අසෝකා Tuesday, 03 January 2017 05:48 PM

මහේෂ්, මිනිසුන් කියන්නේ මිනිසුන්ට. ලංකාවේ විතරක් නොවෙයි කොහේ හිටියත් මිනිස්සු මිනිස්සුමයි. හොඳ නරක දෙගොල්ලොම ඉන්නවා. අවංක සහ වංක අයත් ඉන්නවා. ඒ ඒ අයව අතේ දුරින් ආශ්‍රය කරන්න කියන්නේ මේ නිසා තමයි. (නි)

ක්‍රිෂාන්ත Tuesday, 03 January 2017 06:03 PM

අනේ අම්මපා නෑදෑයින්ගේ සටකපට වැඩ..? (නි)

ජනහිත Tuesday, 03 January 2017 06:16 PM

මේ වගේ වැඩක් මම රැකියාව කරන කාලේ ඒ කාර්යාලයේත් වුණා. ඉල්ලාගත් කෙනා ඊටපස්සේ රැකියාවට ආවෙත් නැහැ. කොහොමත් රන්බඩු ටික නම් ආයේ ලැබුනේ නැහැමයි. හොඳම දේ නම් ඒ හා සමාන කෘතීම රන් භාණ්ඩ ටිකක් ගෙනවිත් ගෙදර තියාගන්න එක නුවණට හුරුයි. ඉල්ලනකොට දෙන්න. ඒ වගේම උගස් තියලා තියෙන්නේ කියලා ඇඟ බේරගන්නත් පුළුවන්. ඕවට නම් කවුරුත් විශ්වාස කරන්න එපා. (නි)

මහේෂ් Tuesday, 03 January 2017 10:00 AM

අපොයි දෙවියනේ! මහා පුදුම මිනිස්සුනේ. නෑයෝ, වේයෝ වගේ කියන්නේ කට කහනවට නෙමෙයිනේ. කොයි වෙලෙත් කන්නමයි බලා ඉන්නේ. ලංකාවේ මිනිසුන්ට උදව් කරනවට වැඩිය හොඳයි පාරේ යන බල්ලෙකුට උදව් කරන එක. (නි)

ජනහිත Wednesday, 04 January 2017 03:08 AM

මහේෂ් කියන එකේ ඇත්තක් තියනවා. අද එදා වගේ නොවෙයි මනුෂ්‍යකම තියෙන්නේ කියෙන් කී දෙනාගේද? හුඟක් වෙලාවට පිට අය ඕනෑ නැහැ, තමන්ගේ පවුලේම වුණත් ගන්න පුළුවන් කොහොමද කියලා බලන එක තමයි කරන්නේ. වැඩේ කරගත්තොත් ආයේ පැත්ත පළාත බලන්නේවත් නැහැ. පුදුම ලෝකයක්. (නි)

මයුරි Friday, 06 January 2017 05:30 AM

අම්බලන්ගොඩ හිටිය එක්කෙනෙක් එයත් කළේ මේ ටිකම තමයි, ගොඩක් මිනිස්සු රැවටුණා අන්තිමට ගෙවල් අතෑරල යන්න වුන අම්බලන්ගොඩ ෂෙඩ් එක ළඟ තමා හිටියේ (බ)

බුද්ධික Tuesday, 03 January 2017 04:33 PM

ඔය කරපු දෙය මට කළා නම්, මම අද කල්දේරම් බත් කන්නේ... (නි)