විසි එක් වැනි සියවස වන විට ඇතැම් නගර ආශ්‍රිතව ඔටෝ රික්ෂෝව වඩාත් ජනප්‍රිය ප්‍රවාහන මාධ්‍යයක් බවට පත්ව ඇත. අවම ඉන්ධන පිරිවැය සහ අවම නඩත්තුව හේතුකරගෙන කුලී රථ සඳහා විකල්පයක් බවට පත්ව ඇත. ත්‍රීරෝද රථ ආසියානු රටවල් ආශ්‍රිතව ජනප්‍රියත්වයට පත් පොදු ප්‍රවාහන සේවාවක් වශයෙන් පෙන්වා දිය හැක. මෙය දශක කිහිපයකට පෙර පොදු ප්‍රවාහන සේවයේ ප්‍රධාන මූලාශ්‍රයක් වශයෙන් භාවිත වූ රික්ෂෝ බයිසිකලයේ නවීකරණය වූ පිටපතක් වශයෙන් හඳුන්වා දෙන ලදී. පසුකාලීනව අභ්‍යන්තර දහන එන්ජිම (ICE) මඟින් ධාවනය වන ත්‍රීරෝද රථ ආසියානු රටවල භාවිත කිරීම ආරම්භ විය. 

 

විවෘත ආර්ථික ප්‍රතිපත්තිය හඳුන්වාදීමත් සමග ශ්‍රී ලංකාවේ පොදු ප්‍රවාහන විධි විධාන ප්‍රතිසංස්කරණය කිරීමෙන් පසුව පෞද්ගලික අංශය ප්‍රවාහන සේවා සැපයීමෙහිලා ප්‍රධාන කාර්යභාරයක් ඉටු කර ඇත. එතැන් සිට පෞද්ගලික බස් රථ නියමිත කාලසටහනක් සහිතව සිය මෙහෙයුම් නිසියාකාරව ආරම්භ කළ නමුත්, විශේෂයෙන්ම ග්‍රාමීය හෝ කුඩා නගරවල මගීන්ට අලු‍යම සහ රාත්‍රී කාලයෙන් පසුව සිදුවන ප්‍රවාහනය ගැටලු‍කාරී තත්වයක් බවට පත් විය. යතුරුපැදිය සහ බයිසිකලය මෙම ගැටලුව විසඳීම සඳහා විකල්ප ක්‍රියාමාර්ගයක් වුව ද, මෙම ක්‍රමවල ධාරිතාව අමතර මගීන් රැගෙන යාමට බාධාවක් විය. රාත්‍රී කාලයේ සහ හදිසි අවස්ථාවල දී අත්‍යවශ්‍ය සේවා සපුරා ගැනීම සඳහා වෙනත් මාධ්‍යවල උපකාරයක් මොවුනට නොවීය. මෙහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස කුඩා නගරවල පළාත්බද ප්‍රදේශ ආශ්‍රිතව බරපතළ ප්‍රවාහන ගැටලු විය. මෙම අවශ්‍යතා පහසුවෙන් සපුරාලීම සඳහා ත්‍රීරෝද රථ සේවාව ආරම්භ විය. ත්‍රීරෝද රථ, කුලී රථ කාර්යයන් සපුරාලනු ලබයි.

 

ශ්‍රී ලංකාව තුළ කුලී රථ ප්‍රවාහන සේවයක් ලෙස සලකන ත්‍රීරෝද රථය ගෙයින් ගෙට සේවා සපයන අතර, දහසක් වූ මිනිසුන් ගේ විරැකියාව අවම කරනු ලබයි. පොදු ප්‍රවාහන සේවයේ තිබූ දුර්වලතාවලට අමතරව මෝටර් රථ සඳහා පැනවූ අධික තීරු බදු මෙන්ම, ඉහළ ගිය විරැකියා තත්වය, ත්‍රීරෝද රථ සේවාව වෙනම කර්මාන්තයක් ලෙස වර්ධනය වීමට හේතු විය. වර්තමානය වන විට ත්‍රිරෝද රථය ඉතා ජනප්‍රිය ගොඩබිම් ප්‍රවාහන මාධ්‍යයක් බවට පත්වී ඇත. මෙම ප්‍රවණතාව විශේෂයෙන්ම ආසියාතික රටවල දක්නට ලැබෙන්නකි. 

 

ඕනෑම රැකියාවක් වටා එහි ස්වභාවය, පුද්ගල චර්යා මත පදනම්ව උපසංස්කෘතියක් ගොඩනැගීම සිදු වේ. එමෙන්ම මෙම ත්‍රීරෝද රථ රැකියාව වටා ද විවිධ  උපසංස්කෘතික ලක්ෂණ හඳුනාගැනීමට හැකි වේ. ශ්‍රී ලංකාවේ ත්‍රීරෝද රථ කැපී පෙනීමට හේතු වී ඇත්තේ එහි ඇති අලංකාරයෙන් සැරසුණු සැරසිලි, කණ්ණාඩි, වාක්‍ය ඛණ්ඩ සහ මහාමාර්ගයේ ගමන් කරන්නා වූ ශබ්ද අධිකම වාහනය වන හෙයිනි. මෙම ලක්ෂණවල ප්‍රතිඵලයක් ලෙස ත්‍රීරෝද රථය මහා සංස්කෘතිය ඒකාබද්ධ වූ උපසංස්කෘතික ඒකකයක් වශයෙන් සලකයි. ත්‍රීරෝද රථ උපසංස්කෘතිය තුළ ඔවුනටම වෙන් වූ උපභාෂාවක්, ජනප්‍රිය සංගීතයක්, ගුවන්විදුලි වැඩසටහන්, ඇඳුම් පැලඳුම් සහ ආභරණ විලාසිතා පවතී. ත්‍රීවීල් උපසංස්කෘතිය මෑතකාලීනව ශ්‍රී ලංකාව තුළ ප්‍රචලිත වූ උපසංස්කෘතියක් වශයෙන් පෙන්වා දිය හැක.

 

එම උපසංස්කෘතික ලක්ෂණ අතර ත්‍රීරෝද රථ ස්ටිකර් සංස්කෘතිය වඩාත් කැපී පෙනෙයි. ත්‍රීරෝද රථ රියදුරන්ගේ භාෂාමය චර්යාවන්, ඔවුන් අයත් සමාජ කණ්ඩායමේ පොදු චින්තන ශෛලිය, හෙළිදරව් කිරීමට ස්ටිකර් පාඨ සමත්වන අතරම  ස්ටිකර් පාඨ නමැති සාහිත්‍ය ශානරය මගින් ඔවුන් අතර පවතින පොදු චින්තනය පිළිබඳ අවබෝධයක් ලබාගත හැකිය. 

 

ත්‍රිරෝද රථ සංස්කෘතිය විෂය කරගත් ගීත සහ වැකිවලින් ප්‍රකට වන පොදු ලක්ෂණයක් වන්නේ, අදාළ රථ විශේෂයෙහි අනන්‍යතා ලක්ෂණ දැක්වීම සහ සිය රථය කෙරෙහි තමා තුළ පවතින ආකල්පය පිළිබඳ විශේෂ අවධානයක් යොමු කිරීමයි. අනෙකුත් රථ සමග සසඳන කල ත්‍රිරෝද රථයේ සුවිශේෂ ස්වරූපය මෙම පාඨ තුළ විශේෂයෙන් සඳහන්ව ඇත. ඇතැම් ත්‍රිරෝද රථ ධාවකයන් හෝ හිමිකරුවන්ගේ හෝ ඇති එක් විශේෂත්වයක් වන්නේ, සිය රථය අන්‍ය ත්‍රිරෝද රථවලින් කැපී පෙනීමට හෙවත් සිය රථයට විශේෂත්වයක් ආරෝපණය කිරීමට උත්සහ දැරීමයි. අන්‍ය රථ අතර ඇති කුඩා අවකාශවලින් වුව ද රිංගා යෑමේ රියැදුරු මානසිකත්වය උක්ත ගී පදවලින් නොසඟවා දක්වා ඇත. වේගවත් රථ ධාවනය සහ අන්‍ය රථ පසුකර යෑම පිළිබඳ ඔවුන් තුළ ඇති උනන්දුව ද මෙම ගී පාද මගින් මැනවින් විශද කරයි.

 

 

ගීත සහ ස්ටිකර් පාඨ සාහිත්‍යය මගින් ත්‍රිරෝද රථ රියැදුරන්ගේ ආර්ථික මට්ටම පිළිබඳව ද තොරතුරු හෙළිදරව් වේ. සාධාරණව මුදල් ඉපයීම, කුටුම්භ රක්ෂණය ආදී කරුණු කෙරෙහි ත්‍රීරෝද රථ රියැදුරන් තුළ පවතින ආකල්ප ස්ටිකර් පාඨ යන  ශානරයෙන් ඉදිරිපත් වී ඇත. සාධාරණව උපයන මුදල් පිළිබඳ පැවසුව ද මෙම වෘත්තිකයන් ආර්ථික අපහසුතා නොමැත්තන් නොවන බව ද මේ පාඨවලින් දැක්වේ. ත්‍රීරෝද රථ වෘත්තීය යනු ධනවතුන්ගේ වෘත්තීයක් නොවන බව මෙවැනි අදහස්වලින් ගම්‍ය වෙයි.

 

 

ත්‍රිරෝද රථ රියැදුරු වෘත්තීය අඩු වයසින් මුදල් ඉපයීමට යොමු විය හැකි වෘත්තියක් බවට ද සමාජ ආකල්පයක් ගොඩනැඟී ඇත. විරැකියාවෙන් පෙළෙමින් සමාජ අකටයුතුකම්හි නිරතවීම වළකාලනු පිණිස තරුණයන් යොමු කළ හැකි ජනප්‍රියම විකල්ප මාර්ගයක් බවට අදවන විට මෙම වෘත්තීය පත්ව ඇත. මේ නිසා තම රථය පරෙස්සම් කිරීම ඔවුන්ගේ ප්‍රධාන කාර්යයක් බව පසක් කිරීමටද ස්ටිකර් පාඨ යොදා තිබේ.

 

 

ත්‍රීරෝද රථ රියැදුරන්ගේ වෘත්තීමය භූමිකාවෙහි පවතින සුවිශේෂතාවක් වන්නේ සමාජයේ විවිධ තරාතිරම්වල පුද්ගලයන්ට විපත් පැමිණි විට උපකාර කළ හැකි වීමයි. අනෙක් විකල්ප කුලී රථවලට සාපේක්ෂව සලකා බැලූ කල ත්‍රිරෝද රථ අඩු මුදලකට ලබාගතහැකි කුලී රථ සේවයක් බව සනාථ කරන තවත් කරුණක් වන්නේ, සාමාන්‍ය පොදු ජනයා එදිනෙදා ජිවිතයේ විවිධ අවස්ථා සඳහා ආතතියකින් තොරව ත්‍රීරෝද රථය භාවිතයට යොමුවන බව දක්වා තිබීමයි. ඒ පිළිබඳවත් ඔවුන් ස්ටිකර් පාඨ මගින් උකහා දක්වනු ලබයි.

 

 

පවුල හා ඥාතීන් පිළිබඳ සඳහන් කිරීමද සුලබව දැකගත හැකිය.  ත්‍රීරෝද රථ විෂය කර ගත් ගීතවලින් මවුපියන්, සහෝදර බැඳීම්, ඇවැස්ස නෑකම් සහ අඹුදරුවන් පෝෂණය කිරීම් ආදි කරුණු අන්තර්ගත වේ.

 

 

ආදි පද්‍ය පේළි මගින් සාධක සැපයේ.

පවුල පිළිබඳ වැකි දැක්වීමේ දී බිරිඳගේ, දියණියගේ, පුතණුවන්ගේ හෝ ඇතැම් සමීප ඥාතීන්ගේ නම් සඳහන් ස්ටිකර් ප්‍රදර්ශනය කිරීම තවත් ජනප්‍රිය ප්‍රවණතාවක් බව පෙනී යයි. හිමිකරුගේ නමේ මුල් අකුරු ද දැක්වූ අවස්ථා මෙන්ම දෝණි, සුදු පුතා වැනි කෙටි නම් සහ සුරතල් නම් ද මේ ස්ටිකර් අතර වේ. 

 

ප්‍රේමය සහ කාන්තාව යන තේමාවද ත්‍රීරෝද රථ ස්ටිකර් තුළ වඩාත් ජනප්‍රිය වේ. ත්‍රිරෝද රථ විෂය වූ ගේය පද රචනාවල අන්තර්ගත ප්‍රේමය සහ කාන්තාව පිළිබඳ දෘෂ්ටිය ස්ටිකර් පාඨ මගින් හෙළි වේ.

 

ජීවිත දර්ශනය පිළිබඳ දැක්වීමද තවත් එක් ප්‍රභේදයකි. කවර වෘත්තියෙහි නියැළීමෙන් වුව ද පුද්ගලයකු අපේක්ෂා කරන්නේ ඉන් ලබන යම් ප්‍රතිලාභයකින් ජීවිතය ගෙවීමට යම් අත්වැලක් සලසා ගැනීමය. වෘත්තිකයකු වශයෙන් තමා හඳුන්වා ගන්නා ආකාරය මගින් ත්‍රිරෝද රථ රියැදුරු තුළ පවතින ආත්ම තෘප්තිය සහ අභිමානය පිළිබඳ ධනාත්මක අදහසක් පහත පාඨ මගින් ඉදිරිපත් වේ.