මැතිවරණ ව්‍යාපාරය සහ  කොමිසම 

ශ්‍රී ලංකාවේ පළාත් පාලන මැතිවරණය අවසන් වූයේ සති දෙකකට පෙරය. පාලක ජාතික ජන බලවේගය මැතිවරණ ව්‍යාපාරය දියත් කළේ දැනටමත් ක්‍රියාත්මක වන ඉහළ සිට පහළට ප්‍රවේශයට අතිරේකව පහළ සිට ඉහළට සංවර්ධනය ආරම්භ කිරීම සඳහාය. පළාත් පාලන ආයතන පාලනය දිනා ගැනීම සඳහා ඔවුන් වේදිකාවේදී චතුර ලෙස කතා කළ අතර, පැෆරල් ආයතනයට අනුව, ඔවුහු වේදිකාවේදී මෙන්ම ඉන් පිටතදීද මැතිවරණ නීති උල්ලංඝනය කිරීමට යොමු වූහ. එවැනි උල්ලංඝන වාර්තා වූ නමුත් අවාසනාවකට මෙන්, මැතිවරණ කොමිසම සිටියේ වෙනත් සැපයුම් කටයුතුවල කාර්යබහුල වෙමිනි. ඔවුන්ට කාලය තිබුණේ පැමිණිලි ලැබුණු බව පිළිගැනීමට පමණකි. 

දේශපාලන පක්ෂ සහ අපේක්ෂකයන්ට මැතිවරණ ප්‍රචාරක කටයුතු අවසන් කිරීම සඳහා අවසාන දිනයක් ප්‍රකාශයට පත් කරනු ලැබුණි. රූපවාහිනී සම්මුඛ සාකච්ඡාවකදී මැතිවරණ කොමිසමේ සභාපතිවරයා ප්‍රකාශ කළේ, අවසාන මොහොතේ ලැබෙන පැමිණිලි සම්බන්ධයෙන් මැතිවරණ කොමිසමට ක්‍රියාමාර්ග ගත නොහැකි බවත්, සියලු‍ම පාර්ශවයන් සහ අපේක්ෂකයන් ස්වයං විනයගරුක වන ලෙසත්, උල්ලංඝනය කිරීම් සිදු කිරීමෙන් වළකින ලෙසත් ඉල්ලා සිටින බවයි. පාසලේ අපගේ 3 වැනි ශ්‍රේණියේ ගුරුවරයාගෙන් අපට ලැබුණු උපදෙස මෙයයි - “ස්වයං විනයගරුක වන්න”.

බොහෝ උල්ලංඝන සිදුවන්නේ නිහඬ කාලය තුළ බව මැතිවරණ කොමිසම අමතක කර තිබුණා විය යුතුය. ස්වාධීන මැතිවරණ කොමිසමට නිවැරදි කිරීමේ ක්‍රියාමාර්ග ගැනීමට නොහැකි නම්, බදු ගෙවන්නන්ගේ මුදල් වියදම් කරමින් මැතිවරණ කොමිසමක් පවත්වා ගෙන යාම අවශ්‍යද යන ප්‍රශ්නය පැන නගී.

 ජයග්‍රාහකයන් පමණක් සිටින  මැතිවරණයක් 

ප්‍රධාන පක්ෂ දෙකක් වන ජාතික ජන බලවේගය සහ සමඟි ජන බලවේගය හැරුණු කොට කුඩා පක්ෂ කිහිපයක් සහ ස්වාධීන අපේක්ෂකයන් මෙවර පළාත් පාලන මැතිවරණයට තරග කළහ. මැතිවරණ ව්‍යාපාරය අතරතුර, සෑම පක්ෂයක්ම සහ අපේක්ෂකයකුම එකිනෙකා විවේචනය කළහ. ඔවුන් සියල්ලන්ටම අවශ්‍ය වූයේ මැතිවරණ ජයග්‍රහණය කිරීමටය. ඔවුන්ගේ කැමැත්ත ඉටු වූවාක් මෙන්, සෑම පක්ෂයක්ම සහ ස්වාධීන කණ්ඩායමක්ම පළාත් පාලන මැතිවරණයේදී තමන් ජයග්‍රහණය කළ බව ප්‍රකාශ කළහ. පරාජිතයන් නැත; සිටින්නේ ජයග්‍රාහකයන් පමණි. වේදිකාවේ දුන් පොරොන්දු විශ්වාස කළ සහ විශ්වාස නොකළ ජනතාව දැන් කම්පනයට පත්ව සිටින අතර, ඔවුන්ගේ ඡන්දයට සිදුවූයේ කුමක්දැයි කල්පනා කරති. ඔවුන්ට අවශ්‍ය වූයේ තම ප්‍රතිවාදියා පරාජය කර තමන්ගේම මිනිසා දිනා ගැනීමටයි. ආධාරකරු සහ ප්‍රතිවාදියා යන දෙදෙනාම ජයග්‍රහණය ප්‍රකාශ කරති.

පළාත් පාලන ආයතනවල තම පාලනය ස්ථාපිත කිරීම සඳහා සියලු‍ම පක්ෂ මේ වන විට කේවල් කිරීම් ආරම්භ කර තිබේ. මැතිවරණ ව්‍යාපාරයේදී දූෂිතයන් ලෙස හංවඩු ගැසූ අය සුදු පුද්ගලයන් බවට පත්ව ඇත. එකිනෙකා විවේචනය කළ අය “එක්සත් විපක්ෂය” යන එකම කුඩයක් යටතට පැමිණීම ගැන සාකච්ඡා කරමින් සිටිති. සියල්ලෝම දූෂණයට සහ වැරැදි ක්‍රියාවලට එරෙහිව සහ විනිවිදභාවය සඳහා සටන් කළහ. දැන් ඔවුහු ඕනෑම අයෙකු සහ සෑම කෙනකු සමගම රහසිගත සාකච්ඡා පවත්වති. සියල්ලට පසු, “කියන්නේ එකක්, කරන්නේ තව එකක්” දැක ගැනීමට හැකියාව ලැබී ඇත. 

මැතිවරණ පොරොන්දු 

ප්‍රචාරක ව්‍යාපාරයට නැවත පැමිණි ජාතික ජන බලවේගය, පළාත් පාලන ආයතන සඳහා ශක්තිමත්, පිරිසිදු, ඵලදායී සහ කාර්යක්ෂම කළමනාකරණයක් පොරොන්දු විය. ඔවුන්ගේ මැතිවරණ ව්‍යාපාරයේ ප්‍රචාරක සටන් පාඨය වූයේ “රටත් අපට-ගමත් අපට” යන්නයි. විරුද්ධ පක්ෂ පළාත් පාලන ආයතනවලට අයත් ප්‍රදේශ සමෘද්ධිමත් කරන බව සහ ඒවා වැඩිදියුණු කළ යටිතල පහසුකම්වලින් පුරවා දමන බවට පොරොන්දු විය. ඔවුන්ගේ මැතිවරණ ප්‍රචාරක පාඨය වූයේ “‍ආණ්ඩුවට රතු එළියක්” යන්නය. ශ්‍රී ලංකාවේ ඕනෑම මැතිවරණයකදී මැතිවරණ පොරොන්දු බහුලය. එක් මැතිවරණයකදී, පක්ෂ නායකයකු ජාතිය පෝෂණය කිරීම සඳහා සඳෙන් සහල් ගෙන ඒමට පොරොන්දු විය. ඇමරිකානුවෝ සඳ මත සහල් තිබේද යන්න ගවේෂණය කිරීමට සඳ මෙහෙයුමක් දියත් කළහ. නීල් ආම්ස්ට්‍රෝං සඳ මතට ගොඩ බැස සහල් නොමැති බව වාර්තා කළේය.

තවත් පක්ෂ නායකයකු සෑම දෙයක්ම කරන බවට පොරොන්දු වූයේ, ඔහුට කළ නොහැක්කේ ගැහැනියකු මිනිහෙකු කිරීමත්, මිනිහෙකු ගැහැණියක කිරීමත් බව පවසමිනි. වෛද්‍ය විශේෂඥයෝ පර්යේෂණ සිදු කර කාන්තාවක් පිරිමියකු කිරීම හෝ පිරිමියකු කාන්තාවක් බවට පත්කිරීම සිදු කළ හැකි බව ඔප්පු කළහ. “‍මානුෂික මුහුණුවරක් සහිත ධනවාදය” පොරොන්දු වූ නායකයා අවසානයේ ඍණාත්මක ආර්ථික වර්ධනයක් ඇති කළේය. විදේශීය රටක “සමෘද්ධිය සහ තේජස පිළිබඳ දැක්ම” සොයමින් තවත් නායකයෙක් මධ්‍යම රාත්‍රියේ මාලිගාවෙන් පිටව ගියේ පිටුපස දොරෙනි. සමෘද්ධිමත් ජාතියක සුන්දර ජීවිතයක් ගොඩනඟන අතරතුර, පළාත් පාලන මැතිවරණයේදී ජාතික ජන බලවේගය රජයට එහි ඡන්ද පදනමෙන් සියයට 20 කට ආසන්න ප්‍රමාණයක් අහිමි වී තිබේ.

බැඳීම කඩ කර තිබේද? 

ජාතික ජන බලවේගය ප්‍රකාශ කළේ, “මැතිවරණ මගින් ජනතාව සහ අප අතර ගිවිසුමක් ඇති බවයි. මෙම බැඳීම ඇති වන්නේ අප අපගේ ප්‍රතිපත්ති ප්‍රකාශය සහ අදහස් ඉදිරිපත් කරන විටය... මිනිසුන් හුදු නරඹන්නන් බවට පත් කරන ආර්ථිකයක් අපට කිසිදු ප්‍රතිලාභයක් ගෙන එන්නේ නැත” යනුවෙනි. 

ඡන්දදායකයා රජයට පොරොන්දු වූ, එහෙත් අමතක කර ඇති දේ මතක් කර දී ඇත. මෙවර පළාත් පාලන මැතිවරණ ප්‍රතිඵලය බලයේ සිටින අයට මෙන්ම එම ආසනයට පැමිණීමට අපේක්ෂා කරන අයටද මතක් කිරීමක් සහ අනතුරු ඇඟවීමකි. ඡන්දදායකයා කතා කර ඇත. පසුගිය මැතිවරණ දෙකේදී ජාතික ජන බලවේගය පොරොන්දු වූ දේ ඉටු කිරීමට අපොහොසත් වී තිබේද?

රජය කියා සිටින්නේ දූෂණයට සහ අල්ලසට සම්පූර්ණයෙන්ම තිත තබා ඇති බවයි. එහෙත් මහජනතාව පවසන්නේ අල්ලස් දීම තවදුරටත් සිදු නොවන නිසා, ඔවුන්ට පළාත් පාලන ආයතන ඇතුළු රාජ්‍ය ආයතනවලින් කිසිවක් කරගත නොහැකි බවයි. ණය ආපසු ගෙවීම ප්‍රතිව්‍යුහගත කිරීම, නවතා දැමූ ව්‍යාපෘති නැවත ආරම්භ කිරීම සහ නව ව්‍යාපෘති ආරම්භ කිරීම සඳහා ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල, අනෙකුත් පරිත්‍යාගශීලී රටවල්, ආයතන සහ ජාත්‍යන්තර ස්වෛරීත්ව බැඳුම්කර හිමියන් සමග සාර්ථකව සාකච්ඡා කර ඇති බව රජය කියා සිටී. එහෙත් ජනතාව කියන්නේ අනුර කුමාර සිංහලෙන් පවසන්නේ රනිල් වික්‍රමසිංහ ඉංග්‍රීසියෙන් පැවසූ දේ බවත්, එල්ලෙන පාලම මත සිටි ඔවුන් දැන් වැල් පාලම මත සිටින බවත්ය. 

පසුගිය පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයෙන් තමන්ට කුලය, ඇදහිල්ල, ජාතිය සහ ආගම නොසලකා රට පුරා ප්‍රබල ජනවරමක් ලැබුණු බව ජාතික ජන බලවේගය පවසයි. පළාත් පාලන මැතිවරණවල ඡන්ද රටාවෙන් පෙනී යන්නේ පසුගිය පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයේදී එක්සත් වූ ශ්‍රී ලංකාව කෙටි මධුසමයකින් පසු නැවත බෙදී ඇති බවයි. ග්‍රාමීය නාගරික බෙදීම නැවත මතුවී තිබේ. නාගරික ප්‍රදේශවල බොහෝ සභා ජාතික ජන බලවේගය ජයග්‍රහණය කර ඇති අතර, ඔවුන් ග්‍රාමීය ඡන්දදායකයන්ගේ විශ්වාසය නැති කර ගෙන ඇත.

 යථාර්ථයට මුහුණ දීම 

ජාතික ජන බලවේගය රජය සිය මාස 60 ක ධුර කාලයෙන් සියයට 10 ක් (මාස 6 ක්) ගෙවා දමා ඇත. පසුගිය පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයේදී ජාතික ජන බලවේගය සිය ඡන්ද පදනම සියයට 3 සිට සියයට 62 දක්වා ඉහළ නංවා ගෙන ඇත. දූෂණ, අල්ලස් සහ වැරැදි සම්බන්ධයෙන් ජාතික ජන බලවේගය නියෝජනය කරන අමාත්‍යවරුන්ට සහ මන්ත්‍රීවරුන්ට එරෙහිව කිසිදු චෝදනාවක් නොමැත. ගෝලීය භූ දේශපාලනික තත්ත්වය වේගයෙන් වෙනස් වෙමින් පවතී. ස්වාභාවික හා මිනිසා විසින් සාදන ලද විපත් වර්ධනය වෙමින් පවතී. මේවා රජයට එල්ල වන අභියෝග මෙන්ම අවස්ථාද වේ.

පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයේදී ජාතික ජන බලවේගය දෙසට ඡන්ද පාවී ගියේ වසර 76 ක් රට පාලනය කළ සෑම රජයකම වැරැදි පියවර, වැරැදි කළමනාකරණය, දූෂණය සහ අශිෂ්ට ක්‍රියා හේතුවෙන් ඡන්දදායකයන් අතර ඇති වූ අප්‍රසාදයත් සමගය. එය ධනාත්මක ඡන්දයකට වඩා ඍණාත්මක ඡන්දයක් විය.

රජය මේවා ගැන සැලකිලිමත් වී යථාර්ථයට මුහුණ දිය යුතු අතර, සංඛ්‍යාලේඛන පිටුපස සැඟවී නිදහසට කරුණු සහ පැහැදිලි කිරීම් සොයනවා වෙනුවට, ජනතා විශ්වාසය නැතිවීමට හේතු ගවේෂණය කළ යුතුය. නිදහසට කරුණු සහ පැහැදිලි කිරීම්වලින් වෙන්නේ තමන්වම සතුටු කර රවටා ගැනීමයි. ඒවා නිවැරැදි මාර්ගයට නැවත පැමිණීමට අවශ්‍ය කරන බෙහෙත් වට්ටෝරුවක් සපයන්නේ නැත. වැරදුනේ කුමක්ද සහ කොතැනද යන්න සහ නැතිවූ විශ්වාසය නැවත ලබා ගැනීමට ක්‍රම සහ විධි හඳුනා ගැනීමට රජය ආත්ම පරීක්ෂණයක් සිදු කළ යුතුය.

රජයට පහසුවෙන් කළ හැකි දේ 

රජයට වහාම කළ හැකි හෝ කිසිදු වියදමක් නොමැතිව කළ හැකි දේවල් තිබේ. මාර්ග අනතුරු, දියේ ගිලීම්, ඝාතන, ස්ත්‍රී දූෂණ, සියදිවි නසාගැනීම්, මත්ද්‍රව්‍යවලට ඇබ්බැහි වීම, නොසැලකිලිමත්කම සහ නොදැනුවත්කම සහ දැන් විශ්වවිද්‍යාල නවකවදය හේතුවෙන් සිදුවන මරණ මාලාවක් පිළිබඳව මාධ්‍ය වාර්තා දිනපතා පළ වේ. පොලිස් අත්අඩංගුවේ සිටියදී තරුණයන් මියයාමේ සිදුවීම් තිබේ. මේවායේ වින්දිතයන් බොහෝ විට උපත ලැබීමට නියමිත ළදරුවන්, දරුවන් සහ අඩු ආදායම්ලාභී පවුල්වල තරුණයෝ වෙති. අනාගතයක් තිබේ නම්, ඔවුන් ශ්‍රී ලංකාවේ අනාගතයයි. මෙම මරණ බොහොමයක් වළක්වා ගත හැකි අතර, ඒවා සිදුවන්නේ මිනිසුන් අතින් වෙන වැරැදි නිසාය. 

නීති සහ නීතිය ක්‍රියාත්මක කරන බලධාරීන් ඇත. ඔවුන් සිටින්නේ ඉතිහාසය පිරිසුදු කිරීමේ කාර්යයේ නියැළීමටය. ජාතික ජන බලවේගය තේරී පත්වූයේ වර්තමානය ජීවත්වීමට සුදුසු එකක් බවට පත්කිරීමට සහ අනාගතය සමෘද්ධිමත් කිරීමටය.

පසුගිය සතියේ, මම අනතුරකට මුහුණ පෑවෙමි. මාර්ගය මැද පොලිස් නිලධාරියකු රථවාහන හසුරුවමින් (නැතහොත් වැරදි දිශාවකට යොමු කරමින්) සිටියේය. අනතුරෙන් පසු, දිවා ආ ඔහු මගෙන් සහ අනෙක් වාහනයේ රියැදුරුගෙන් ඇසුවේ, “ඔබ කරන්නේ කුමක්ද? හානිය රක්ෂණයෙන් ඉල්ලා සිටිනවාද?” යන්නය. නිසැකවම, අනතුර අපෙන් කෙනෙකුගේ හෝ දෙදෙනාගේම නොසැලකිලිමත්කමේ ප්‍රතිඵලයක් විය. අනතුරක් වළක්වා ගැනීමට අපි අපොහොසත් වී ඇත. එය මහාමාර්ග නීති සංග්‍රහයට අනුව වරදකි.

වෙසක් උත්සවයට බෙහෝ දිනකට පෙර මම මගේ මුණුපුරා පාසලට රැගෙන යමින් සිටියෙමි. ඔහු මගෙන් “සීයා, වෙසක් ඇවිත්ද?” යැයි විමසීය. මම “නෑ පුතා ඇයි එහෙම අහන්නේ කියලා?” දරුවාගෙන් විමසීමි. “හැම හන්දියකම, වෙසක් සැරසිලිවල වගේ නිවෙන පත්තු වෙන ලයිට් තියෙනවා කියලා” දරුවාගේ පිළිතුර විය. මංසන්ධිවල, පදික මාරුවීම්වල සහ වෙනත් ස්ථානවල රථවාහන ගලායාම පාලනය කිරීම සඳහා රථවාහන විදුලි බුබුළු සවි කිරීමට රජය රුපියල් මිලියන ගණනක් වියදම් කර ඇත. අපේ බුද්ධිමත් පොලිස් නිලධාරීන් ඒවා නිවෙන පත්තුවෙන ආකාරයෙන් සකස් කර, කුඩා පොලිස් නිලධාරියකු පාර මැද සිටුවා ඇත. ඔහු අත වනන බව තියා, ඔහු එතැන සිටින බවවත් පෙනෙන්නේ නැත. 

සියලු‍ වර්ගවල වාහනවල ගමන් කරන්නන් සිටින්නේ කඩිමුඩියෙනි. වාහන පාර දිගේ ගමන් කරනවාට වඩා පාර හරහා ගමන් කරයි. සෑම වාහනයක්ම මංතීරු එකිනෙක කපා දමමින් ගමන් කරයි. හැරවුම් සංඥා මඟින් අනෙක් රියැදුරන්ට ඉදිරියෙන් ඇති වාහනය හැරවීමට අපේක්ෂිත දිශාව ගැන අවබෝධයක් ලබාදෙන බව මා පැවසුවහොත්, ඔබ සිතන්නේ මා මෝඩයකු ලෙසයි. සෑම වර්ගයකම වාහන සඳහා වේග සීමාවන් තිබේ. එක රියැදුරකුවත් මේවා නිරීක්ෂණය නොකරයි. කිසිම පොලිස් නිලධාරියකු මෙම වැරැදි දකින්නේ නැත.

ප්‍රවාහනය යනු කෙනකු තම අපේක්ෂිත ගමනාන්තයට ගෙන යාමේ ක්‍රමයයි. ශ්‍රී ලංකාවේදී එය කෙනෙකුව ඔහුගේ අවසාන ගමනාන්තය වන සුසාන භූමියට ගෙන යාමේ ක්‍රමය බවට පත්ව ඇත. පොදු ප්‍රවාහන පද්ධතිය වැඩිදියුණු කිරීමට බොහෝ ක්‍රම තිබේ. අධිවේගී මාර්ග නීති සංග්‍රහයක් තිබේ. වැඩිදියුණු කළ ආරක්ෂිත ප්‍රවාහනය සඳහා නිර්දේශ සහිත අධ්‍යයන සහ වාර්තා තිබේ. අපගේ බොහෝ නිලධාරීන් විදේශගත වී එවැනි විධිවිධාන දැක ඇත. එය අසංඛ්‍යාත බදු හරහා මහජනතාවගෙන් ලැබෙන වැටුප සඳහා තම යුතුකම ඉටු කිරීමට කැපවීම පිළිබඳ කාරණයක් පමණි. ප්‍රවාහනය, මහාමාර්ග සහ පොලිසිය භාර අමාත්‍යවරුන්ට සහ නිලධාරීන්ට එකට එකතු වී ගමනාන්තය වෙනස් කිරීමට කටයුතු කළ හැකි යැයි මම විශ්වාස කරමි.

 අවශ්‍ය දෙයට වියදම් නොකර, අනවශ්‍ය දෙයට වියදම් කිරීම 

ශ්‍රී ලංකාව ස්වෛරී ණය පැහැර හැරි රටක් ලෙස ශ්‍රේණිගත කර ඇත. ණය ගැතියන්ට ගෙවීමට උත්සාහ කිරීම සඳහා උපයන සෑම ඩොලරයක්ම ඉතිරි කර ගත යුතුය. ග්‍රාමීය පසුබිමකින් පැමිණි ජාතික ජන බලවේගයේ බොහෝ මන්ත්‍රීවරුන්ට අපේ අම්මලා අපට පැවසූ “ශතය ශතය එකතු කරලා” යන වැකිය මතක ඇතිවාට සැක නැත. එහෙත් රජය කළේ කුමක්ද? රජය වාහන ආනයනයට අවසර දීමට තීරණය කළේය. එහි ප්‍රතිඵලය? විදේශ විනිමය කාන්දු වී ඇත. තනි පුද්ගලයෙක් ධාවනය කරන වාහනවලින් මාර්ග අවහිර වනු ඇත. තවත් අනතුරු සහ නොහික්මුණු රිය පැදවීමට ආරාධනා කෙරෙනු ඇත. ග්‍රාමීය ජනතාව රජයෙන් තවත් ඈත් වනු ඇත. 

මෑතකදී, මම දේශපාලන පක්ෂ කිහිපයක නියෝජිතයන් සහභාගි වූ රූපවාහිනී සාකච්ඡාවක් නරඹමින් සිටියෙමි. එක් කථිකයකු අනෙක් අයගෙන් ඉල්ලා සිටියේ අමාත්‍යාංශයේ කාර්යයන් සම්බන්ධයෙන් අමාත්‍යවරයකු විසින් කරන ලද එක් කාර්යයක් ගැන පමණක් පවසන ලෙසයි. නිහඬතාවක් පැතිර ගියේය. ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල අමනාප නොකරගෙන රජයට කළ හැකි බොහෝ දේ තිබේ. ඒවා අඩු වියදම් සහ කළ හැකි ඒවාය. මම කිහිපයක් පමණක් සඳහන් කළෙමි. මෙය අවසන් කිරීමට පෙර, කෙනෙකුගේ ජන්ම අයිතියක් වන ලියවිල්ලක් ලබාගැනීමට මුළු රටම කොළඹ සහ බත්තරමුල්ලට රැස් කිරීමේ කිසියම් සාධාරණත්වයක් තිබේදැයි මම අසමි. අපි ඩිජිටල්කරණය සහ පළාත් පාලන ආයතන ශක්තිමත් කිරීම ගැන විශාල වශයෙන් කතා කරමු. නමුත්, ජනගහනයෙන් අඩක් කොළඹ සහ බත්තරමුල්ලට පැමිණ කාලය, මුදල් සහ ශක්තිය නාස්ති කරමින් සිටිති.

ජාතික ජන බලවේගයේ දේශපාලනඥයෝ දක්ෂ කථිකයෝ, හොඳින් උගත්, අවංක, නොකැළැල් චරිතයක් ඇති සහ භූමියේ පුත්‍රයෝ වෙති. ඡන්දදායකයාට වැදගත් වන්නේ සාක්ෂි නොව ඉදිරිපත් කිරීම් සහ කාර්ය සාධනයයි. පුරාවිද්‍යාඥයන්ට අතීතය හෑරීමට ඉඩ දී වර්තමානය සහ අනාගතය පෙරමුණට ගෙන ඒමට තවමත් ප්‍රමාද නැත.

“අශ්වයාට ඉදිරියෙන් කරත්තය තැබීම”‍ යන වාක්‍ය ඛණ්ඩය 16 වැනි සියවසේ ආරම්භ වූ අතර, පසුව විලියම් ෂේක්ස්පියර් විසින් එය ඔහුගේ “කිං ලියර්” නාට්‍යයෙන් ප්‍රචලිත කරන ලදී. එය ශ්‍රී ලංකාවේ අද සන්දර්භය තුළ උචිත ලෙස අදාළ වේ.

අවසානයේ පළාත් පාලන මැතිවරණයේදී ඇස් සහ මනස විවෘත කිරීමට උත්සාහ කිරීම ගැන ඡන්දදායකයින්ට මම ස්තූතිවන්ත වෙමි. එය මේ රටේ අනාගතය වෙනුවෙන් මෙන්ම ජාතික ජන බලවේගය රජය වෙනුවෙන් ද ක්‍රියා කරනු ඇතැයි මම බලාපොරොත්තු වෙමි.