narada Monday, 16 October 2017 04:54 AM

ඒ කියන්නේ දේශපාලකයෝ කාටවත් එන්න වෙන්නේ නැහැ.

sam Monday, 16 October 2017 06:01 AM

පාර්ලිමේන්තුවටත් මානසික ආබාධිතයින්ට ඇතුල් වෙන්න පහසුකම් හදලා තියනවානේ .

savanth Monday, 16 October 2017 07:03 AM

ඔය කොන්ත්‍රාත් දෙන්නේ කාටද

Sathya Monday, 16 October 2017 08:01 AM

මෙයාලගේ පම්පෝරිය විතරයි. මේක මම මුහුණ දුන්න සිදධියක්. එක්තරා අන්ධ ළමයෙක්ට සම්බන්ධ මළගෙදරක අන්ධ සිසුන් පිරිසක් හිටිය මගේ එහා පැත්තේ. බහුතරයක් රැකියා විරහිත උපාධිධාරීන්. මෙයාලට කවුරුහරි උපාධි ගුරු විභාගය ගැසට් කරපුබව කියල දැන්වීමක ලින්ක් එකක් එවල. හැමෝම ලොකු බලාපොරොත්තු තියාගෙන විස්තර අහනවා ඇස් පේන ළමයෙකුට දීල. නමුත් දිනය බලද්දී එක වසරකටත් වඩා පරණ එකක්. අවසානයේ හැමෝගෙම බලාපොරොත්තු ඉවර වුණා. මගේ හිතටත් ලොකු වේදනාවක් ඇති වුණා. ඇස් අන්ධ වෙලත් උපාධියක් ලබාගන්න ඇත්තේ කොච්චර අමාරුවෙන්ද? ඊට පස්සේ තරග විභාගත් ලියන්න ඕනිද? මේ අහිංසක ළමයි ගන්නේ කවද කවුරු බලා ගනිවිද කියල.

Prase Monday, 16 October 2017 08:05 AM

ඉතා හොදයි. අගනා අදහසක් මැතිතුමනි.

Prase Monday, 16 October 2017 08:09 AM

අපට අවශ්‍ය වන්නේ අනාගතය සැලසුම් කිරීමයි. මම ඉතා අගය කරනවා ඔබතුමාගේ වචනයට එස්.බී. දිසානායක මහතාණනි

de silva berlin Monday, 16 October 2017 08:39 AM

ඕව කටින් කිව්වට කෙරෙන්නේ නැති එකනේ කණගාටුවට කාරණාව, ලෝකයේ දියුණු රටවල නම් ඔය වැනි පහසුකම් අබාධිතයින්ට සහ නිදන්ගත රෝග ඇති පුද්ගලයන්ට සලස්වන්න පටන් ගත්තේ දැනට අවුරුදු 50 -60 කට විතර පෙර පටන්, දැන් ඔවුන් එම පහසුකම් උපයෝගී කරගනිමි. තනිවම ගමන් බිමන් යනවා රැකියා කරනව. සමාජයට ආණ්ඩුවට බරක් නොවී ජිවත් වෙනවා. අපේ රටේ අාබාධිතයින් නිදන් ගත රෝගීන් කොන් කරනවා , අද ඖෂධ මගින් දියවැඩියාව වැනි රෝග හොඳින් පාලනය කරගත හැකි වුණත්, දියවැඩියා රෝගියෙක් රියදුරු බලපත්‍රය අලුත් කිරීමට ගියාම මෙඩිකල් එක ෆේල් කරලා බලපත්‍රය අහෝසි කරනවා.

රාජුන් Monday, 16 October 2017 09:02 AM

මොකද? මෙයි අත වකුටු කරගෙන කතා කරන්නෙ? අපේ ගමෙත් හිටිය ඔන්න ඔහොම අත කොරවෙච්ච හාදයෙක්.

kap Monday, 16 October 2017 09:20 AM

බිල්ඩින් නෙමෙයි බන්, අඩුම ගානෙ ආබාදිතයෙක්ට නිදහසේ කෝච්චියකට, බස් එකකට නගින්න ඉඩ හදන්න. සමහර පුද්ගලික බස් කාරයො , ආබාදිතයො දැක්කම බස් එක නවත්තන්නෙ නැතුව යනවා. හැබැයි කතාව ආබාදිත රණවිරුවෝ වෙනුවෙන් ජීවිතේ දෙන්න.

Kumari Tuesday, 17 October 2017 03:11 AM

ලෝකයේ සෑම රටකම වැඩිහිටියන්ට ආබාදිතයින්ට විශේෂ තැනක් ලැබෙනවා. පොදු ප්‍රවාහනයේදී, වාහන ගාල්කිරිමේදී, පදිකවෙදිකාවේදී, සාප්පු සංකීර්ණ, රාජ්‍ය හා පුද්ගලික ආයතන වගේ තැන වලදී. ලංකාවේ ඉපදුන අපි අවසනාවන්තයි. හේතුව අපි රටගැන හිතුවට කොතැනකදීවත් අපේ රටේ අපිට තැනක් නෑ.