සිරිපාල Friday, 06 February 2015 03:17 AM

කොච්චර නම් ආසද මේ වගේ පැල් රකින්න තියෙනවා නම්... එළිවෙනතුරු වුණත් අවදියෙන් ඉන්න පුලුවන් මට නම්. ඒත් ඉතින් වල් ඌරා කියනකොට කටට කෙළ උනන එක නම් වළක්වන්න බැහැ. (නි)

ජයන්ත Sunday, 08 February 2015 04:54 PM

අපි කන බත් වේල පිගානට එන්නේ ඕවට හිනාවෙන ලොකු මහත්තුරු යැයි කියල හිතන් ඉන්න ඔහේලගෙ සල්ලි බලේටම නෙමේ. මේ වගේ පැල් රකින අහිංසක ගොවි මහතුන්ගේ අපමණ දහදියෙන් බව අමතක කරන්න එපා. ඕං කිවා (නදී)

ලින්ටන් ප්‍රනාන්දු Friday, 06 February 2015 03:43 AM

මෙය සිහනවට කාරණාවක් නොවේ. එය තමයි නියම ගොවියකුගේ ඇත්ත. ටිකක් බිවුවේ නිදිමරන්න ඕනෑ නිසා. නින්ද ගියේ මහන්සියට. ගින්න ඇඟට ආවා නම් මොකද වෙන්නේ? තවත් ජීවිතයක් ! (නි)

පිටබැද්දර ජයා Saturday, 07 February 2015 01:14 AM

ඇඳිවතට නිසා කමක් නැහැ (නි)

අශෝක Friday, 06 February 2015 12:08 PM

අපට අාහාර වේලක් හදන්න ඒ මිනිසා කොතරම් මහන්සි වෙනවද කියල හිතන්න. එ්ත් ඔහුට විපතක් උනාම හිනාවෙන එක හොඳ ලකුණක් නෙමෙයි. (නදී)

මහේෂ මුතුකුඩ Saturday, 07 February 2015 05:16 AM

සිරිපාලගේ ආසාව තව කෙනෙක්ගේ රැකියාව. සිරිපාලගේ කටට කෙළඋනන කෑම තව කෙනෙක්ගේ කෑම විනාශ කරන හතුරා. අනේ සිරිපාල! (නි)

දුමින්ද Monday, 09 February 2015 07:24 AM

සුරාව සහ විනාශය යනු එකම කාසියක දෙපැත්ත (බ)

රෙජි-සිඩ්නි Friday, 06 February 2015 12:24 AM

මේක දැකපු ඌරන්ටත් හිනායන්න ඇති නේද? (නි)