හලාවත බලා යන දුම්රියට මරදානෙන් ගොඩ වූ විදේශීය සංචාරකයෙකි. ඔහු දුටු මගියෙක් තම අසුන ලබා දීමට තරම් කාරුණික විය. දුම්රිය ධාවනය වන අතර තරුණ සංචාරකයා දෙස බැලූ යාබද අසුණේ මගියා, ‘‘වෙයාර් ආර් යූ ෆ්රොම්’’ (ඔබ කොහේ ඉඳන්ද?) යැයි විමසීය. ‘‘ෆ්රොම් මූන් (හඳේ ඉඳන්) සංචාරකයා සමච්චලයෙන් පවසා අනෙක් මගීන් දෙස ද බැලීය. ඉංග්රීසි බස තේරුණු මගීහු ඉවත බලා ගත්හ. සුළු වේලාවකින් විදේශිකයා නිදි කිරන්නට විය. ඔහුගේ හිස ප්රශ්නය ඇසූ මගියාගේ උරහිසේ තදින් වැදුනි. ‘‘වෙරි සොරි සර්’’ විදේශිකයා සමාව අයැදීය. පසුව ඇති වූ දෙබස මෙසේය.
මගියා:x ඔයාට සමාව එකට සිය පාරක් දෙන්න පුළුවන්. හැබැයි මම ඔයාගේ රට ගැන අහද්දී ඔයා දුන්න පිළිතුර නම් අවිනීතයි.
විදේශිකයා:- මම විහිළුවක්නේ කළේ.
මගියා:- ඒ වුණාට මගේ හිත හොඳටම රිදුනනේ. අපි ශ්රී ලාංකිකයෝ ආගන්තුක සත්කාරයට කැමතියි. ඔයාට කරදරයක් වුණානම් මේ අය ඔක්කොම ඔයාට උදව් කරාවි. ඔයා මේ කෝච්චියෙන් බැහැලා ඕනෑම දුප්පත් ගෙදරකට ගිහින් කෑමට මොනාහරි ඉල්ලන්න. තමන් කන කෑම එක හරි එයාලා දේවි.
විදේශිකයා:- මම එච්චර දුරට හිතුවේ නැහැ
මගියා:- දැන් බලන්න. ඔයාගේ රටේදී ඔයා විදේශිකයෙකුගෙන් ඇහුවොත් කොහේ ඉඳන් ද ආවේ කියලා. එයා කීවොත් හඳේ ඉඳන් කියලා ඔයාගේ හිත රිදෙන්නේ නැද්ද?
විදේශිකයා:- (කඳුළු පිරි දෙනෙතින්) දැන් මට තේරුණා. මගේ තමයි වැරැුද්ද. මම නැවත වාරයක් සමාව ඉල්ලනවා කියලා
මගියා:- හොඳයි. මම ඔයාට සමාව දෙනවා. දැන් මට හේත්තු වෙලා නිදා ගන්න. ඊට ඉස්සරවෙලා කියන්න කොහෙන්ද බහින්නේ කියලා.
