අවුරුදු පනස් පහක් වයසැති කුස්සි අම්මා සේවය කළේ විදේශිකයකුගේ නිවසේය. ඇය සේවයට පැමිණෙන්නේ යතුරුපැදියෙනි. අලුතින් පැමිණි ආරක්ෂක නිලධාරියා ඇමතූ ඇය ‘‘එස්.ඕ. වැරැද්දක් කළොත් මට පුළුවන් ඔයාව අස් කරන්න’’ යැයි කීවාය. ‘‘තේරුණා මිස්’’ ආරක්ෂක නිලධාරියා කීය. ‘‘මිස් නෙවෙයි මට මැඩම් කියන්න’’ ඇය පැවසුවාය. ආරක්ෂක නිලධාරියා සිනහව නවතා, ‘‘එසේය මැඩම්’’ යැයි පැවසීය. ‘‘එසේය කිව්වේ’’ ඇය විමසූ අතර ‘‘එසේය කීවේ ඔව් කියන එකටයි මැඩම්. අපේ පරම්පරාවත් රජ පරම්පරාවක්. රාජසිංහ රජ්ජුරුවොත් අපේ නෑයෙක්. මගේ වාසගමත් රාජසිංහ’’ ඔහු ඇද බෑවේ කෙප්පයකි.

මෙසේ මාසයක් ගතවිය. දිනපතා හිස් අතින් පැමිණෙන කුස්සි අම්මා මලු පුරවාගෙන ආපසු යෑම ආරක්ෂක නිලධාරියාට ගැටලුවකි. දිනක් ඇය මලු දෙක පුරවාගෙන යතුරු පැදිය අසලට පැමිණියාය. දුරකතන ඇමැතුමක් ලද ඇය මලු දෙක  බිම  තබා නිවස තුළට පිවිසියාය.

ආරක්ෂක නිලධාරියා ක්ෂණිකව මලු දෙක පරීක්ෂා කළවිට දුටුවේ කිරිපිටි, සීනි, සහල්, බටර් යනාදිය එහි ඇති බවය. හෙතෙම තම ස්මාර්ට් දුරකතනයෙන් ඒවා ඡායාරූප ගත කළේය. ඇය පැමිණ මලුද රැගෙන පිටව ගියාය. ආරක්ෂක නිලධාරියා තම ප්‍රධානියාට ඡායාරූප ‘වට්ස් ඇප්’ කළේය. ප්‍රධානියා විදේශිකයා දැනුවත් කළ අතර ඔහු ආරක්ෂක නිලධාරියාට ස්තුති කර කුස්සි අම්මා නැවත මලු රැගෙන යනවිට තමාට දන්වන්නැයි පැවසීය. පසු දිනද කුස්සි අම්මා මලු දෙක පුරවාගෙන පැමිණියාය.‘‘මිස් මොනාද මේ?’’ ආරක්ෂක නිලධාරියා විමසීය.

‘‘තමුසෙ මට මිස් කිව්වා නේද හෙට තමුසෙව අස් කරනවා’’ ඇය කෝපයෙන් පැවසුවාය. ‘‘ඒවා හඳේ’’ යැයි පැවසූ ආරක්ෂක නිලධාරියා විදේශිකයා ඉදිරියේ මළු පරීක්ෂා කළේය. විදේශීය මත්පැන්, දුම්වැටි, පැස්ටා පැකට් මලු තුළ විය. කොළඹ නගරයේ සිදුවූවකි.
ක්‍රිස්ටෝපර් සීපියන්
අනුරාධපුරය.