4. ශක‍්‍ර තාලම් කවිය නිතර මෙත් ගුණ සිතේ දරමින් - සතට කරුණාකර තොසේ විතර නැති දන් දෙමින් යදිහට - බුදු වෙන්ඩ කළ පින් රැසේ එසුර රද ජයතුරා සක ගෙන - නාද කරමින් දස දෙසේ සතර වෙනුවට ශක‍්‍ර තාලම - ගැසූවයි ගදඹය මෙසේ පදය රාජාභි ශක‍්‍රම් සුර දෙව ආධිප· සහශ‍්‍ර නෙත‍්‍රම් ගිරි මෙන රූඑක· හුද දිමි කිනන් තක් ජෙන් ගත් තදිකිනන් කුධ· දිමි දිමි ක‍්‍රත තරිඟු නමො ජිනෙන්ද්‍රම් 5. බ‍්‍රහ්ම තාලම් කවිය පස් මරුන් බිඳ බුදු වෙන්ඩ - විදුරාසනේ වැඩ සිටින කලටම වෙස් අරන් ගිරි මෙවුලි ඇතු නැගි - රුදුරු මරුවිත් යුදට වැදුනම පස්ස නොබලා දුවපු සැම සුර - තනිව දමලා මෙඅප මුනිතුම පස් වෙනුව ගැසු බ‍්‍රහ්ම තාලම - මදක් දක්වමි මෙතනදී මම පදය චතුරා වත· සුහ්රං දෙහංච බ‍්‍රහ්ම හංසා රූඑං බුහ්මං ලොකාධිපංචක කූනන් කූනන් නරෙන්ද්‍ර දිකූ දිකූ දදිරිතක· තත් දිත් තොන් නන් වන්දෙ ත්‍රෛ ලොක්‍ය නාථං 6. ඊශ්වර තාලම් කවිය ඇදුරු වදනින් පැවත එන මේ - තාල නෙර්තය පසඟ තුරුකොට සොඳුරු අපෙ මුනි තුමාහට ජය - මගුල් ගෝසා කළයි සුර සිට මිතුරු ගුරුවර කියා ඇත පෙර - වාද නොකරව සෑසි තරයට ඉසුරු තාලම සය වෙනුව ගැසු - මඳක් දක්වමි මෙසැම වැඳ සිට පදය නීලංච වක්ත‍්‍රත·ව්රහා සිව· ත‍්‍රිනෙත‍්‍ර ඊශ්වර වෘෂභාය රූඑ· තරි තරි කුනං තකට කාදිත් කිනං තක් දම් දිම් දිනං වන්දාමි ජිනෙන්ද්‍ර රාජං 7. විෂ්ණු තාලම් කවිය උතුන් අපෙ මුනිතුමා වෙත පෙර - බැඳපු කුරිරලූ එරදු ගුණයෙන මුලින් රන්තලියක් නිසා විය - බුදුවෙලත් අත් නොහැර පවතින ඔවුන් සුරනා අසුර දප හළ - තිලොව අගපත් මුනිඳු වඳිමින අසන් මැතිඳුනි සත්වෙනුව ගැසු - විෂ්ණු තාලම ඇදුරු පෙරදින පදය දෙහම් උත්පලම් දර්භෙන හස්තම් ව්රභාෂං ලොක පාලංච රාම තත් දින් කිනන් තකති දිරිතරි ගතන්ත· භ්රජෙක් කිනන් වන්දෙ ශී‍්‍ර ගෞතමංච 8. කදිර තාලම් කවිය මුනිඳු පෙර කල සාතුනායක - වෙමින් ගැල් පැද දිවි රැකෙන විට යලිදු දෙව්දත් පළමුකොට මරු - කතර ගොස් දිවි දිනිය යකුහට පසිඳු බෝසත් පසුව ගොස් එම - යකුගෙ ඔද බිඳ මෙ බුදු භවයට මැතිඳු අස අට වෙනුව ගැසුවේ - කදිර තාලම සුරත නම කොට පදය නෙත‍්‍රං ද්වාදස· ශිඛි වාහනංච මහාසෙන නාමා කිරද කිරද් තන්හා රක්කිට කිට මිර කුද කුද කුදකුදන්තා තිත් තෙයි තොගිනත කටශක‍්‍ර නමාමි 9. සුමණ තාලම් කවිය පොරණ අපෙ මුනි විදුර පඬිවම - ඉපිද මහ දන් දෙමින් යස ලෙස නමින පූර්ණක යකෙකු වදකර - නසන්නට සැදුවාය මේ ලෙස නුගුණ ඔහු දප බිඳුවමින් බණ - දෙසා බුදුවුන දිනේ දෙව් රැස සුමණ තාලම නම වෙනුව ගැසු - අසනු මැතිඳුනි මෙන්න මේ ලෙස පදය ත්‍රෛලොක්‍ය නාථං ශී‍්‍ර පාද පද්මං සුමනාරදන් සුමන කූට ශිරස්ථම් තාදික් කිටෙන් තොදිමි තක තහාඟුතත්තා හ්රතත් දොමිකිට තකුන්ද නමාමි බුද්ධං 10. විභීෂණ තාලම් කවිය එ දස බල බෙර ගලේ ගුත්තිල - පඬිව වීණා නාදෙ වැඩිවිය පරුස මූසිල යාද අතවැසි - වෙමින් සිට සත දැන උඩඟුවිය පසැස වීණා නදින් ඔහු දප - බිඳ එජය ලැබ ලොවට බුදුවිය මෙලෙස දසවෙනි විභීෂණ නම් - තාලමේ සැටි අසනු මැනවිය පදය නීලං දෙහං කල්‍යාණිකං ශ‍්‍ර· ශ්‍රේෂ්ඨම් විභීෂණ දෘඑ වීර සුර· තං තං තං දිං දිං තහු ජෙමිකිනං ද· තොන් තක‍්‍රත වන්ද මාරාජිනං ව· 11. නාථ තාලම් කවිය එදසඹුල් මහසේන පඬිවී - දෙසති දම් අස්නයේ නිබඳවම පසිඹිතුල් උරැඟක් රැගෙන ගිය - දිලිඳු අක්සුනු බමුණු දැකලම‍ එම සියල්හට උරඟු පෙන්වා - විකුම් පළකොට බුදුවු දින සෙම ජය මගුල් ගොස කළෙ එකොළොස් - වෙනිව ගසනෙම් නාත තාලම පදය නාථාදි දෙවා දෘඑ වීර· ක‍්‍රතරි ජෙජෙන්තා රොමි රොමි කිට කුන්දා තා තා ත තා තත් තක ජෙන් ජෙන්තා තක්කඩ කරිත·මර රුන් නමාමි 12. ගණපති තාලම පසැස් අවුසද පඬිකලේ වෙදේහ - කිරිඳුට උනේ අගමැති උසස් සැම පැන කියා රජහට - පමුණු කේවට්ටයා පරදති යසස් බිසවක් රජුට ගෙනදි - පසසනා ලෙස බුදුවුනේ රුති දොළොස් වෙනුවට ගැසූ ගණපති - තාලමේ සැටි අසනු සැම මැති පදය වක් ත්‍රෙම් හස්ති අකුර්ඝනාය දෙව ගණෙශ‍්‍ර· ශුභ්රව දෙහං ජෙ ජෙ කු ගුණන්කාගත ත්‍රෛත තරික· රංජෙ කිනන් තරිකුණං රුති වඳම් 13. සූර්ය තාලම පොරණ අපෙ මුනි දහම් රජ පඬි - කලෙහි නඩු විසඳුමෙහි කාරිය නුගුන දෙවිදත් කාලකන්නිය - මැති මරන්නට කරපු වීරිය එතන දී ජය ලබා අපෙ මුනි - බුදුව මරුටත් ජයක් නෑරිය එතන පත් සුර සෙනග ගැසු මේ - තෙලෙස් වෙනි තාලමයි සූරිය පදය ශත්‍රෙ වකො කුමන්ධිරනාය රූඑ· ශ‍්‍රීමත් සහස් නෛ ග‍්‍රහ පතිරි සෞර· සර සර සරත් තත් ගුණ ගුණානු තං තං තෙ ක‍්‍රත ක‍්‍රත ක‍්‍රඳත් තකුට නමො ත්‍රෛලො· 14. චන්ද්‍ර තාලම දමස් පෙර අප ලොවිඳු සුප්පා - පඬිව අන්දව දෙනෙත සිඳුකුස නොලස් වම නැව් ගමන් වේගෙන් - නපුරු සිඳුපත් යතිඳු එහිවස සතොස් කර පන්සියක් පිරිසත් - සමග ගොඩ ආවේය සිතුලෙස තුදැසි වෙනි මේ චන්ද්‍රතාලම - ගැසු මුනිඳුට පිති පුදලෙස පදය සුභ්රන්ම දෙහං හස්ති රූඑම් වේ බ‍්‍රහ්මන්ද්‍රා හෙසෙත්ව චන්ද්‍ර· භ්රැජෙම් කොත් තකට තාදිත් කිට ත· භ්රයිතෙයි සුඛො සුධෛරාජ ශාක්‍යො නමොතෙ 15. මේඝ තාලම පසැස පෙර කල සඅවි රජව පෙර - වස්තු දන්දෙති යතින් තුටුකර සතොසයෙන් තම දෙදරු බැඳ දුන් - බමුණුහට බුදු බවම ලොබකර මෙලෙස වීරිය කරම බුදුවුන - දිනේ නෙර්තය කළ ගදඹ සුර එපස ලොස්වන මේඝ තාලම - අසනු පවසවි මෙහැම සබතුර පදය මෙඝර්ජ ශබ්දං නෛ නෛව ඝොජන් ඝට ඝට ඝටන් ඝ· ඝඩු ඝඩු ඝඩං ජ· දින මුනි දන් තදින් තිති තිති තිනන් ත· රාජා නිවෙ ගෝටු නවින්ද නරිතක් 16. භූමි තාලම ගන්න බුදු බව එබෝසත පෙර - සාම කුමරුය වනය නිති විසු යන්න ජල ගෙනනට ගඟට අද - දෙගුරු මෙහෙයට කුමරු ගිය පසු දුන්න සැර පිළියක් නිරිඳු විද - සැසූ උතුමට ලැබුනි පණ පසු කන්න පමණට පවස දෙන් දැන් - භූමි තාලම ලොළොස්වෙනි ගැසු පදය පෘථිවි කුර· සර්ව ප‍්‍රා වෛ රක්ෂ· වත්‍රෛ දරන්ති ති‍්‍ර භූමිත· තත මුත තත් කි‍්‍රයන් රජෙන්ග රජෙන්ගා ජෙන් ද්රිමිත· නමො තෙ මුනිරාජ රාජ· 17. සිංහ තලම බුදු බවට ලොබ කරම අපෙ මුනි - දහම් සොඬ රජවෙමින් පෙරදින මහ හිමට ගොස් රකුසු මුකයට - පනිනතර බණ අසා සසොබන ලොවසතට මෙත් කුළුණු කරමින් - කරපු වීරිය මෙ බුදු බව ගැන දසසතට එන සිංහ තාලම - මෙසේ ගැසුවයි බුදු මගුල් දින පදය රුදුන්ම කෙස් තෙං බල වික‍්‍ර මාත· හස්තීච මඩිතං විවරත‍්‍ර සිහං නද නද කගුන්තක් ක‍්‍ර තක‍්‍රතක ජෙගුනන් කකුතරි දිරිසත· මොකැදුරු නමොතෙ 18. හස්ති තලම් කවිය දියැස පෙර කල පසම් කුමරුට- සතර දැන සිය නුවර එන වර සලෙස ලවනම් යකෙක් සරිලා - ගනිති ඔහුගේ සිකග යුද කර විගස ඔහු පන්සිල්හි පිහිටා - බුදු වුනේ ලොව සතට පෙම කර මෙලෙස ගැසුවයි හස්ති තාලම - දසට අටවෙනි ගදඹ දෙව් පුත් පදය නරෙන්ද්‍ර රූඑ· දන්තාය දීඝ· හස්තී නි තී තීත තී‍්‍ර ති‍්‍රන්ත ති‍්‍රන්ත· ක‍්‍රත කිතරි කිනන්ත· මෘත කාල තිති තෙයි ර· ර· රාජො රාජ නරසිංහ වන්දා 19.තුරඟ තාලම් කවිය නැනග බෝසත් සසව සිල් රැක - සිටිය කල් සක් දෙවිඳු දුටුවෙනි එවග විමසන ලෙසට අවුදින් - දැනට ඇඟ මස් ඉල්ලූ විලසිනි කුලග සිට ගිනි ජලට පැනලා - පතා බුදු බව උතුම් අපෙ මුනි තුරඟ තාලම මෙසබ මැද ගස - නෙමිය අසනුව එදස නමවෙනි පදය තං දොම් තතං තා තරිතා තතා ත· තකා ත· තදිකින· තුරඟා තො`ගය නගු නගු නගුන්තා අදිඩි අඩි තොගිනි තොන්තා තෙයිත· නමාමි බුද්ධ· 20.වෘෂභ තාලම ගන්න බුදු බව මෙඅප බොසත් - පෙරදි වානර කුලෙක එ ඉපිද කන්න නෙක සත විලෙක උන්දිය - රකුස්සක්හට නොදී පිරිසද බොන්න එ විලට නොබැස නලකින් - පානකර ජල අපතෙ ගියදිය නද ඔන්න විසිවෙනි වෘෂභ තාලම - පවසනෙමි අස මෙසබ මැති සඳ පදය තක් ජෙ· කිනං තකට ගොටං ගොටං ට· මම් දල දල මික් කි‍්‍රකිට ක‍්‍රත රිදකු වෘෂභං මුදු මුදි මුනන් තාලම ජෙන් ක‍්‍රඩතත් ජෙන් තකිතා වන්දං ත්‍රෛලොක්‍ය ජිනෙන්ද්‍ර රාජං 21.ගුරුළු තාලම සොඳුරු අපෙ මුනි ධර්ම පාලය - කුමරු වී පිද මෙබුදු බවටම නපුරු දෙව්දත් පිය නිරිඳු වී - ළදරු කුමරුන් කැප්පුවයි තම රුදුරු නිරයෙන් ඇවිත් ගිනිකඳ - වෙලාගෙන ගියෙ නිරිඳු විගසම ඇදුරු ගදඹය මෙලෙස ගැසුවයි - එකුන් විසිවෙනි ගුරුලූ තාලම පදය රු දාය මෙඝ· ගමනං සවුද්හෙ උරඟාය ශස්තෘ ධ‍්‍රැති ගරුඬ රාජ· ග‍්‍රන ග‍්‍රන ග‍්‍රනන්තෙ තොන් තොන් තතං ක‍්‍රත තරි කිනන් තකට වන්දෙ මුනීන්ද්‍ර· 22.නාග තාලම රාග දොස් හැර බුදුවු අපෙ මුනි - පෙරදි වටු ජම්මයක ඉපදුන වේගයෙන් ලැව්ගින්න එන විට - දුවපු දෙගුරුන් දමා එසවන වේග රැුල ලෙස පිපිරි එන ගිනි - ඊට නැවතුන එ අනුහසයෙන නාග තාලම ගැසූ ගදඹය - දෙවිසි වෙනුවට බුදුමගුල් දින පදය භො ගෞ දරණ මුනිරාජ වද්දිග· ධාරාණි පාතෙ ඝ‍්‍රත්තාහ දීනන් චන්ද්‍ර පන් දූප නාගං දිරි තරි ගුදං තං තං නමාමි මුනිරාජං 23. හංස තාලම හංස ජාතියෙ ඉපිද බොසත් - යන්න වැඩියේ දිනිඳු එකවර මංස අදිපති එ බඹදත් රජ - වෙතට ගොස් දම් දෙසා සුමිහිර ලංස කඩු සොටි රැුගත් මරු බිඳ - බුදුවු දිනයේ පුදට ගැසු බෙර හංස තාලම තෙවිසිවන මේ - අසව මැතිදුනි මෙමා සබතුර පදය කනකාය ගාත්‍රෙය ජෙම් ජෙම් කි නන්ත· වෙගාය ද්‍රෘඑ· කිර කිරද හංසා තත් තකු තකුද කිනන් ජෙන්තන් ක‍්‍ර· ක‍්‍ර· රාජ සුදවුන් ද ශී පාද වන්දං 24. මයුර තාලම මයුර ඉපදී පොරණ අපෙ මුනි - පන්සියක් පිරිවරද සමගින නිතර වසනා ගිරි කුලක් පිට - තැබිය මළ දෙවිදත්ද රළුගුන පවර පිල් පන්සියක් දමමින් - ඔහුට අසුනොව ගියේ විගසින මයුර තාලම සුවිසි වෙනුවට - ගදඹ දිවපුත් ගැසුවෙ මෙලෙසින පදය මෙඝාය සද්දෙ නෙතං වයුර ශී‍්‍ර වත්ව නීලං තකිනක් කුනං ත· දිඝීර්ත චන්දො නෙතං දිකුද් ත· තක්ක‍්‍ර තකි‍්‍රයන් මුනිරාජ වන්දං 25. කිරලා තාලම විසුව එක්වර මෙ අප බොසත් - මුවන් ජම්මෙක ඉපිද වනතුර මුසුව නසනා අදහසින් දෙව්දත් - දිඔුල් ගස සැඟවී සිටිතුර ඇසුව බෝසත් ගසෙන් රුති බස් - නැවත ගියෙ අසු නොවී එමවර ගැසුව විසිපස් වෙනිව කිරලා - තාලමක් තුම් මුනිඳු නමකර පදය පාදං වර්දඝී සුභ්රං ස්ව දෙහං දිකිනා දිනා තක තකී නාථං කිත් තරිනා කිත තකී කිතං කොද කීනිතං පදාං වන්දාමි බුද්ධං 26. සාරිකා තාලම ආලවම බුදු බවට එන බෝ - සතුන් මහිසක එ කුමරුවන් වෙති බාල මලනුන් සමග වනගිය - දෙදෙන දිය රකුසෙකුට අසුවෙති සීල බලයෙන් උන්ගෙ දප බිඳ - දම් දෙසා සිය නුවර නික්මෙති තාල මයි විසිහයට එන මේ - සාරිකා නම් අසනු සැම මැති පදය කණ්ණං බඹු නෛ ගත්‍රෙ වර්ණල· මධුර නාදං කී‍්‍රන් සැරි කන්නං කිං කිං කිනන් රොමි රොමි කූජෙන් තා දික් තිනන් වන්ද මුනිරාජ තෙජං 27. ගිරා තාලම පුරා පෙරුමන් බුදුවු අපේ මුනි - පෙරදි පත්මන කුමරු ඉපදුන සොරා අල්වා දෙන්ට හැකිවත්- දිවම මතූරා මව්ගෙ ඉපදුන පරාජය විය එ පුර රජකල - සොරකමින් කුමරිඳුව රජවුන ගිරා තාලම ගැසුව විසිහත් - වෙනුව ගදඹය බුදු මඟුල් දින පදය තූංඩෙව රක්තං ගත්‍රෙව පච්චං කූයිරා රාවනං ක‍්‍රමත‍්‍ර රිකු කිර· ජෙන් කඩ කද්රියං තාදිකූ තාකු තකුනා රාජං මුනීන්ද්‍ර වන්දං 28. කොවුල් තාලම ලොවිඳු පෙර සුත සෝම රජකල - රැගෙන ගිය රුදු යකෙක් පොරිසද නිරිඳු සියයක් බිලිදෙන්ට රුක් 0 දෙවියෙකුට යකු සැදූ එම සඳ පසුදු උතුමා ඔහුගෙ දප බිඳ - සියක් රජ සහ මිනිස් දිවිලද මැතිඳු අස විසි අටට එන මේ - කොවුල් තාලම මෙන්න මෙලෙසද පදය තෘෂ්ණාය රූපං මදුරාය සද්වං රං රං රෞන් රකුද පරපුටු මන්තං තං කි‍්‍රිං කිං කියං ජෙනුත ජෙනු තතා ක· පා දං නමො තෙ දෘඑ ධර්ම රාජං 29. උලූක තාලම වරෙක මුනි රජ එ සත්දන්තය - විලෙහි ඇත් රජ ඉපිද සිටි විට එ දැක දෙව්දත් ඇතුට විද දළ - කපා ආවයි පොරණ වයිරෙට අනෙක වීරිය කරම උතුමා - බුදුව විදුරාසනේ සිටි විට උලූක තාලම ගැසුවෙ විසිනම - වෙනුව ගදඹය සුරත නම කොට පදය වක්ත්‍රො මහන්තං දෙහෙන සූහ්රං දිවාය අන්ධං ශී‍්‍ර මුසස් උලූකා· මද හාහු හාහු ජෙ ජෙ තරිකිනන් හ් රතක් ජිනෙන්තෙ මර ගස්තෘ වන්දං 30. දියකා තාලම සොඳුරු දියනද වරෙක තේමිය - කුමරු වී පිද දෙව්දුවෙකු බස කුමරු අසමින් සසර ඇති දුක් - බිහිරි අඳ ගොලූ කොරෙකුමෙන් වැස කුරිරු නෙකවද විඳ එතැනදිත් - එ බුදු වෙම්යයි ගත් නෙදුක් රැස ඇදුරු ගදඹය ගැසුවෙ දියකා - තාලමක් තිස්වෙනුව මෙම ලෙස පදය වර්ණස්ව තාලං දෙහං ජලක· තත් කඩක තරිකූං ජෙකූති‍්‍රකිටත· තරි කිරන්ද කිරදා කටු ක‍්‍රැට ක‍්‍රතං තං ධාරි දුතං ශී‍්‍ර පාද වන්ද සුගතං 31. මණඩුක තාලම උතුන් බෝසත් වරෙක කුස නම් - රජව පබවත් වෙතට ලොබකර උවන් විසුලූව නිසා ගිය ලද - ගෙනෙන ලෙස මදු රටට ගිය වර එතැන් හිද මෙහෙ කරම සක් රජ - බෙලෙන් ලද ආවේය සිය යුර එකුන් තිස්වෙනි මැඩිය තාලම - මෙලෙස ගැසු මුනිඳුන්ට නමකර පදය මෙයන්තී උදකං නද මණ්ඩුකස්‍ය තා ජෙහා ජෙහා ජෙං ජෙංතා ජෙහෙට නාත කුබුකුකා කාබූ· ගජීගිජී ග‍්‍රඩංඩා තානා තානා නා මුනි රාජ වන්දං 32. මා මුනි තාලම උතුන් අපෙ මුනි කෙළවරට වෙස - තුරුව පිද සත් සතෙක දන්දෙති දරුන් බිසවුන් රැුගෙන පෙරහැර - වංග ගිරියේ තපස් එ රකිති මරුන් බිඳ බුදුවෙන්ට කුමරුන් - දෙදෙන ජූතකයාට දන්දෙති අසන් මැතිඳුනි දෙතිස්වන තාලමයි - මා මුනි නමින් එපැවිති පදය නෙර්ධ පූත්මන් මහ මුනිව සෘෂි· වාතෛ පත්තාල තක් දික් තොන් නන් ච තා මුන්දි ත‍්‍රත ඝොමුඝ් නාමුන· වාතික්ෂං තාලං මුනිරාජ වන්දං ගසන තාලම් පද තිස්දෙකකි පංච තාලම, නාග මිණි තාලම, එක් පුත් තාලම, නාග තාලම, පංචකාසි තාලම, සිවමද තාලම, හස්ත කුම්භ තාලම, භූමි තාලම් දෙක, භූමි කම්පා තාලම, සක් ගෙඩි තාලම, දේව තාලම, දේව රාජ තාලම් දෙක, තුන් තාලම, ගුරුළු තාලම, හනුමන්තා තාලම, රාග තාලම, සිව තාලම, තාත් තත්ක‍්‍රත තාලම, මහ මුනි තාලම, මැඩියා තාලම, ජෙන ක‍්‍රත් තාලම, බ‍්‍රහ්ම තාලම, දියකා තාලම, විෂ්ණු තාලම, විදුරු තාලම, භෙරි තාලම, අඩිය තාලම, චන්ද්‍ර තාලම, මුගුරු තාලම, සේරා තාලම යනු ගසන තාලම් තිස් දෙකයි. තානම තෙනෙන තෙන තෙන, තෙ න තෙ නම් තෙනතෙනෙන තෙනෙ තෙන, තෙනන තෙ තෙනා සින්දෙ කෙලෙසුන් මෙ අප මුනි රජ - සතුන් මොක් පුර හරින විලසින් බින්දෙ දස මරු එ මුනි බුදු වී - පාරමිත බල අනුහසින් වැන්දෙ මුනි රජ දෙවි බඹුන් විත් - දෙසු දම් අසලා තොසින් කෙන්දෙ මුතුපෙළ ඇමුණුවා සේ - අසව තාලම් දෙතිස දැන්