බය නැතිකම අනුන්ට පෙන්වා දීමට ගොස් අමාරුවේ වැටුණ පුද්ගලයකු ගැන පුවතක් වයඹ පළාතේ ගම්මානයකින් වාර්තා වේ.

 තරුණ පිරිස සමග පොදුවැඩවලදී හරි හරියට වැඩ කරන මාමා හිටපු ගමන් හිමිහිට එතැනින් මාරු වී ගමේ හොර පොට් එකෙන් හොඳටම පදම් වී එයි. එසේ පැමිණෙන ඔහු තමන් නැති වෙලේ කිසිදු වැඩක් සිදු වී නැති බව පවසමින් එතැන වැඩ අවුල්කර කොල්ලන් සමග රණ්ඩුවට  පැටලෙයි. හොඳට කරපු දේවල් කඩාකප්පල් කර ඒවා විනාශයට පත්කරන මාමා  දැන් ගමේ කොල්ලන් හඳුන්වන්නේ දළඹුවා මාමා යනුවෙනි. කොල්ලන් බලාගෙන සිටින්නේ ඔහුගේ බීමත් කමටයි බොරු කයිවාරුවටයි පාඩමක් උගන්වන්නටය.

 

 පසුගිය දිනෙක අල්ලපු ගමේ මළ ගෙයක් සිදුවිය. මාමා අහළ පහළ මළගෙවල් දාන පිරිත් පිංකම් අතහරින්නේම නැතිව ඒවාට සහභාගි වන නිසා එම මළ ගෙදරට ද එදින රාත්‍රී සහභාගි විය. එදින ඔහු තම ගමේ කොල්ලන් ටික මළ ගෙදර අසල පාරේ එකතු වී සිටින තැනට හිමින් සීරුවේ ගියේය. පසුව කොල්ලෙකු අසා තිබුණේ අද සීතලයි වැස්සයි නිසා මාමා හීනියට පොඞ්ඩක් ගමුද? කියලයි “පිස්සුද කොල්ලනේ අද නම් බීලා ගෙදර ගියොත් දරමඩුවේ තමයි නිදන්න වෙන්නේ කියලා නැන්දා ගෙදරින් එනකොටම කිව්වා.”

 

කොහොම හරි කොල්ලෝ එක්ව මාමාට එදා මත් පැන් පොවති. මාමා කාටවත් බය නැතිනම් බව දොඩවන අතර තුර අසල සිටි තරුණයකු ඔහු ගේ විදුලි පන්දම සඟවා ඇත. පසුව තරුණයන් පිරිස පවසා තිබුණේ මාමා ඔච්චර චණ්ඩියෙක් නම් අද රෑ දොළහට කනත්ත ළඟ පාරෙන් ගෙදර යන්ඩ පුළුවන් ද? යනුවෙනි.

 

 “අනේ කොල්ලනේ ඕකත් වැඩක් ද?” මම ගිය සතියෙත් පිරිත් ගෙදරක ගිහින් රෑ දොළහයි කනත්ත ළඟින් ගෙදර යන කොට” යි කීය. මධ්‍යම රාත්‍රියේ ගෙදර යාමට මාමා විදුලි පන්දම සොයා එය නැති නිසා “මම කළුවරට බය කෙනෙක් නොවෙයි. ඒත් දැන් මගේ ඇස් පේනවා ටිකක් හොරයි. කොල්ලනේ. “අපෝ එහෙනම් මාමා මේ හුළුඑළිය අරගෙන යන්න නැතිනම් හෙට අපිට තව මළගෙදරක යන්න වෙයි.” යනුවෙන් කී කතාවටද බැන වදිමින් දැන් රෑ දොළහයි මම යනවායි. පවසමින් මාමා පිටත් වූයේය.

 

 බය නැති බවට කොතරම් පුරසාරකම් දෙඩෙව්වත් මාමා කනත්ත ආසන්නයට එන විට ඉබේම “ඉතිපිසෝ භගවා අරහං ගාථාව කියැවිණි. කනත්ත දෙසින් එන සීතන සුළඟ පරයා නරි හූ හඬ ද ඇසුණි. මත්පැන්වල බලය සිදී ගොස් හීන් දාඩිය දමා තිබුණි.

 

 මෙසේ ටික දුරක් යන විට එකවරම මහ හඬක් නගමින් අතේ තිබුණ හුළුඑළිය විසිරී ගොස් ඔහු ද බිම ඇද වැටුණේය. අන්දුන්කුන් වී සිටි මාමා හිතා ඇත්තේ කවුරුන් හෝ වෙඩි තිබූ බවයි.

එසැනින් නැගිට “බුදුඅම්මේා මෙන්න මට වෙඩි තියනවෝ යයි කෑ ගසමින් නැවත මළ ගෙදර දෙසට වැටි වැටී දුව ආවේ ගැලවී ඇති සරම ද පැත්තකින් උස්සාගෙනය. 

 

මේ හඬ ඇසී මළ ගෙදර සිටි සියලු දෙනාම දිව ආහ. මේ අතරින් මාමාගේ ගමේ කොල්ලෝ දෙදෙනෙකු මෙතැනින් හිමිහිට  මගහැර ගොස් තිබුණි. වෙලා තියෙන සිද්ධිය වටහාගත් වැඩිහිටියකු පැවසුවේ හුලු එළියට රතිඤ්ඤා කරලක් තබා බැඳ ඇති බවය.මේ කතාව අසා ලැජ්ජාවටත් තරහටත් පත් මාමා තැන අමතක වී අවට සිටි කොල්ලන්ට පරුෂ වචනයෙන් බණින්නට පටන් ගත්තේය. 

(බන්දුල පී. පතිරණ)