කරන්දෙණිය එම්.සුසිල් පියන්ත

සූදූ පොළේදී උකසට ගත් රන් මුදුව නගරයේ උකස් මධ්‍යස්ථානයේදී රිදී බවට පත්වු පුවතක් ගාලු‍ දිසාවේ ගමකින් අසන්නට ලැබේ.
මේ සූදු පොළට ඔහු යන්නේ සූදුවටම නොවේ. සූදූවේ යෙදීම අතුරුඵලයකි. සූදු කෙළියේ යෙදී සිටියදී කුජීත වන අයගේ කනේ අතේ තිබෙන රන් ආභරණ සහ ඔවුන් සූදු පොළට ආ යතුරු පැදිය සොච්චම් මුදලකට උකසට ගෙන ඒවා සින්න කොට ගෙන වැඩි මිලකට අලෙවි කොට ලොකු ලාභයක් ගැනීම මේ සූදු පොළට යන ඔහුගේ ප්‍රධාන අරමුණය. ඒ අවස්ථාව උදාවනතෙක් ඔහු ඔට්ටු අල්ලමින් සිටින්නේය.

එදා සූදුවේ යෙදී සිටියදී කුජීතවූ අයකු තවත් සූදු කෙළීම සඳහා අවශ්‍ය මුදල් ලබා ගැනීමට ඔහු උකස් කළේ අතේ ඇඟිල්ලක පලඳා තිබූ මුද්දය. ලොකුවට ලොකුවේ දිලිසි දිලිසි තිබූ මේ මුද්ද ඔහු උකසට ගත්තේද ලොකු මුදලකටය. එහි බරේ හැටියට තමන් දුන් මුදලට වඩා කිහිප ගුණයක් මේ මුද්ද විකුණා ගත හැකියයි ඔහු සිතුවේය.
මුද්දේ උකස් කාලය පැන්නේය. ඒ නිසාම ඔහු නගරයේ උකස් මධ්‍යස්ථානයකට ගියේ එය හොඳ මිලකට අලෙවි කිරීමටය. උකස් මධ්‍යස්ථානයේ සේවිකාවක් ඔහු දුන්නු මුද්ද රන් දැයි සොයා බැලීමට උරගා බැලු‍වාය. ඇගේ නළල රැළි වැටුණාය. මහත්තයා මේක රන් මුද්දක් නොව රිදී යයි ඇය කීවිට ඔහුගේ ඇඟට දහදිය දැම්මේ ඇඳ සිටි ඇඳුමද තෙත් කරමිනි.