මීට අවුරුදු දහයකට පමණ පෙර එක්තරා මාධ්‍ය ආයතනයකට අලුතින්ම කලාවට එක්වුණු තරුණියක් ආවෙ ඇගේ හිතවත් සොයුරියක් සමඟයි.

‘මේ මගේ නංගි කෙනෙක්. අලුත් සින්දුවක විෂුවල් එකක දැන් ඉන්නවා. කලාවට සම්බන්ධ වෙන්න මෙයාගෙ ලොකු ආසාවක් තියෙනවා. බැරිද මුකුත් පත්තරේ දාලා දෙන්න....’ ඇගේ ඉල්ලීම ඉටුකරමින් ඊට සති කීපයකට පසු මාධ්‍ය සොයුරියක් ඇය ගැන ලස්සන ලිපියක් පළ කළාය.

කාලයාගේ ඇවෑමෙන් ඇයට අලුත් කලා නිර්මාණවලට හා නිරූපණ ක්ෂේත්‍රයට සම්බන්ධ වෙන්නත් අවස්ථාව ලැබුණා.

‘ඔයා මට දාලා දීපු පත්තරේ ආටිකල් එකේ වටිනාකම මම කවදාවත් අමතක කරන්නෙ නැහැ.’ ඇය අර මාධ්‍ය සොයුරියට කියා තිබෙනවා. තවත් කාලයක් ගතවුණා. ඇය ලංකාවෙ රෑපරාජනි තරගයකටත් සහභාගි වුණා. එයින් ජයග්‍රහණයත් ලැබුවා. පිටරට රෑ රුජනක් තේරීමේ තරගයකටත් ඇය ලංකාව නියෝජනය කළා.

මේ ගැන අවංකව සතුටු වූ අර මාධ්‍ය සොයුරිය, ඇගේ දුරකතනයට කතා කළේ ඒ පිළිබඳව පත්තරේ ලිපියක් දාන්න. ඒත් ඇගෙන් ප්‍රතිචාරයක් නැත. මාධ්‍ය සොයුරිය ඒ ගැන කියලා ඇයට SMS පණිවිඩයක් යැවුවා.

ඔන්න ඒ පාර නම් ඇයට SMS මගින් පිළිතුරක් ලැවුණා. ‘මේ සම්බන්ධව ඔබ මගේ කළමනාකරු සමඟ කතා කරන්න ඕනෙ....’ කියා ඇය කළමනාකරැගේ දුරකතන අංකය එවලා තිබුණලු.

ඇය මේ දිනවල නැවතත් එක්තරා වැඩසටහනක් හරහා ඔබ හමුවට පැමිණ සිටින නිසා මේ කෙටිසටහන තබන්නට මතක් වුණා.