජුලි මස 13 වන ඉරිදා
සුකීර්තිමත් කිවිසුරු ගේයපද රචක මහගම සේකරයන්ගේ පද සංකල්පනාවෙන් ද පණ්ඩිත් අමරදේවයන්ගේ ස්වරාලංකාරයෙන් හා සුගායන
මහාචාර්ය ලියනගේ අමරකීර්ති ලාංකේය නිර්මාණ සාහිත්‍යයේ වපසරිය පුළුල් කිරීමට දායක වූ සුදුර්ලභ ලේඛකයෙකි.විචාරකයෙ
මේ කාලයේ ලංකාවටත් බොහොම අදාළ යයි සැලකිය හැකි බොලිවුඩ් චිත්‍රපටයක් ගැනයි අද මේ සටහන ලියන්නේ.
ඒ 1950 අවුරුද්දේ මැද භාගය විය යුතුය. මම එකල නුගේගොඩ ශාන්ත ජෝන් විදුහලේ පෙර දෙටු පෙළ පන්තියේ ඉගෙන ගනිමින් සිටියෙමි.
සමන් නන්දලාල් මුහුණු පොතෙහි සටහනක් තබමින් තමන් පොතක් ගැන ලංකාදීප ’’මතුමහල’’ විශේෂාංගයට ලියන ලිපිය නවත්වන බව නි
ඉන්දියානුවන්ට අයිති විශාල සමාගමක් දකුණු අප්‍රිකාවේ විය. එකී සමාගම විසින් පවරන ලද වන්දි නඩුවක නීති උපදේශක වශයෙන්
මෙරට වේදිකා ඉතිහාසය ගෙනහැර පාමින් නාට්‍ය හා රංග කලාව විෂය ඇසුරු කරමින් ලියැවෙන ලිපි මාලාව හැටේ දශකයේදී වේදිකාවේ
කෙනෙකුගේ සිතේ ජීවිතය ගැන ඇති වන බලාපොරොත්තු, සිහින, ප්‍රාර්ථනා ආදිය උග්‍ර වන තරමට ඒවා ඉටු නොවී බිඳ වැටුණු විට ඇති
මහින්ද දිසානායකයන්ගේ ධ්වනිතාර්ථපූර්ණ ගේයපද මාලාවෙන් ද ගුණදාස කපුගේ සහ කරුණාරත්න දිවුල්ගනයන්ගේ සුගායනයෙන් ද ග
ඇතැම් විට මෙම අදහසට හේතු වන්නට ඇත්තේ පැල නැති හේනක් ගැන සිතා ගත නොහැකි වීම විය හැකි ය.
ඒ 06 වන දශකයයි. අංකුර සාහිත්‍ය ලෝලීන් හා මාධ්‍ය ලෝලීන් වශයෙන් අප භද්‍ර යෞවනයේ පසුවුණු සුන්දර අවධියයි. එකල අපි එක සේ
1988 වසරේ මට අමුතුම ජාතියේ පොතක් කියවන්නට ලැබිණි. එහි පළමු ඡේදය ඇරඹෙන්නේද අපූරු වැකියකිනි.
පහුගිය සුමානෙ ඉතා අපූරු බටහිර චිත්‍රපටයක් නරඹන්න ලැබුණා. මේ සිනමාපටයේ නම The Substance.
ඉතින් මොරම්පුර් හි මගේ ව්‍යාපාරික කටයුතු මුළුමනින් ම කඩා වැටීම හේතු කොට ගෙන මා මේ වන විට සිටින්නෙ ආර්ථික ආගාධයේ ප
බ්‍රසීලියානු කතුවර පාවුලෝ කොයියෝ, තම ’වෙරොනිකා මැරෙන්න තීරණේ කරයි’ නමැති නවකතාව මඟින්, ජීවිතය, මරණය සහ සිහිබුද්
ඉන්දියානු මලයාලම් සිනමාව මේ කාලයේ සිනමාලෝලීන් අතර ඉතා ජනප්‍රිය සිනමාවක් බවට පත්ව ඇති බැව් දකින්න ලැබෙනවා. ඉන්ද
වික්ටර් හාරාගේ ගීත මා මුලින්ම ඇසුවේ මීට වසර 35කට පමණ ඉහත ආචාර්ය සුනිල් විජේසිරිවර්ධයන් වික්ටර් හාරාගේ ගීත අප පිරි
සංස්කෘත භාෂාව හැදෑරීමේ ආශා බීජය මගේ ළය ආලවාලයෙහි නමෝ විත්තියෙන් රෝපණය වූයේ ශ්‍රී චන්ද්‍රරත්න මානවසිංහයන් තම ’ක
ආචාර්ය කුමාර හෙට්ටිආරච්චි කවියාගේ කවියේ ගුණ රුව පිළිබඳව උපුල් ශාන්ත සන්නස්ගල මහතා 2025 - ජනවාරි 31 වැනි සිකුරාදා පස්
ප්‍රේමකුමාර ජයවර්ධනයන්ගේ ධ්වනිතාර්ථපූර්ණ ගේයපද සුරචනයෙන් ද එඩ්වඩ් ජයකොඩියන්ගේ භාවානුරාගී සුගායනයෙන් ද රෝහණ ව
කෙන්යානු ලේඛක න්ගුගි වා තිඔංගෝ පරිවර්තන කෘති කියවන සිංහල පාඨකයාට අමුත්තෙක් නොවේ. මන්දයත් සිංහලට පරිවර්තනය වී නැ
අද මේ සටහන මෑත කාලයේ නරඹන්නට ලැබුණු තවත් අපූරු චිත්‍රපටයක් ගැන යි. 2024 වසරේ තිරගත වූ මේ සිනමාපටයේ නම Juror # 2.
මගේ තිඹිරි ගෙය වූයේ සොයිසා ලයිනිං හෝම් එක වුවද මා හැදුණේ වැඩුණේ කළුබෝවිල ගමේ මගේ අම්මාගේ මහ ගෙදරය.
ලූෂන් බුලත්සිංහලයන්ගේ සුගේය පද සුරචනයෙන් ද ගුණදාස කපුගේ සහ මාලිනී බුලත්සිංහලගේ ස්වර මාධූර්යයෙන් ද ගුණදාස කපුගේ
දාවිත් අයියා අපේ ගෙදර නැවතීමට පැමිණියේ කවදා දැයි මට කිව නොහැක. එහෙත් එය බොහෝ කලකට පෙර විය යුතුයයි මම සිතමි. මට මතකද
