සමිත සේනක අලුත්ගමගේ. Friday, 12 February 2021 02:33 AM

ගුවන් තලයේ පාවෙමින් තිබෙන්නා වූ පස් පිඩක් මත මිනිසා දිවිගෙවනා බව හෝ වර්තමාන මිනිසා සිහිපත් කරනුයේ කලාතුරකිනි. ඒ තරමටම ඔහු සංකීර්ණ වූ ලොවක හිරවී සිටී. පෙර මුතුන් මිත්තෝ කළුගලක් මහා බුදුරුවක් බවට පත් කළෝය. සීගිරි පර්වතය ලොව ප්‍රචලිත කලා නිර්මාණයක් බවට පත් කළේය. ජලය එකතුවෙන පහත්බිම වැවක් බවට පත්කොට කෘෂිකර්මාන්තය දියුණු කළෝය. ඒ සියල්ල කළේ පරිසරය රැකෙනා පරිදිය. එහෙත්, අද දියුණු යයි සිතනා මිනිසා, කළුගල් පර්වත වෙඩි බෙහෙත් යොදා පුපුරුවා හරියි. යුද්ධ වලදී හා යුද අභ්‍යාස වලදී බෝම්බ දමා තමන්ව දරාසිටින මේ දැවැන්ත පස්පිඩ මතට ලබා දෙනුයේ අසීමිත පීඩාවන්ය. මේ දැවැන්ත කම්පන ශක්තීන්, දෙදරුම් ආදිය භූමිකම්පා සඳහා බලපාන බව නවීන මතයයි. එසේම, මිනිසුන් හා සත්වයින්ගේ මරණ වේදනා වැනි දෙයින් ඇතිවන කම්පනද මීට හේතුවන්නේ යැයිද පවතින තවත් මතයකි. මේවා අවම කරගැනීමට මිනිසා විසින්ම වද බන්ධනයට ලක්කිරීම ගැන යම්යම් සීමාවන් යොදවා ඇත. එහෙත්, ඇතැම් අශිෂ්ට මිනිසුන් සතෙකු ඝාතනය කරන්නේද අමානුෂික වදහිංසා දීමෙනි. "අහස පොළව නුහුළන අපරාධ " යනුවෙන් පැරැන්නන් දැන සිටියේ භූකම්පන හා ජලගැලීම් වැනි ස්වාභාවික විපත් සිදුවෙන බව ඉවෙන් මෙන් දැනසිටි නිසායි.