කරන්දෙණිය එම්.සුසිල් ප්‍රියන්ත

දෙපැත්තම බේරගෙන මිතුරා දුන් මුදල් කවරයෙන් මඟු‍ල් ගෙදරින් බඩකට පුරා කාබී අලි අමාරුවක වැටුණු අයකු පිළිබඳව කතාවක් බලපිටියෙන් අසන්න ලැබේ.
තිදෙනාම මිතුරෝ ය. ගජ මිතුරෝ ය. ගම් තුනක ය. මට්ටම් ද තුනක ය. එහෙත් මිතුරුකමට එයින් කිසිදු ප්‍රශ්නයක් නොවීය. මේ තිදෙනාගෙන් එකෙක් දළකාරයෙකි. යමක් කමක් ඇති අයෙකි. ඔහු හොඳ ව්‍යාපාරිකයෙකි.
එක් අයකුගේ දුවකුගේ වැඩිවියට පත්වීම නිමිත්තෙන් උත්සවයක් චාමෙට නිවසේ සංවිධානය කොට තිබිණ‍. මිතුරන් දෙදෙනාට ද ඔහු ආරාධනා කළේය. එහෙත් යමක් කමක් ඇති මිතුරාට එදින සහභාගීවීමට නොහැකි වූයේ යොදාගත් හදිසි වැඩ කිහිපයකටම ගමෙන් දින කිහිපයක් පිට සිටීමට සිදුවූ නිසාය. එහෙත් ඔහු මිතුරාගේ උත්සවයට මුදලක් යැවීමට සිතා ගත්තේ ය. ඒ අනෙක් මිතුරාගේ අතේ ය.
ඒ අනුව ඔහු මිතුරාට මුදලක් දුන්නේ එය කවරයක දමා මඟු‍ල් උත්සවය ඇති මිතුරාට දෙන ලෙස කියමිනි. හා ඕකත් මොකක්ද යයි කියමින් ඔහු එය භාර ගත්තේ මහත් කැමැත්තෙනි. ඔහු එම උත්සවයට ගියේය. හොඳට කෑවේය. කණ පැලෙන්න බිව්වේය. යාමට පිටත් වූ ඔහු මිතුරා අත මුදල් කවර දෙකක් තැබීය. ඒ ඔහුගේ එකත් අනෙක් මිතුරාගේ එකත් කියමිනි.

උත්සවය නිමාවිය. ඊට පසුදින මඟු‍ල් ගෙදර නොආ මිතුරාට දුරකතන ඇමතුමක් ආවේය. මචං උඹට පිස්සුද අපි සල්ලි ගන්න නෙමෙයි පාටිය කිව්වේ. යකෝ රුපියල් විසිදහසක් එව්වේ මොකටද. පොඩි පාටියක්නේ තිබුණේ යැයි දුරකතන ඇමතුම දුන් මඟු‍ල් ගෙදර පැවැත්වූ මිතුරා කියාගෙන කියාගෙන ගියේය. මොකක් මම විසිදාහක් නෙමෙයි විසිපන්දහසක් එව්වානේ යැයි ඔහු කී විට නෑ මචං තිබුණේ රුපියල් විසිදහයි හැබැයි උඹේ මුදල් කවරය දුන්නු අපේ යහළුවත් රුපියල් පන්දහසක් දීලා තිබුණා යැයි ප්‍රතිඋත්තරය අනෙක් මිතුරා දුන්නේ ය.
දෙමිතුරන්ට වැඩේ පැහැදිලි විය. ඒ විතරක්ම නොව දෙමිතුරන්ගේ කටින් හෙමිහිට හෙමිහිට කාටවත් කියන්න එපා යයි කියමින් අනෙක් මිතුරන් එකා දෙන්නාට කියූ මේ සිද්ධිය ඔහුට ද ආරංචිවීමත් සමඟම දැන් ඔහු මේ මිතුරු සමාගමෙන් ඉන්නේ වහන්වෙලාලු‍.