උපදෙස් - ජාතික ළමාරක්ෂක අධිකාරියේ නීතිය බලාත්මක කිරීම සම්බන්ධව අධ්‍යක්ෂිකා, නීතිඥ සංජීවනී අබේකෝන්

නීතිය නොදැනීම නිදහසට කරුණක් නොවේ යන්න නීතිය  තුළ පිළිගත් මූලධර්මයකි. නීතිය දැන හෝ නොදැන අප රටේ ළමයින්ට මෙන්ම කාන්තාවන්ටද සිදුකරන . හිංසන සිද්ධින් පිළිබදව දිනපතා වාර්තා වේ, UNFPA එක්සත් ජාතීන්ගේ ජනගහන අරමුදලට අනුව ‘ ශ්‍රී ලංකාවේ බස් රථවල ගමන් ගන්නා කාන්තාවන්ගෙන් 80%ක් තම ජීවිතයේ කවරම හෝ අවස්ථාවකදී ලිංගික අතවරයන්ට ලක්වී ඇත’ යනුවෙන් පසුගියදා සඳහන් කර තිබේ. මෙවැනි ඛේදනීය සිද්ධි වළක්වා ගැනීමට නම් ළමයින්ට සිදුවන  ළමා අපයෝජන වලින් ආරක්ෂා වීමට අවශ්‍ දැනුම ළමයින්ට ලබා දිය  යුතුව ඇත. ඕනෑම ලිංගික අපයෝජන අවස්ථාවකදි යොමු විය යුතු ආයතන   හා  බලපවත්නා නීතිය පිළිබදව  වැඩිහිටියන්ට මෙන්ම ළමයින්ටච දැනුමක් තීබීම වැදගත්ය.
අපගේ දණ්ඩ නීති සංග්‍රහයේ ළමා අපයෝජන හා කාන්තාවන්ට සිදුවන හිරිහැර සම්බන්ධයෙන් වැදගත් වන  සංශෝධන තුනක් සිදුකර තිබේ. 1995 අංක 22, 1998 අංක 29, 2026 අංක 16 යන. දණ්ඩ  නීති සංගුහය ස⁣ංශෝධන මගින් මෙසේ මූලිකවම ළමයින්ට හා කාන්තාවන්ට අදාළව අපරාධ නීතිය වැඩිදියුණු කර තිබේ. දණ්ඩ නීති සංග්‍රහය යනු, ලංකාවේ අපරාධය කුමක්ද, ඊට හිමිවන දණ්ඩනය කුමක්ද යන්න දක්වන සංග්‍රහයයි. මෙහි 365 (ඇ)යන වගන්තියට අනුව කාන්තාවන්ට සහ ළමයින්ට සිදුවන ලිංගික අපයෝජන ගණයට වැටෙන වැරදි. ලෙස බරපතල ලිංගික අපයෝජන, ලිංගික හිරිහැර, ව්‍යභිචාරය කුට්ටනය, ළමයින්ගෙන් අයුතු ලිංගික පුයෝජන ගැනීම සහ ස්ත්‍රී  දූෂණය යනාදී වැරදි සදහන් කර ඇත.  
1995ට  පෙර ලිංගික අතවරය යන වරද හදුන්වා දී තිබුනේ හිරි ඔතප් බිඳීම යනුවෙනි. 1995 අංක 22 පනතෙන් සංශෝධිත 345 වගන්තියේ. (Sexual Haressment )ලිංගික අපයෝජනය යන වරදේදි තැනැත්තන්’ ලෙස සඳහන්  වන නිසා මෙම නීතිය ළමයින්ට, කාන්තාවන්ට මෙන්ම, ඕනෑම තැනැත්තෙකුට අදාළ කර ගත හැක

ලිංගික අතවරයක් යනු

අවුරුදු 18ට වඩා අඩු ගැහැනු, පිරිමි ඕනෑම ළමයෙකුට හෝ 18 ට වැඩි තැනැත්තෙකුට සිදුවන අනවශ්‍ය ස්පර්ශයන්. එනම් ශරීරයේ ඕනෑම ස්ථානයක් (අඟපසඟ) අතගෑම, එම තැනැත්තා අපහසුතාවයට, ලැජ්ජාවට, අප්‍රසන්නතාවයට පත්වන ආකාරයෙන් ස්පර්ශ කිරීම ලිංගික අතවරයක් ලෙස සඳහන් වේ. මෙය අපරාධ වැරැද්දකි. ශ්‍රී ලංකා නීතිය අනුව  අවුරැදු  16 ට අඩු ළමයින්ට ලිංගික කටයුතු සදහා  කැමැත්ත දිය නොහැක. වයස අවුරුදු 16 ට  අඩු. ළමයෙක් සමග ලිංගික සබදකා පැවැත්වු. විට එකී  ලිංගික කටයුත්තකට ළමයාගේ කැමැත්ත තිබුණද නොමැති වුවද එය ලිංගික අපයෝජනයක් ලෙස සැලකේ. පියයුරු. හෝ ශරීරයේ ඕනෑම කොටසක් ස්පර්ශ කිරීම, සිරුරට හේත්තු වීම (විශේෂයෙන්ම බස් රථවලදී සිදුවන මෙවැනි ක්රි්යා) ඔප්පු වුවහොත් වසර පහක් දක්වා සිරදඬුවම් ලබාදිය හැකියි. වයස අවුරුදු 16ට වඩා අඩු පිරිමි හෝ ගැහැනු දරුවෙකු සමග ලිංගික සබදතා පවත්වා එය ළමයාගේ කැමැත්තෙන් සිදුවුවා යැයි පැවසීම නීතිය ඉදිරියේ සමාවට කරුණක් නොවේ. ලිංගික අපයෝජන යන්න ක්‍රියාවෙන් පමණක් නොවේ, වචනවලින් පවා ලිංගික හිරිහැර සිදු කළ හැකියි. උදාහරණයක් ලෙස ‘හු’ සහ ‘වේ’ යන අකුරු දෙක ආරම්භ කර භාවිත කරන වචන දෙක වැනි නොමනා වචන වලින් ආමන්ත්‍රණය කිරීම, වචනයෙන්, චර්‍යාවෙන්, ඉඟිබිඟිවලින්, අතින්, පයින්, දිව දික්කිරීම වැනි ක්‍රියාකාරකම් මගින් විශේෂයෙන් පිරිමි පිරිමි ළමයින් විසින් හෝ පිරිමින් විසින් ගැහැනු පාර්ශ්වයට මෙවැනි ක්‍රියා නිතර සිදු කිරීම තමන්ගේ අයිතියක් ලෙස සැලකුවද, ඒ සියල්ල ලිංගික හිරිහැර ගණයට අයත් වෙයි. විශේෂයෙන් මේ පිළිබඳව ඔබේ දරුවන් දැනුවත් කිරිම වැදගත්. වයස අවුරුදු දොළහට වඩා වැඩි දරුවන් වුවද, මෙවැනි ක්‍රියා සිදුකර ඇතිනම් ඔවුන්ටද රටේ නීතිය බලපවත්වන බව මතක තබා ගන්න. ඒ අනුව වයස අවුරුදු දොළහට වඩා වැඩි දරුවෙකු අපරාධ වැරැද්දක් සිදුකර ඇත්නම් දණ්ඩ නීති සංග්‍රහය අනුව 75, 76 වගන්තිය යටතේ එම දරුවාට එරෙහිව නීතිය කිු යාත්මක විය හැකියි. නමුත් ළමා සැකකරුවන් සම්බන්ධයෙන් ලිහිල් ප්‍රතිපත්තියක් අනුගමනය කිරීමට කටයුතු කෙරේ. ඒ අනුව වයස අවුරුදු දොළහත් දාහතරත් අතර දරුවන්, ළමයින් සම්බන්ධ විශේෂඥ කමිටුවක් වෙත යොමු කර මෙම දරුවා එම වැරැද්ද සිදු කළේ චේතනාවක් ඇතිවද යන්න (ළමයාට ඒ වැරැද්ද ගැන අවබෝධයක් තිබේද යන්න) සොයා බලා අපරාධ වේතනාවක් නොමැති නම් නිදහස් කිරීමට තීරණය වේ. ළමා සැකකරුවන්ට  පොලීසිය මගින් ඇප ලබාදෙන අවස්ථාද තිබේ.

බරපතල ලිංගික අපයෝජන

ස්ත්‍රී දූෂණයක් නොවන වෙනත් ඕනෑම බරපතළ ලිංගික ක්‍රියාවක් බරපතල ලිංගික අපයෝජනයක් ලෙස සඳහන් වේ. වැඩිදුර සඳහන් කිරීමක් ලෙස ගුද ප්‍රවේශය, කලවා ප්‍රවේශය, මුඛ ප්‍රවේශය යනාදී ශරීරයේ යම් විවරයක් භාවිත කොට ලිංගික තෘප්තිය ලබා ගැනීම බරපතළ ලිංගික අපයෝජනයක් ලෙස සඳහන් වේ. වයස අවුරුදු 16ට අඩු නම් කැමැත්ත අකමැත්ත අදාළ නොවේ. වයස අවුරුදු 16ත් 18ත් අතර ළමයින්ව බලහත්කාරයෙන් මෙවැනි යම් ක්‍රියාවකට යොදවාගෙන ඇත්නම් එයද බරපතළ ලිංගික අපයෝජනයක් ලෙස සඳහන් වේ.මෙරට බහුතරයක් ළමා අපයෝජන සිදුවන්නේ තමන්ගේම සමීපතමයන්ගෙන් බව වාර්තා වී ඇති නිසා, ඔබේ දරුවන් මේ පිළිබඳව දැනුවත් කිරිම කළ යුතුව ඇත.

ව්‍යභිචාරය

ව්‍යහිවාරය  යනු ලේ ඥාතීන් මගින්  සිදුවන ලිංගික අපයෝජනය.

කුට්ටනය
කුට්ටනය යනු ළමයින් සහ කාන්තාවන් ගණිකා වෘත්තීයේ යෙදවීම, මුදලට විකිණිම, බලහ්කාරයෙන් වැඩ ගැනිම සදහා සැපයිමයි.

ළමයින්ගෙන් අයුතු ලිංගික ප්‍රයෝජන ගැනීමද අපරාධ වරදකි.

ව්‍යවස්තාපිත  ස්ත්‍රී දූෂණය සහ  ස්ත්‍රී දූෂණය
ව්‍යවස්ථාපිත ස්ත්‍රී දූෂණය යනු, දණ්ඩ නීති සංග්‍රහයේ 363 (ඉ) වගන්තිය අනුව
වයස අවුරුදු 16ට අඩු ගැහැනු ළමයෙක් සමග කරන ලිංගික ප්‍රවේශයකි. (පුරුෂයන්ගේ ලිංගික අවයව දහසයට  අඩු ළමයෙකුගේ යෝනියට ප්‍රවේශ කිරීම ව්‍යවස්ථාපිත ස්ත්‍රී දූෂණයක් ලෙස සඳහන් වේ) මෙහිදී ලිංගික සංසර්ගයේ යෙදීමම අවශ්‍ය නොවේ. වයස අවුරුදු 16ට වැඩි ගැහැනු දරුවෙකු සමග බලහත්කාරයෙන් ලිංගික පුවේශය සිදු කිරිමද අපරාධ වරදකි. යම් පුද්ගලයෙකු. ළමයෙකුට අසභ්‍ය පින්තූර යැවීම හෝ පෙන්වීමද. ළමයාට එරෙහි ලිංගික අතවරයක් සේ සැලකේ.

ස්ත්‍රී දූෂණ
වයස අවුරුදු 16ට වැඩි ගැහැණු ලමයෙකුගේ හෝ කාන්තාවකගේ
අකමැත්තෙන් කරන ඕනෑම දෙයක් ස්ත්රීු දූෂණයක් ලෙස හැඳින්වේ.

ළමයින් විසින්ම ළමයින්ව සයිබර් හිංසනයට ලක්කිරීම

ළමයින් විසින් ළමයින්ව සයිබර් හිංසනයට ලක් කිරීමේ වැඩි වර්ධනයක් දක්නට ලැබේ. තවත් ළමුන්ගේ නිරුවත් ඡායාරූප ගෙන අන්තර්ජාලයට මුදා හැරීම මෙන්ම, ඒ අයි තාක්ෂණය හරහා පින්තූර සකස් කර දැමීම බොහෝ විට දක්නට ලැබේ. මෙහිදී දණ්ඩ නීති සංග්‍රහයේ 286 වගන්තිය යටතේ වයස අවුරුදු 18ට වඩා අඩු ළමයෙකුගේ නිරුවත් ඡායාරූපගත කිරීම හෝ පටිගත කිරීම, එනම් වීඩියෝ කිරීම හෝ ළඟ තබා ගැනීම අපරාධ වැරැද්දක් ලෙස සැලකේ. එමෙන්ම ඒවාට පෙනී සිටින්නේ යැයි කියා ඉල්ලා සිටීම සහ ඒවාට පෙනී සිටීමට පොළඔවා ගැනීම අපරාධ වරදකි.

මෙරට සැකකරුවන්

මෙරට අත්අඩංගුවට පත්වන අපරාධ සැකකරුවන් යැයි චෝදනා ලබන අයගෙන්. වරදකරැවන් ලෙස දඩුවමි ලබන්නේ සියයට දහයකටත් අඩු ප්‍රමාණයකි. දීර්ඝ ලෙස ළමයින් සම්බන්ධ නඩු කටයුතු කල්‍ යාම සහ විමර්ශන වල ඇති අඩුපාඩු  මීට හේතු වී තිබේ.

ICCR ACT 2007 අංක 56 දරන සිවිල් සහ දේශපාලන අයිතිවාසිකම් පිළිබඳව සම්මුති පනතේ 5:1 සහ 5:2වගන්තියේ ළමයින් සම්බන්ධව වැදගත් ප්‍රතිපාදාන තිබේ. මෙහි 5:2 හි සඳහන් පරිදි ළමයින් සම්බන්ධ යම් කාරණයකදී රාජ්‍ය  සහ පෞද්ගලික යන අංශ ළමයාගේ උපරිම යහපතට ප්‍රමුඛස්ථානය දී කටයුතු කළ යුතුයි සඳහන් වේ. ඒ අනුව රාජ්‍ය අංශයට පමණක් නොව, පෞද්ගලික අංශයටද මෙරට නීතිය හරහා දරුවන් පිළිබඳව වගකීමක් පවරා ඇති බවත්, දරුවන් සම්බන්ධ කාරණාවලදී දරුවන්ගේ උපරිම යහපතට ප්‍රමුඛස්ථානය දිය යුතු බවත් මින්  පැහැදිලි කෙරේ.

D.N.අභයවර්ධන