මෙරට ජනතාවට උදේ ආහාරයට ගත් දේ හවස් වන විට අමතක වන බවට සමාජයේ කතාබහක් පවතී. රණවිරුවන් ගැන මහත් ඉහළින් කතා කළ යුගයක් අපේ රටේ පැවතිණ. ඔවුන්ගේ අඩු පාඩුවක් කතා කරන්නෙකු දෙස පවා දේශද්‍රෝහියෙකු ලෙස බලන්නට එකල බොහෝ දෙනා පෙළඹී සිටියහ. එහෙත් ඒ යුගය අවසන්ය. දැන් රණවිරුවන් ගැන කතා කරන්නෙකු දකින්නට නැති තරම්ය. එහෙත් තිස් වසරක යුද්ධයේ සාපයෙන් රට මුදාගත් රණවිරුවන්ගේ කාර්ය භාරය, ඔවුන්ගේ කැප කිරීම, පරිත්‍යාගය අමතක කළ හැක්කක් හෝ අමතක කළ යුත්තක් නොවේ. අපේ වෑයම ඔවුන් මේ රට වෙනුවෙන් මෙරට ජනතාව වෙනුවෙන් කළ කාර්ය භාරය නැවත සිහිපත් කරමින් ඔවුන්ට හිමි ගෞරවය නැවත ලබාදීමය. 

අපි ඒ කඳවුර පැත්තට ගියේ මහ රෑ. හඳ තියෙන දවස්වලට මෙහෙයුම් කරන්න බැහැ. තරු එළිය වුණත් ඇත්තටම අපිට කරදරයක්. ඒත් අපි හඳ බැහැලා යන වෙලාව බලලා බිම දිගේ බඩගාගෙන තමයි කඳවුරට ළං වුණේ. ඒ පොළොව බොරලු සහ කටු පඳුරු සහිත භූමියක්. ඒත් ඒවා අපිට බාධාවක් වුණේ නැහැ. ඒක පහසු නැහැ. කලුවරේ වුණත් තල් කොළයක් වත් පොඩි වෙන විදිහට අපිට යන්න පුළුවන් කමක් තිබුණේ නැහැ. 

ඒකාබද්ධ මෙහෙයුම් මධ්‍යස්ථානයේ ආඥාපති ජෙනරල් සිරිල් රණතුංග සර් යනවා හැම සති අන්තයකම මාවනැල්ලේ ඔහුගේ ගෙදර. එදා යද්දී මමත් ඔහු සමග ගියා. අපි යන අතරමගදී තමයි දැන ගන්නට ලැබුණේ කොටි ගහලා කොමාන්ඩෝවරු හතළිස් පස් දෙනෙක් ඝාතනය කරලා කියලා. ඔහු එකවරම වාහනය නවත්වන්න කියලා අණදුන්නා. ආයෙම පණිවිඩය අහලා බැලුවා. ඔහු කිව්වේ කොමාන්ඩෝස්ලා මැරෙන්න විදිහක් නැහැ කියලයි. බොහොම කලබල වුණ ජෙනරල් ගමන නවත්තලා ආපහු ආවා යුද හමුදා මූලස්ථානයට. ඒ අැවිත් තවදුරටත් සොයා බලද්දි කතාව ඇත්ත කියලා දැන ගත්තා. එතැනින් දිවි බේරාගෙන පලාගිය නිලධාරින් හය දෙනෙක් බෝට්ටුවකින් යද්දි තායිලන්න මුහුදු සීමාවට ඇතුළු වෙලා තිබුණා. ඒ යන ගමනේදී ෆීලික්ස් රත්නායක සර්, මගේ මිතුරෙක් වුණ සුජීව මිය ගිහින් තිබුණා. තායිලන්තයෙන් ආපසු ලංකාවට ආවේ හතරදෙනයි. ඒ මගේ මිතුරෙක් වුණ ගීත දේව, සාජන් යමුනා අල්විස්, කෝප්‍රල් සුමනදාස හා ප්‍රනාන්දු කියන පිරිසයි. 

ඒ කාලේ යාපනයේ ආඥාපතිව හිටියේ ජෙනරල් කොබ්බෑකඩුව. සර් තමයි සම්පූර්ණ වැඩේ මෙහෙයවූයේ. මේජර් වැලිකල සහ මේජර් රවින්ද්‍ර වන්නිනායකගේ නායකත්වය යටතේ අපේ කණ්ඩායම් හතරක් ක්‍රියාත්මක වුණා. ඒවායේ නායකයන් හැටියට කටයුතු කළේ මේජර් එස්.ඒ. ගුණසේකර, ලුතිනන් ජානක ෆොන්සේකා, නිලන්ත සිරිමාන්න හා ලෙෆ්ටිනන්ට් ලලන්ත ගමගේ කියන නිලධාරින් සිව්දෙනයි.

ත්‍රස්තවාදින් නිතරම මේ ගමට පැනලා මිනිස්සු කපලා කොටලා මරනවා. අපි යන්න කලින් සුදු බණ්ඩා කියලා මනුස්සයෙක්ව ත්‍රස්තවාදින් පැහැරගෙන ගිහින් තිබුණා. මේ තත්ත්වය පදනම් කරගෙන තමයි ප්‍රතිප්‍රහාර එල්ල කරන්න කටයුතු කළේ. අපි නෙඳුන්කේනිවල ඉඳලා ත්‍රස්තවාදින්ගේ ‘වන් ෆෝ බේස්’ කියන ඔවුන්ගේ මධ්‍යස්ථානය තමයි අපේ ඉලක්කය වුණේ. අපි එතනට යන්න ගියේ ඔවුන්ගේ තොරතුරු සොයා ගැනීමට හා අවශ්‍ය වුවහොත් පහර දීමටයි.

අපි නෙදුන්කේනි පැත්තට කිලෝමීටර් විස්සක් විතර ගියා. ඒ යද්දි අඩි පාරක් හමුවුණා. එතැන අපේ කණ්ඩායමක් ස්ථාන ගත කරලා තවත් ටික දුරක් ගියා. එහෙම යද්දි අපිට කවුරු හරි කතා කරන හඬක් ඇහුණා. අපි එකවරම නැවතුණා. හඬ ආපු පැත්ත දිහා සැඟවිලා බලන් හිටියා. සැඟවිලා බලාගෙන ඉන්නකොට තුවක්කු ගත්ත පුද්ගලයෙක් කැලෑවෙන් මතු වුණා. ඊට ටිකකට පස්සේ තවත් කෙනෙක් ආවා. ඒ අය අපේ අයද කියලත් හිතුණා. නමුත් අපේ අය ඒ පැත්තේ නැහැ කියලා තොරතුරු තිබුණ නිසා අපි දැන ගත්තා මෙතන ඉන්නේ ත්‍රස්තවාදින් කියලා. ඊට පස්සේ අපි ඔවුන්ට වෙඩි තියන්න පටන් ගත්තා. එතනදි අපිට හමුවුණ හතර දෙනාම අපේ ප්‍රහාරයෙන් මිය ගියා.