සාහිත්‍ය නොබෙල් සම්මානය 2025 වසරේ හිමිවූයේ හංගේරියානු නවකතාකරු සහ තිර රචක ලාස්ලෝ ක්‍රස්නාහෝර්කායි හටය. “විනාශකාරී භීෂණය මැද දීත් කලා ශක්තිය නැවත තහවුරු කරන, ඔහුගේ ආකර්ෂණීය හා දර්ශනීය කෘති සංග්‍රහය සඳහා” මෙම ගෞරවය හිමිවූ බව නොබෙල් අකැඩමිය නිවේදනය කළේය. ඔහුගේ නම දැන් ජොර්ජ් බර්නාඩ් ෂෝ,රබින්ද්‍රනාත් ඨකූර්, රඩ්යාඩ් කිප්ලින්,ටෝනි මෝරිසන්, ගැබ්‍රියෙල් ගාර්සියා මාර්කෙස්, කාසුවෝ ඉෂිගුරෝ වැනි අප දන්නා කියන  සාහිත්‍ය විශිෂ්ටයන් ඇතුළත් නොබෙල් ත්‍යාග ලාභින් 121දෙනා අතරට   එක්වී ඇත.ඔහු එය හිමි කර ගත් 122 වැනියාය.

2024 වන විට, සාහිත්‍ය සඳහා නොබෙල් ත්‍යාගය පුද්ගලයින් 121 දෙනෙකුට ප්‍රදානය කර තිබුණි. එහිදි කාන්තාවන් 18 දෙනකුට සාහිත්‍ය සඳහා නොබෙල් ත්‍යාගය පිරිනමා ඇති අතර,සාහිත්‍ය ත්‍යාගය  නොබෙල් සාම ත්‍යාගයට පසු පිරිනැමුණු   වැඩිම   ත්‍යාගය ලෙස සැලකේ. 2024 වන විට, සාහිත්‍ය සඳහා නොබෙල් ත්‍යාගය ඉංග්‍රීසි කතා කරන 29 දෙනෙක් දිනා ගෙන තිබූ අතර, ප්‍රංශ භාෂාවෙන් සම්මානලාභීන් 16 දෙනෙක් සහ ජර්මානු භාෂාවෙන් සම්මානලාභීන් 14 දෙනෙක් සිටීති. ප්‍රංශය වැඩිම නොබෙල් ත්‍යාගලාභීන් සංඛ්‍යාවකට හිමිකම් කියයි.මේ අතර මීට පෙර හංගේරියානු ජාතිකයෙකු මුල් වරට නොබෙල් සාහිත්‍ය ත්‍යාගය දිනුවේ 2002 දීය.    ඒ නවකතාකරු  ඉම්රේ කර්ටෙස් ය.  ඉන් පසුව එයට හිමිකම් කී  දෙවන හංගේරියානු  ජාතිකයා ක්‍රස්නාහෝර්කායි ය. ඔහුගේ සම්මානය ඩොලර් මිලියන 1.2 ක  මුදල් ත්‍යාගයක් සමඟ ලැබෙන අතර, 2025 දෙසැම්බර් 10 වන දින ස්ටොක්හෝම්හිදී ඔහුට පදක්කම සහ සහතිකය ලැබෙනු ඇත.

කලක සිට නොබෙල් සඳහා නම කියැවුණු ලාස්ලෝ ක්‍රස්නාහෝර්කායි, නැගෙනහිර යුරෝපයේ පශ්චාත්-කොමියුනිස්ට් අඳුරු අත්දැකීම්වල සෙවනැලි අතරින් මතු ව ආවේ සම්මුතීන්ට පටහැනි අපූර්ව, අනන්‍ය සාහිත්‍ය ශෛලියකින් සන්නද්ධවය.

 ඔහුගේ ගද්‍ය රටාව කැපී පෙනෙන ලෙසම  ගැඹුරු සහ බරසාර වන අතර, බොහෝ විට ඔහුගේ තේමාවන්හි මනෝවිද්‍යාත්මක සහ පැවැත්මේ බර පිළිබිඹු කරන දිගු, නොකැඩූ වාක්‍යවලින්   සමන්විතය. අපේ සද්ධර්මරත්නාවලීයේ සාහිත්‍ය වියමන බඳුව  බොහෝවිට තනි වාක්‍යයකින් පූර්ණ පරිච්ඡේදයක් ගොඩනඟයි. එය ඔහුගේ කෘතිවල මනෝවිද්‍යාත්මක හා දාර්ශනික බරකම පෙන්වන සුවීශේෂි ලක්ෂණයකි. මෙම දිගු දුෂ්කර බන්ධන ශෛලිය තුළ ඔහු පාඨකයා සම්මෝහනයට පත්කර ඔවුන් තුළට සිය අත්දැකීම් බරටම කාවද්දා ගැඹුරින් දෝංකාර නංවන්නට සමත් වන්නේ පාඨකයන් ඒ අත්දැකීම්වල පොදු වින්දිතයකු බවට පත්කරමීනි. 

පිටු ගණනක් දිගේ ඇදී යන වංගු සහිත වාක්‍ය ඛණ්ඩ සහිත, ඔහුගේ ඩිස්ටෝපීය තේමාවෙන් යුතු මේ නිර්දය ගද්‍ය සෙසු සහෘද ලේඛකයන් විසින් දිගු කලක් තිස්සේ ගෞරවයට පාත්‍ර කළ වෙසෙස් අඳුරු ආඛ්‍යාන ශෛලියකට අයත්ය .

කෙටි කතා සහ වෙනත් රචනා ගණනාවක්ද සමග ඔහු හංගේරියානු චිත්‍රපට අධ්‍යක්ෂිකා බෙලා ටාර් සමඟ සහයෝගයෙන් තිර රචනා දුසිම් භාගයක් පමණද ලියා ඇති අතර, ඇය එලෙස ඔහුගේ නවකතා කිහිපයක් තිරයට අනුවර්තනය කර ඇත.

ඔහු සතු ලේඛන ශෛලීය ඔහුටම අනන්‍ය වූවකි.බොහෝ තදබල විවේචනයන්ට මෙන්ම සම්භාවනාවන්ටද ලක් වුවකි.එහිදි  සියලු නවකතා නොබිඳෙන දිගු වාක්‍ය රටාවන්  සහිත වීම සුවිශේෂීය.

ඉංග්‍රීසියෙන් පළ වූ ඔහුගේ නවතම නවකතාව වන්නේ පසුගිය වසරේ එක්සත් ජනපදයේ ප්‍රකාශයට පත් කරන ලද “හර්ෂ්ට් 07769” ය. තනි වාක්‍යයකින් දිග හැරෙන මෙම පොත, යුරෝපයේ ෆැසිස්ට්වාදයේ නැගීම පිළිබඳ බිය ජනිත කරන අතර, ලෝකයේ ඉදිරියේදී සිදුවීමට නියමිත විනාශය පිළිබඳව චාන්සලර් ඇන්ජෙලා මර්කල්ට අනතුරු ඇඟවීම සඳහා ලිපි ලියන ජර්මනියේ ග්‍රැෆිටි පිරිසුදු කරන්නෙකු   මවා දේ. එහි පිටු 400 ක ම එක් කාල පරිච්ඡේදයක් පමණක් අඩංගු වේ.

සිය ශෛලිය ගැන 2014 දී ක්‍රස්නාහෝර්කායි ද නිව් යෝර්ක් ටයිම්ස් පුවත්පතට පැවසුවේ තමා “සම්පූර්ණයෙන්ම මුලීක” ශෛලියක් වර්ධනය කිරීමට උත්සාහ කළ බවත්, “මට අවශ්‍ය වූණේ මගේ සාහිත්‍ය මුතුන් මිත්තන්ගෙන් ඈත් වීමට,  කෆ්කා හෝ දොස්තයෙව්ස්කි හෝ ෆෝක්නර්ගේ නව අනුවාදයක් මගෙන් නිර්මාණය නොකිරීමට” කියාය.

මේ තනි අඛණ්ඩ වාක්‍ය රටාව තුළ ඔහු සියලු මානව සංවේදනාවන්ගේ ගැටුම් නිෂ්පන්න කරනා ජිවිත පැවැත්මේ උස් පහත් රළ නැඟීම් ඉතා බුහුටිව සංයෝජනය කරන්නේ සංගීත සංධ්වනියක අඛණ්ඩ නාද  රටාව තුළ සිදුවන ස්වර සංචලනයක විස්මය ආහ්ලාදය මතුකරමිනි.  එහෙයින්ම   ත්‍යාගය ප්‍රදානය කළ කමිටුවේ සාමාජිකයෙකු වන ස්ටීව් සෙම්-සැන්ඩ්බර්ග්, නොබෙල් නිවේදනය කරන ප්‍රවෘත්ති සාකච්ඡාවේදී ක්‍රස්නාහෝර්කායිගේ ලේඛන රටාව ට  ප්‍රශංසා කළේ,  “බලවත්, සංගීතමය වශයෙන් ආභාසය ලැබූ වීර කාව්‍ය ශෛලිය”ක් ලෙස හඳුන්වමිනි.

“සම්පූර්ණයෙන්ම මායාවෙන් තොර සහ සමාජ ක්‍රමයේ බිඳෙනසුලු බව හරහා දකින ක්‍රස්නාහෝර්කායිගේ කලාත්මක බැල්ම, කලාවේ බලය පිළිබඳ ඔහුගේ නොසැලෙන විශ්වාසය සමඟ ඒකාබද්ධව ත්‍යාගය ප්‍රදානය කිරීමට ඇකඩමිය පෙලඹවූයේය,” යැයි සෙම්-සැන්ඩ්බර්ග් කියා තිබුණි.

ඇත්තටම ඔහු අමුතු ලියන්නෙකි. ඔහුගේ කෘති විනාශය, අත්භූත භීෂණය, සමාජ විනාශය, සහ කලා ශක්තිය පිළිබඳව තේමාවන් සහිතය.  ඔහුගේ ලිවීම තුළින් බිය සහ විලාපය මැද ද සෞන්දර්යය සෙවීමක් පවතී.

ඔහු  සිය කෘති කල් ගෙන මන්දගාමීව සහ අවධානයෙන් යුතුව ලියයි. එක් වාක්‍යයක්   බොහෝ වරක් සංස්කරණය කරයි. ඔහු මෙය “අඳුරුතාවට ලිවීම” ලෙස විස්තර කරයි.

සංචාරය ඔහුට බොහෝ ලිවීමේ අමුද්‍රව්‍ය සැපැයීය. 1987 දී බටහිර බර්ලින් නගරයට ගිය ඔහුගේ පළමු විදේශ ගමන ඔහුගේ ලිවීමේ ශෛලියට බලපෑමක් විය. මොන්ගෝලියාව සහ චීනය ට ගිය ගමන්වලින්  The Prisoner of Urga සහ Destruction and Sorrow Beneath the Heavens වැනි කෘති නිෂ්පන්න වීය.

 ඔහු නිවෙසට වී නිවිහැනහිල්ලේ ජීවිතය ගෙවන්නට රුචි අයෙකි. මාධ්‍යය සහ සම්මුඛ සාකච්ඡාවලින් හැකි සෑම විටම පලා යන්නෙකි. 

ලාස්ලොව් ක්‍රස්නාහෝර්කායි,  1954 දී බුඩාපෙස්ට් සිට සැතපුම් 120 ක් පමණ දුරින් පිහිටි කුඩා නගරයක් වන ග්යුලා හි උපත ලැබීය. ඔහුගේ සීයා සිය පවුලේ නම කොරින් සිට ක්‍රස්නාහෝර්කායි ලෙස වෙනස් කර ගැනීම සඳහා ඔහුගේ පවුලේ යුදෙව් මූලයන් රහසක් ලෙස තබා ගන්නා ලදී.  ඔහුගේ පියා   වයස අවුරුදු 11 දී ඔහුට මෙ බව  කියන තුරු මුලින්  ක්‍රස්නාහෝර්කායි ඔහුගේ යුදෙව් උරුමය ගැන දැන සිටියේ නැත.

ඔහු සංගීතයේ  දක්ෂයෙක් වූ අතර, ඔහුගේ තරුණ වියේදී වසර ගණනාවක් වෘත්තීය සංගීත වාදකයකු ලෙස ජෑස් සංගීත කණ්ඩායමක පියානෝ වාදනය කරමින් සහ රොක් කණ්ඩායමක ගායනා කරමින් සේවය කළේය.

ඔහුගේ පියා නීතිඥයකු වූ අතර ඔහුගේ මව සමාජ සුබසාධන අමාත්‍යාංශයේ සේවය කළාය. ඔහු ගරු කළ කතුවරයකු වූ කෆ්කාගෙන් ආභාසය ලැබූ ඔහු නීතිය හැදෑරීමට සැලසුම් කළ අතර අපරාධ මනෝවිද්‍යාව කෙරෙහි ඇල්මක් දැක්වූ නමුත් අවසානයේ දෛවෝපගත ලෙස හංගේරියානු භාෂාව සහ සාහිත්‍යය හැදෑරීමට යොමු විය. ඔහු Eötvös Loránd විශ්ව විද්‍යාලයේ සහ József Attila විශ්ව විද්‍යාලයේ නීතිය සහ සාහිත්‍යය හැදෑරූවේය.

පාසලෙන් පසු, ක්‍රස්නාහෝර්කායි හමුදා සේවයට බැඳුණු නමුත්, සම්මුඛ සාකච්ඡා වලදී ඔහු පවසා ඇත්තේ, අකීකරුකම සඳහා දඬුවම් ලැබීමෙන් පසු හමුදාව හැර ගිය බවය.ඉන්  පසුව රුසියාවේ මක්සීම් ගෝර්කි කළාක් මෙන් මිනිසුන් අතරට ගිය ඔහු පතල් කම්කරුවකු ලෙස සහ ගවයන් 300 ක් සඳහා රාත්‍රී මුරකරුවකු ලෙස සේවය කිරීම ඇතුළුව,  අමුතු රැකියාවලට ගියේය. එම තනතුරු ඔහුට දොස්තයෙව්ස්කිගේ සහ මැල්කම් ලෝරිගේ "අන්ඩර් ද වොල්කැනෝ" වැනි කෘති කියවීමට ඉඩ සැලසීය, එය ඔහු තම "බයිබලය" ලෙස හැඳින්වීය.

ඔහු ලිවීමට පටන් ගත් විට, ඔහුගේ අරමුණ වූයේ එක් පොතක් සම්පූර්ණ කර, පසුව සංගීත වෘත්තියක් කරගෙන පසෙකට වී සිටිමය. ඔහු තම පළමු කෙටිකතාව ප්‍රකාශයට පත් කරන අවස්ථාවේ දී, හංගේරියාවේ කොමියුනිස්ට් පාලන තන්ත්‍රය යටතේ කලාකරුවන් සහ ලේඛකයන් වාරණයට ලක් ව තිබූ අතර, පොලිසිය විසින් ඔහුව ද ප්‍රශ්න කිරීම සඳහා රැගෙන ගිය අතර, ඔවුහු  ඔහුගේ කොමියුනිස්ට් විරෝධී අදහස් පිළිබඳව ප්‍රශ්න කර ඔහුගේ විදේශ ගමන් බලපත්‍රය පවා පැහැර ගත්හ. ක්‍රස්නාහෝර්කායි කාලයකට අධෛර්යමත් විය. 

 ඔහු කොමියුනිස්ට්වාදයේ බිඳ වැටීමෙන් පසු,   චීනය, ප්‍රංශය, ජර්මනිය, ජපානය සහ ඇමරිකා එක්සත් ජනපදය ඇතුළු රටවල් කිහිපයක ජීවත් වී ඇති අතර, එහිදී ඔහු හංගේරියාවේ දේශපාලන වර්ධනයන් විවේචනාත්මකව සලකා ඇත. ඔහු 2010 සිට බලයේ සිටින අගමැති වික්ටර් ඕර්බන්ගේ රසිකයෙක් නොවීය. "අද හංගේරියාවේ කිසිදු බලාපොරොත්තුවක් ඉතිරිව නැත, එය ඕර්බන් පාලනය නිසා පමණක් නොවේ," ඔහු මේ වසර මුලදී ස්වීඩන් පුවත්පතක් වන ස්වෙස්කා ඩැග්බ්ලැඩෙට් වෙත පැවසීය. "ගැටලුව දේශපාලනික පමණක් නොව සමාජීය ද වේ," යැයි ඔහු තවදුරටත් කියා තිබුණි

ඔහුගේ නවකතා, කෙටිකතා සහ රචනා වඩාත් ප්‍රසිද්ධ වන්නේ ඔහු දිගු කලක් ජීවත් වූ ජර්මනියේ සහ බොහෝ දෙනෙක් ඔහු රටේ වැදගත්ම ජීවමාන කතුවරයා ලෙස සලකන හංගේරියාවේ ය.දිගු වාක්‍ය සහ ඡේද බිඳීම් කිහිපයක් සඳහා ඔහුගේ නැඹුරුව ලේඛකයාම  "උමතුවක්" ලෙස හඳුන්වා දී  ඇත.

පශ්චාත් නූතන ඩිස්ටෝපියාව සහ ශෝකය පිළිබඳ තේමා ගවේෂණය කරමින් ලීයු , ඔහුගේ පළමු නවකතාව වන "සැටැන්ගන්ගෝ" (1985) ඔහුව හංගේරියාවේ ප්‍රමුඛස්ථානයට ගෙන ආ අතර එය ඔහුගේ හොඳම කෘතිය ලෙස පවතී. මෙම ගත "විනෝදාස්වාදය හැර වෙනත් දෙයක් අවශ්‍ය.වේදනාකාරී ලෙස ලස්සනට කැමති" පුද්ගලයන් සඳහා වූ බව ක්‍රස්නාහෝර්කායි සම්මුඛ සාකච්ඡාවකදී කියා තිබුණි. 

"ඔහු මහා දේශපාලනය සමඟ කටයුතු නොකරයි, ඔහු කටයුතු කරන්නේ දිරාපත් වෙමින් හා කඩා වැටෙන සමාජ තුළ ජීවත් වන මිනිසුන්ගේ අත්දැකීම් සමඟ ය," "සැටැන්ටැන්ගෝ" සහ ක්‍රස්නාහෝර්කායිගේ තවත් කෘති කිහිපයක් පරිවර්තනය කළ කවියෙකු වන ජෝර්ජ් සිර්ටෙස් පැවසීය.

නිමක් නැති වගන්ති සහ උප වගන්ති වලින් පිරුණු තම පොත් පුළුල් ජාත්‍යන්තර ප්‍රේක්ෂක පිරිසක් ආකර්ෂණය කර ගනු ඇතැයි ක්‍රස්නාහෝර්කායි කිසි විටෙකත් අපේක්ෂා නොකළ බව සිර්ටෙස් පැවසීය.

“මෙම පොත් යම් ආකාරයකින් බියජනක ලෙස පෙනෙන්නට පුළුවන, මන්ද ඒවායේ කිසිදු විවේකයක් නොමැති නිසාය,” සිර්ටෙස් පැවසීය.

මෑත දශක කිහිපය තුළ, ක්‍රස්නාහෝර්කායිට ඔහුගේ මව් රටෙන් පිටත ප්‍රශංසා රාශියක් ලැබී තිබේ. 2015 දී, ඔහු මෑන් බුකර් ජාත්‍යන්තර ත්‍යාගය දිනා ගත් අතර, එය එවකට නිශ්චිත නවකතාවකට වඩා කතුවරයෙකුගේ සමස්ත කෘති සඳහා පිරිනමන ලද්දකි.

එක්සත් ජනපදයේ, නිව් ඩිරෙක්ෂන්ස් ඔහුගේ පොත් දුසිමක් පරිවර්තන ආකාරයෙන් ප්‍රකාශයට පත් කර ඇති අතර, තවත් බොහෝ දේ ඉදිරියේදී එළිදැක්වීමට නියමිතය. ඒ අතර,  තමන් හංගේරියානු රාජකීයත්වයෙන් පැවත එන්නෙකු යැයි විශ්වාස කරන ගම්බද ප්‍රදේශයක ජීවත් වන වැඩිහිටි විශ්‍රාමික විදුලි කාර්මිකයෙකු පිළිබඳ උපහාසයක් ඇතුළත්"Zsömle Is Gone", ප්‍රමුඛය .

නිව් ඩිරෙක්ෂන්ස් ප්‍රකාශිකාව වන බාබරා එප්ලර් පැවසුවේ, ක්‍රස්නාහෝර්කායිගේ කෘතිය පිළිබඳ වඩාත්ම කැපී පෙනෙන දෙයක් නම් අනපේක්ෂිත හාස්‍යය අඳුරු කතාවලට ගෙතීමට ඔහුට ඇති හැකියාවයි.  "විස්මිත දෙය නම් එහි අන්තර්ගත ප්‍රති විරෝධී අංගයයි - මේ සියලු දුංක්ඛ  අන්ධකාරයන් සහ ඒ තුළ, උත්සන්න වන, ඇදහිය නොහැකි තරම් මාරාන්තික හාස්‍යය," එය විස්මිත ගෙත්තමක් යැයි ඇය පෙන්වාදෙයි .

මෙවන් අපූර්වත්වයක් සහිත ඔහුගේ කෘති “පශ්චාත් නවීන” “විලාපශීලී, සහ  “විනාශමය” ලෙස විස්තර කෙරේ. ඔහුගේ නවකතා සමාජ ව්‍යුහයන්ගේ බිඳවැටීම, මිනිස් බලාපොරොත්තුවේ බිඳෙනසුලු බව මෙන්ම බලාපොරොත්තු සුන්වීමේ මතකාවර්ජනයන්ගේ ප්‍රකම්පිත අනුවෙදනීය  සුන්දරත්වය ගවේෂණය කරයි. ඔහු ගැන ලියූ සාහිත්‍යවේදී සූසන් සොන්ටැග් ඔහුට “විනාශයේ ආචාර්යවරයා” යන අන්වර්ථ  නාමය දුන් අතර එය අදටත් භාවිත වේ.

ක්‍රස්නාහෝර්කායි ගේ, සාහිත්‍යමය  වියමන පොබකළ නිර්මාණ සමුච්චය විස්මිත විවිධත්වයෙන් යුතු ආනන්දනීය අනන්‍යතාවක් සහිත නමූත් අතළොස්සක් වූ දුෂ්කර ප්‍රයානයන්ය.

"ඔහු මෝහන ලේඛකයෙක්," ක්‍රස්නාහෝර්කායිගේ ඉංග්‍රීසි භාෂා පරිවර්තක, කවියෙකු වන ජෝර්ජ් සිර්ටෙස් පෙන්වා දෙයි. "ඔහු ඔබව ආකර්ෂණය කරගන්නේ ඔහු සිතින් මවා ගන්නා ලෝකය ඔබ තුළ දෝංකාර දෙන තුරු සහ , එය ඔබේම පිළිවෙල සහ අවුල් සහගත බව පිළිබඳ දැක්ම වන තුරු ඔබ තුළට කාවදියි"යැයි ඔහු විස්තර කරයි.එවන් කෘති අතළොස්සක් ඉතා වැර වෑයමෙන් ඔහු අපට තිළිණ කර දි ඇත.

  "සමහර විට මම නිරයේ සුන්දරත්වය අවශ්‍ය පාඨකයන් සඳහා නවකතා ලියන ලේඛකයෙක් විය හැකිය”. යනුවෙන් දැනටමත් 71වැනි වියේ සිටින  ක්‍රස්නාහෝර්කායි පවසයි.ඔහු ගේ කෘති සහ පහත දැක්වෙන ඒ වායේ තේමා අනුව ඔබටත් එසේ සිතුනොත් පුදුමයක් නොවේ.

ක්‍රස්නාහෝර්කායි ප්‍රධාන නිර්මාණ

1. Satantango (1985) 

ක්‍රස්නාහෝර්කායි ගේ මංගල නවකතාව වන Satantango, විනාශ වෙමින් පවතින හංගේරියානු ගම්මානයක් පසුබිම් කර ඇත.   එය මංමුළා  සහගත පදිංචිකරුවන්ගේ බලාපොරොත්තු ගසාකන වංචාකාරයන් දෙදෙනකු කේන්ද්‍රකර වියා තිබේ. නවකතාවේ බර දැඩි  අඳුරු වාතාවරණය සහ මෝහනාත්මක ගද්‍ය රටාව එයට සංස්කෘතිකමය අනන්‍ය තත්වයක්  ලබා දුන්නේය.මේ නිසාම  එය 1994 දී හංගේරියානු අධ්‍යක්ෂක Béla Tarr විසින් පැය හතක චිත්‍රපටයකට අනුවර්තනය කරන ලදී.

 2. The Melancholy of Resistance (1989)

ඔහු ගේ දෙවැනි ප්‍රයානය වන මෙම අධි යථාර්ථවාදී නවකතාව කුඩා නගරයකට පැමිණෙන,  යෝධ පිරවූ තල්මසෙකු සහ ඉදිරියේදී සිදුවීමට නියමිත විනාශය පිළිබඳ ඇඟවුම් ගෙන එන  අද්භූත සර්කස් සංදර්ශනයක් වටා කේන්ද්‍රගත වෙයි. මෙම වියමන තුළ ඔහු අධිකාරීවාදය, අවුල් සහගත බව සහ ප්‍රතිරෝධයේ නිෂ්ඵලභාවය යන තේමාවන් ගවේෂණය කරයි.මෙය “Werckmeister Harmonies” ලෙස පසුව චිත්‍රපටයක් බවට පත් විය.

 3. War and War (1999)

අතීතය, මතකය සහ මානසිකත්වය පිළිබඳව ගැඹුරු විමසුමක් වන මෙය, නියෝර්ක් නගරයට ගිය හංගේරියානු ලේඛකයකුගේ ගමනක් වටා ගෙතී තිබේ.  සැබැවින්ම “යුද්ධය සහ යුද්ධය”, යනු  මනුෂ්‍යත්වය බේරා ගන්නට උපකාරි වනු ඇතැයි ඔහු විශ්වාස කරන අත්පිටපතක් ප්‍රකාශයට පත් කිරීම සඳහා නිව්යෝර්ක් වෙත යන හංගේරියානු ලේඛකයකු අනුගමනය කරමින්   කාලය, භාෂාව සහ මනස්වියවුල  හරහා යන දාර්ශනික පියනැඟීමකි.

4. Seiobo There Below (2008)

2015 දී මෑන් බුකර් ජාත්‍යන්තර ත්‍යාගය දිනාගත් මෙම නවකතාව, කියෝතෝ සිට වැනීසිය දක්වා සංස්කෘතීන් හරහා සුන්දරත්වය, දේවත්වය සහ කලාව ගවේෂණය කරන අන්තර් සම්බන්ධිත කථා එකතුවකි.

මෙවන් අද්විතීය සාහිත්‍යමය විස්මයන් තුළින් "ජීවිතය යන්තම් පණ ගැහෙනවුන්ට  පවා තවදුරටත් බලාපොරොත්තුවක් ලබා දීමට" ක්‍රස්නාහෝර්කායිට ඇති හැකියාව නොබෙල් කමිටුවේ  ප්‍රශංසාවට ලක්ව තිබුණි.

ලාස්ලෝ ක්‍රස්නාහෝර්කායිගේ නොබෙල් ත්‍යාගය හුදෙක් පුද්ගලික ජයග්‍රහණයක් පමණක් නොවේ - එය අන්ධකාරය ආලෝකවත් කිරීමට සාහිත්‍යයේ බලය නැවත තහවුරු කිරීමකි. අවධානය වෙනතකට යොමු කරන යුගයක, ඔහුගේ ඉල්ලුමක් ඇති ගද්‍යය අපට මන්දගාමී වීමට, පරාවර්තනයට සහ උත්තරීතර බව නැවත සොයා ගැනීමට ආරාධනා කරයි.

අපි ඔහුගේ ජයග්‍රහණය සමරන විට, මනුෂ්‍යත්වය පිළිබඳ අපගේ අවබෝධය පොහොසත් කළ නොබෙල් ත්‍යාගලාභීන්ගේ විවිධ හඬවල් ද අපි ගෞරවයෙන් මතක් කරමු.එහිදි  ගිය වසරේ ත්‍යාගය දිනූ හිරු එළියෙන් ජීවත් වන්නට තනන පුද්ගලයකු ගැන අමුතු කතාවක් ලියූ  හැන් කන්ග්ගේ කාව්‍යමය කම්පනයේ සිට ඉෂිගුරෝගේ නිහඬ බලාපොරොත්තු සුන්වීම දක්වා, සාහිත්‍ය සඳහා වන නොබෙල් ත්‍යාගය දේශසීමා ඉක්මවා ලිවීමට එඩිතර වන සියල්ලන් සැම විටම උත්කර්ෂය කරා  ඉස්මතු කර තිබේ. ලාස්ලෝ ක්‍රස්නාහෝර්කායි ඒ සඳහා උත්කෘෂ්ටතම  නිදසුනයි.

- සුගත්ප්‍රිය කුලතුංග ආරච්චි