2025 සැප්තැම්බර් මස 06 වන සෙනසුරාදා
2025 සැප්තැම්බර් මස 06 වන සෙනසුරාදා
දකුණු ඉන්දියානු ජනප්‍රිය සිනමාවේ දක්ෂ නළුවකු වන ධනුෂ් ශ්‍රී ලංකාවේ සිනමාලෝලීන් ගේ ද ආකර්ශනය දිනාගත් රංගන ශිල්ප
බ්‍රිතාන්‍ය යටත් විජිත අතරින් ගුවන් විදුලි ප්‍රචාරය පටන් ගත් මුල්ම යටත් විජිතය ලංකාව වන අතර රජයට අයත් පළමු ගුවන්
ශාස්ත්‍රීය දිවියේ නිරත වන ඔබට, නූතන පද්‍ය කාව්‍ය සංහිතාව අත්‍යවශ්‍ය මගපෙන්වීමක් සපයයි.
සිංහල, දමිළ, මුස්ලිම් ජාතිකයෝ යෝධ ජනසංහාර, දේපළ සංහාර කිහිපයකටම මුහුණ දුන්හ. ඔවුහු මෙි සියලු තිරශ්චීන වර්ගවාදී සං
ජෝගෙ ඇක්ටින් අද තරුණ පරපුරත් රස විඳිනවා. මං හිතන්නෙ ජෝ අබේවික්‍රමයන් කරපු චිත්‍රපට 162 අතරින් වැඩි දෙනෙක් කැමති ම ච
වෛරස් උණක් යැයි සැක කළ කුසුමාවතීගේ උණ රෝගය ඉතා උත්සන්න විය. මුල් දින දෙක තුනේ දී ඉඟුරු කොත්තමල්ලිවලින් සුව කිරීමට
මහාකවි විලියම් ශේක්ස්පියර් ඉංග්‍රීසි බසින් ලියූ ශ්‍රේෂ්ඨතම ලේඛකයා ලෙස ද ලෝකයේ පහළ වූ අත්‍යුත්කෘෂ්ට නාට්‍යකරුව
මගේ කටහඬ නෑඹුලින් ගුවනට උරුම කළ තිලක සුධර්මන් ද සිල්වා නම් මාධ්‍ය මහාශයාහට ඔහු ජීවතුන් අතර සිටියදීම කළ ගුණ පිණිස
ශ්‍රී චන්ද්‍රරත්න මානවසිංහයන්ගේ සුදුර්ලභ පද සංරචනාවෙන් ද නාරද දිසාසේකරයන්ගේ සුගායනයෙන් ද අර්.මුත්තුසාමිගේ ස්
මහාචාර්ය සුචරිත ගම්ලත් වනාහි මෑත කාලයේ සිංහලයෙහි පහළ වූ ලේඛකයන් අතර විස්‌මයජනක භාෂා නෛපුණ්‍යයක්‌ හා නිර්මාණ කා
අලුත්ම ස්පාඤ්ඤ සිනමා කෘතියක් ගැනයි අද මේ සටහන. ස්පාඤ්ඤ සිනමාවත් ඉතා අපූරු නිර්මාණ ප්‍රේක්ෂකයන් වෙත තිළිණ කරන සි
එකල මෙකල මෙන් ගුවන්විදුලි ආයතනය ඉදිරිපිට ඇති මහ පාර වසා නොතිබුණි. එදා එය ප්‍රසිද්ධ වූත් ප්‍රධාන වූත් බස් පාරකි. ඒ
සුකීර්තිමත් කිවිසුරු ගේයපද රචක මහගම සේකරයන්ගේ පද සංකල්පනාවෙන් ද පණ්ඩිත් අමරදේවයන්ගේ ස්වරාලංකාරයෙන් හා සුගායන
මහාචාර්ය ලියනගේ අමරකීර්ති ලාංකේය නිර්මාණ සාහිත්‍යයේ වපසරිය පුළුල් කිරීමට දායක වූ සුදුර්ලභ ලේඛකයෙකි.විචාරකයෙ
මේ කාලයේ ලංකාවටත් බොහොම අදාළ යයි සැලකිය හැකි බොලිවුඩ් චිත්‍රපටයක් ගැනයි අද මේ සටහන ලියන්නේ.
ඒ 1950 අවුරුද්දේ මැද භාගය විය යුතුය. මම එකල නුගේගොඩ ශාන්ත ජෝන් විදුහලේ පෙර දෙටු පෙළ පන්තියේ ඉගෙන ගනිමින් සිටියෙමි.
සමන් නන්දලාල් මුහුණු පොතෙහි සටහනක් තබමින් තමන් පොතක් ගැන ලංකාදීප ’’මතුමහල’’ විශේෂාංගයට ලියන ලිපිය නවත්වන බව නි
ඉන්දියානුවන්ට අයිති විශාල සමාගමක් දකුණු අප්‍රිකාවේ විය. එකී සමාගම විසින් පවරන ලද වන්දි නඩුවක නීති උපදේශක වශයෙන්
මෙරට වේදිකා ඉතිහාසය ගෙනහැර පාමින් නාට්‍ය හා රංග කලාව විෂය ඇසුරු කරමින් ලියැවෙන ලිපි මාලාව හැටේ දශකයේදී වේදිකාවේ
කෙනෙකුගේ සිතේ ජීවිතය ගැන ඇති වන බලාපොරොත්තු, සිහින, ප්‍රාර්ථනා ආදිය උග්‍ර වන තරමට ඒවා ඉටු නොවී බිඳ වැටුණු විට ඇති
මහින්ද දිසානායකයන්ගේ ධ්වනිතාර්ථපූර්ණ ගේයපද මාලාවෙන් ද ගුණදාස කපුගේ සහ කරුණාරත්න දිවුල්ගනයන්ගේ සුගායනයෙන් ද ග
ඇතැම් විට මෙම අදහසට හේතු වන්නට ඇත්තේ පැල නැති හේනක් ගැන සිතා ගත නොහැකි වීම විය හැකි ය.
ඒ 06 වන දශකයයි. අංකුර සාහිත්‍ය ලෝලීන් හා මාධ්‍ය ලෝලීන් වශයෙන් අප භද්‍ර යෞවනයේ පසුවුණු සුන්දර අවධියයි. එකල අපි එක සේ
1988 වසරේ මට අමුතුම ජාතියේ පොතක් කියවන්නට ලැබිණි. එහි පළමු ඡේදය ඇරඹෙන්නේද අපූරු වැකියකිනි.
පහුගිය සුමානෙ ඉතා අපූරු බටහිර චිත්‍රපටයක් නරඹන්න ලැබුණා. මේ සිනමාපටයේ නම The Substance.
