රත්තරන් මිලේ වැඩිවීමත් එක්ක රත්තරන්වලට තිබූ ඉල්ලු‍ම මේ වෙද්දී අඩුවෙලා තියෙන්නේ. ගිය වසර සහ මේ වසර එක්ක බැලු‍වාම ගිය වසරෙයි මේ වසරෙයි කියලා බිස්නස් වැඩිවීමක් වෙලා නෑ. රත්තරන් මිල වැඩිවීම නිසා පාරිභෝගිකයෝ මිලදී ගැනීම්වලින් ඈත් වෙලා තියෙන්නේ.

මැයි, ජුනි මාසවල මංගල උත්සව සඳහා දින වෙන්වීමත් සමග පාරිභෝගිකයෝ මංගල ඇඳුම් පැළඳුම් මිලදී ගැනීමට, රන් ආශ්‍රිත නිෂ්පාදන මිලදී ගැනීමට රුචිකත්වයක් දක්වති. මේ දිනවල රන් භාණ්ඩ නිෂ්පාදන වෙළෙඳපොළ කොයි ආකාරයෙන් ද පවතින්නේ යන්න සම්බන්ධයෙන් සොයා බැලීමට ගිය ගමනේ දී කිරිබත්ගොඩ වෙළෙඳ නගරයේ වසර විසිපහක කාලයක සිට රන් භාණ්ඩ අලෙවිය සම්බන්ධයෙන් පළපුරුද්දක් සහිත MITCHELLS JEWELERS වෙළෙඳ ආයතනයේ හිමිකරුවන චන්දන රුක්මල් දැදිගම මහතා දැක්වූයේ මෙවන් අදහසකි.

මේ දිනවල බිස්නස් කොහොමද?
රත්තරන් මිලේ වැඩිවීමත් එක්ක රත්තරන්වලට තිබූ ඉල්ලු‍ම මේ වෙද්දී අඩුවෙලා තියෙන්නේ. ගිය වසර සහ මේ වසර එක්ක බැලු‍වාම ගිය වසරෙයි මේ වසරෙයි කියලා බිස්නස් වැඩිවීමක් වෙලා නෑ. රත්තරන් මිල වැඩිවීම නිසා පාරිභෝගිකයෝ මිලදී ගැනීම්වලින් ඈත් වෙලා තියෙන්නේ.

බිස්නස් මේ තත්වයට පත්වීමට බලපෑ හේතු මොනවාද?
මේ වෙද්දී රත්තරන් පවුමක මිලක හැදුම් කුලියත් එක්ක 280000ක් වෙනවා. මාසෙකට රුපියල් 45000ක් 50000ක පඩියක් ගන්න කෙනෙක් කොහොමද එච්චර මුදලක් දරන්නේ. ඔවුන් මාසයකට උපයන ඒ මුදලින් අද වෙද්දී දෛනික අවශ්‍යතාවත් සපුරා ගන්න හැකියාවක් පාරිභෝගිකයන්ට නැහැ. 
රත්තරන් වෙළෙඳාමට කිසිදු පාර්ශවයකින් සාධාරණයක් නැහැ. ඒ කියන්නේ හොරකම් කරගෙන එන රන් භාණ්ඩයක් අපිට ගෙනත් විකුණලා සල්ලි අරගෙන යනවා. ඒ හොරකම සම්බන්ධයෙන් විමර්ශනය කරලා හොරා අල්ල ගත්තහම ඒ කෙනා අහවල් වෙළෙඳසලට විකිණුවේ කියලා කියනවා. එහෙම වුණාම අපි සල්ලි දීලා ගත්තු රන් භාණ්ඩය නැවත පොලිසියට භාරදෙන්න වෙනවා. එහෙම වුණාම අපි ඒ පුද්ගලයාට දුන්න මුදල නැවත අපිට ලැබෙන්නේ නැහැ. ඒකේ පාඩුවත් අපිටමයි විඳගන්න වෙන්නේ. 
පසුගිය රජය රුපියල් 6000ක ටැක්ස් එකක් ගහලා තියෙනවා. ඒකවත් තවම අඩුකරලා නැහැ. අපි රුපියල් 5000ක විතර ලාබයක් තියාගෙන තමයි රන් භාණ්ඩයක් විකුණන්නේ. එහෙත් රජයට රුපියල් 6800-7000 ක ටැක්ස් එකක් ගෙවලා තමයි රත්තරන් භාණ්ඩයක් ගන්නේ. රන් පවුමකින් අපිට වඩා ලාබයක් තියෙන්නේ රජයට. 
වසරක් පාසා රන් තාරදිය ලයිසන් අලු‍ත් කරන්න බලධාරීන් ආවට, රජයෙන් සහතිකයක් නිකුත් කළාට මේ වෙළෙඳාම කොහොමද කරගෙන යන්නේ කියලා නිසි පුහුණුවක් ලබා දීලා නැහැ. මේ බිස්නස් එකම අවුරුදු ගාණක් කරගෙන ඇවිත් ඒ පළපුරුද්දත් එක්ක තමයි යම් මට්ටමකට මේ බිස්නස් කරගෙන යන්නේ. 
භාණ්ඩයක් ගන්න කියලා කෙනෙක් ආවත් හරිම සෝදිසියෙන් ඉන්න ඕනේ. රත්‍තරන් මිලදී ගන්න ඇවිත් මොකක්ම හරි හොරාට අරගෙන යන්න තමයි උත්සාහ කරන්නේ. ඒකේ පාඩුවත් අපිටමයි. මේ පරම්පරාවෙන් පස්සේ ඉදිරි පරම්පාරවක් මේ බිස්නස් කරන්න හුරුකරන්න පුළුවන් තත්වයක් දැන් දැන් රන් වෙළෙඳපොළේ නැහැ. ඊට හේතුව කිසිදු වගකිව යුතු බලධාරියෙක් මේ බිස්නස්එක ගැන බලන්නේ නැතිඑක.

මනීෂා වීරසිංහ
ඡායාරූප : ඉසුරු පෙරේරා