මිනිස්කම ගිලිහි ගිය අයකු අසරණ වූ අවස්ථාවේදි  පිහිට විය හැකි අය අහක බැලූ පුවතක් මාතලේ ඉසව්වෙන් අසන්නට ලැබුණි.
ඔහු ගුරුවරයෙකි. මාතලේ ඉසව්වේ පාසලක සේවය කරන  අයෙකි.
දිනක් ඔහු හදිසියේ කුරුණෑගලට පැමිණියේය. ඒ වෙනත්  අවශ්‍යතාවක් සඳහාය.
ඔහු එම කාරිය කරගෙන ආපසු යාමට බස් රථයක් එන තුරා කුරුණෑගල - දඹුල්ල පාරේ අතරමඟ රැඳී සිටියේය.
බොහෝ වේලාවක් ගතවිය. බස් රථයක් නැත. ඒ අතරවාරයේ කාර් එකක් ආවේය.
එය ඔහු අසල නතර කෙරුණි.

‘‘මහත්තයා මාතලේට යන්නේ කොහෙන්ද?”‍
‘‘ඔයාලා ඉබ්බාගමුවට යන්න නගරය පසුකර ටික දුරක් යනවිට තල්ගොඩපිටිය  හන්දිය හමුවෙනවා.
එතැනින් හැරෙන්න. ඒ පාර මාතලේට තමයි. මමත් යන්නේ මාතලේට. පාර දන්නේ නැතිනම් මට පාර පෙන්වන්න පුළුවන්. කාර් එකේ ඉඩත් තියෙන නිසා මමත් එන්නද”‍ මග කියා දුන් අය ඇසුවේය.
‘‘බෑ බෑ. මේකේ යන්න බෑ. පාර කිව්වාට  බොහොම ස්තූතියි”‍. ඔවුහු නික්ම ගියහ. පසුව මාතලේට යන ලංගම බසයක නැගී ඔහු  සවස් යාමයේ ගෙදර ගියේය. තම නිවස ඉදිරිපිට ආපදාවකට ලක් වූ කාර් එකකි.
‘‘අනේ අපේ කාර් එකේ රෝදයක් මාරු කරන්න වෙනවා. ජැක් එකක් හොයලා දෙන්න.’’ එහි සිටි පිරිස අතරේ සිටි අයෙක් එතැනදී  ඉල්ලීමක් කළේය.
“අර බසයෙන් බැහැපු මහත්තයලා ගෙදර නම් ජැක් එකක් තියෙනවා. ඉල්ලා ගන්න. එයා දෙයි.”‍ ඒ අවට සිටි  කතක් කීවාය.
අසරණතාවයට පත් වාහනයේ රියැදුරු ඒ බසයෙන් බැසගත් මහතාට කතා කළේය.
”‍සර්, ගෙදර ජැක් එකක් තියෙනවා කියලා දැන ගන්න ලැබුණා. අපිට පොඩ්ඩකට දෙනවාදැ” යි රථයේ ආපදාව පෙන්නා ඇසුවේය.
“ජැක් එකක් තියෙනවා. ඒක මං කාටවත් දෙන්නේ නෑ. අපේ වාහනවලට මිස අන් අයගේ වාහන හදන්න නෙමෙයි එව්වා තියෙන්නේ” කියා ඔහුත්  කිසිදු අනුකම්පාවක් නැතිවම ගේට්ටුව වසාගෙනම ගෙට ගියේය.
‘‘ඒයි, ඒ බං අර උඹ දාගෙන එන්න බෑ කියපු මහත්තයා නේද? ඒ ගියේ. උදව් නොකලාට උඹලාට මෙව්වා හොඳ පාඩම්”‍ යනුවෙන්  පැවසූ රියැදුරා ඇතුළු පිරිසට ජැක් එක පෙනි පෙනී කාර් එක හදා ගන්න බැරිව බොහෝ වේලාවක් එතැන තපින්නට සිදුවුණේ මිනිස්කම හමුවේ නොමිනිස්කම් ඉස්මතු කළ නිසාලු‍.    

මොරගොල්ලාගම  සිසිර කැලේගම