විශ්වයේ ඇතැයි කියන යකුන් බන්ධනය කර මිනිසුන් මරා දමන යක්ෂ බන්ධනය පිළිබඳව පසුගිය සතියේ ද සටහන් කළෙමු. ඒ පිළිබඳව අප වැඩිදුර විස්තර සොයා බැලුවෙමු. මිනිසුන්ට යකුන් බන්ධනය කිරීම විවිධ ක‍්‍රමවලට සිදු කෙරෙන බව ඉරිදා ලංකාදීපයට පැහැදිලි කළේ පරගහකැලේ කේ.ඇම්. අප්පුහාමි ගුරුන්නාන්සේය. (80)
අප්පුහාමි ගුරුන්නාන්සේ පවසන ආකාරයට, යකුන් බන්ධනය යනු මිනිසුන්ට යකුන් බැඳ තැබීමයි. එය පියවි ඇසට පෙනෙන කටයුත්තක් නොවේ. කිසියම් යක්‍ෂයකුගේ නම සිහිපත් කර ජීවං කරන ලද නූලක් මතින් යමකු පැන්නුවහොත් එදා පටන් ඒ පිරිමියාට හෝ කාන්තාවට නොයෙකුත් ලෙඩ රෝග ඇති වී අවසානයේ දී මරණය කරා යන බව ද හෙතෙම පවසයි.
යක්ෂ බන්ධන ගැන වැඩිදුරටත් අදහස් දැක් වූ අප්පුහාමි ගුරුන්නාන්සේ,
‘‘යක්ෂ බන්ධනයක් කියන්නෙත් එක්තරා ආකාරයක කොඩි වින ක‍්‍රමයක්, යක්ෂ බන්ධනයෙන් කරන්නේ යකකු මිනිස් සිරුරට බන්ධනය කිරීමයි. එහෙම කරාම ඒ යක්‍ෂයා විසින් මිනිස් සිරුරේ ලේ උරා බොනවා. මස් උරා බොනවා. අවසානයේ දී මුළු ප‍්‍රාණයම ගන්නවා. ගහක් ගලක් වගේ හිටපු සමහර මිනිස්සු හිටපු ගමන් ලෙඩ වෙන්නේ ඒකයි. ඔළුවේ අමාරුව, කැරකිල්ල, වමනය පාචනය, ශරීරය කෘෂ වීම වැනි නොයෙක් ලෙඩ රෝග ඇති වෙනවා. කාන්තාවකට යක්ෂ බන්ධනයක් ඇති කළොත් ඒ කාන්තාවගේ මාසික ශුද්ධ වීම අක‍්‍රමවත් වෙනවා. නිරන්තරව නොහිතන වෙලාවට රුධිරය වහනය වෙනවා. ඒ විතරක් නෙවෙයි නිතරම හූ තැබීම, කෑ ගැසීම, දැඟලීම වැනි දේවල් කරන්න පටන් ගන්නවා. මේ වගේ නොයෙකුත් රෝගාබාධවලට යක්ෂ බන්ධනය බලපානවා”.
”නූල් හත් පොටක් අරගෙන තරමක් බුරුලට ඒකෙ ගැට හතක් ගහනවා. ඊට පස්සේ ඒක කහ වතුරේ පොඟවලා අරගෙන යක්‍ෂයෙක් බන්ධනය කරලා 108 වාරයක් මතුරලා ජීවං කරනවා. සමහරු රීරී0 කඩවර යක්‍ෂයාව බන්ධනය කරනවා. තවත් සමහරු රීරි යක්‍ෂයාව, කළු කුමාරයාව ආදී නොයෙකුත් යකුන් බන්ධනය කරනවා. මේක බොහෝම රහසිගතව තමයි කරන්නේ. ජීවං කරපු නූල අරගෙන තරහකාරයා යන එන පාරක් බලලා හරහට තියනවා. නූල නොපෙනෙන විදිහට මොනවා හෝ කොළ කීපයක් දානවා.
තරහකාරයා මේ නූලට උඩින් ගියාට පස්සේ ආපහු නූල අතට අරගෙන අර බුරුලට ගහපු ගැට ටික තද කරනවා. ඔන්න ඉතින් ඒ මොහොතේ ඉඳලා අර පුද්ගලයා හෝ කාන්තාව ලෙඩ වෙනවා. දැන් ඉතින් ගෙදර අය වහාම දුවන්නේ ගුරුන්නාන්සේ කෙනෙක් හොයාගෙන. සමහර විට මේ දේ කරපු කෙනා නොදැන කරපු ගුරුන්නාන්සේ ළඟටම යන අයත් ඉන්නවා. ඒ මිනිස්සු ගැන අනුකම්පා හිතුණොත් ඒ ගුරුන්නාන්සේ ලෙඩාගේ ගෙදරට ගිහිල්ලා නූලක් මතුරලා කරට දාලා එනවා. හා දැන් ඉතින් උඹලා බයවෙන්න ඕන නෑ ලෙඩාට සනීප වෙයි කියලත් කියනවා. එහෙම ඇවිත් අර ගැට තද කරපු නූලට මතුරලා ගැට ටික ලිහලා දානවා. දැන් ඉතින් ලෙඩාට සනීපයි. ඒ ගෙදර මිනිස්සු ගුරුන්නාන්සේට බොහෝම බය පක්‍ෂපාතව වැඩ කරනවා. දෙයියන්ට වගේ සලකනවා. යම් කිසි විදිහකින් ඒ ගුරුන්නාන්සේ බෑ කිව්වොත් වෙනත් ගුරුන්නාන්සේ කෙනෙක් හොයා ගන්න සිද්ධ වෙනවා.”
‘‘ඔහොම හොයා ගත්තට පස්සේ ගුරුන්නාන්සේ කියනවා අපි නූලක් මතුරලා දාමු කියලා දවස් හතක් ඇතුළත සුවයක් නැත්නම් ඇප නුලක් දානවා. ඇප නූලක් දැමීමෙන් බලාපොරොත්තු වෙන්නේ පිදේනි තටුවක් දෙන නිසා කරදර කරන්න එපා කියන එකයි. ටික දවසකින් පිදේනි තටුව නොදුන්නොත් මේ ආතුරයාව ආයෙත් ලෙඩ වෙනවා. ඒ නිසා මේ යක්ෂ බන්ධනය ස්ථිරවම කපන්න නම් පිදේනි තටුවක් දීලා යක්‍ෂයාව එළව ගන්න ඕන කියලා. ඒ අනුව දිනයක් නියම කරනවා. අවශ්‍ය අඩුම කුඩුම සූදානම් කර ගන්න කියලා ලැයිස්තුවකුත් දෙනවා. දැන් ඉතින් මිනිස්සු වැෙඩ්ට සූදානම් වෙනවා. මුළු ගමම ඒ ගෙදරට එනවා. කැවුම් කොකිස් ආදී රස කැවිලි හදනවා. එන යන අයට සංග‍්‍රහ කරනවා. එදා දවසේ ඒ නිවසේ හැම දෙයක්ම සිද්ධ වෙන්නේ ගුරුන්නාන්සේගේ කීමට අනුවයි. එදාට වෙනදාටත් වඩා නිවසේ පිරිසිදුකම තියෙන්න ඕන. ඒ විතරක් නෙවෙයි මස් මාළු ගෙදර පැත්ත පළාතට ගේන්න තහනම්.”
‘‘දැන් ඉතින් පිදේනි තටුව සූදානම් කරනවා. පිදේනි තටුව දීමෙන් කරන්නේ යක්‍ෂයා අර ආතුරයගේ ලේ බොන එක මස් උරා බොන එක නවත්වන්න බල කරන එක. ඒ තුළින් තමා ආතුරයව සනීප වෙන්නේ. යක්‍ෂයාට අවශ්‍ය දේවල් සියල්ලම පිදේනි තටුවේ තියෙනවා. ගොක් කොළ, කෙසෙල්බඩ පතුරු, ලී ආදී දේවල්වලින් පිදේනි තටුවක් හදනවා. ඊට පස්සේ පුද භෝජන මේ පිදේනි තටුවේ තියනවා. රත් බත්, කළුබත්, නිල්බත්, අඳුන් බත්, සඳුන් බත් හරි ගස්සගෙන තමයි තටුවේ තියන්නේ. මස් ගොටුවකුත් සූදානම් කරගන්නවා. වඳුරු මස්, ගෝන මස් හෝ මුව මස් තමා අර ගන්නේ උන්ගේ මස් ගන්න ඉතින් සතෙක් මරන්නම වෙනවා.
ඒ මස් ගත්ත සතාගෙන්ම ලේත් ගන්නවා. ඒ ලේවලින් ලේ ගොටුවක් ලැස්ති කරලා තියෙනවා. අමු කැලෑ කොළයකින් හදන ගොටුවක තමා ලේ තැන්පත් කරන්නේ. මස් තැන්පත් කරන්නෙත් ඒ විදිහට. ඒ ඇරුණම පුළුටු වර්ග සූදානම් කර ගන්න ඕන. මුං ඇට, ඉරිඟු ඇට, ලීමා ඇට අරගෙන ඒවා කබලේ දාලා හොඳට බදිනවා. බැදලා පිටි වෙන්න කොටාගෙන ඒවත් අර තටුවේ තැන්පත් කරනවා. ඒ වගේම කැලේ තියෙන රත්මල් ගෙනල්ලා පිදේනි තටුවේ ගහනවා. ඒ හැරුණම දිය ගොටුවක් කිරි ගොටුවක් සූදානම් කරලා ඒකෙම තැන්පත් කරනවා. කිරි සඳහා පොල් කිරි තමා ගන්නේ. බුලත් කොළ 18 ක් සහ පඬුරු 18 කුත් තටුවේ තැන්පත් කරනවා. ඔන්න ඔය විදිහට අංග සම්පූර්ණ පිදේනි තටුවක් සකස් කර ගන්නවා.”
‘‘මේ සියලු කටයුතු සූදානම් කර ගත්තට පස්සේ ආතුරයට සුදු ඇඳුමක් අන්දවනවා. ඉන් පස්සේ ආතුරයගේ ශරීරයේ තැන් තැන්වලට තියලා දෙහි කපනවා. දෙහි කපලා ඉවර වුණාට පස්සේ ආතුරයව ගෙයින් එළියට අරගෙන අර පිදේනි තට්ටුව ළඟ පැදුරක් දාලා අසුන් ගන්වනවා. සාමාන්‍යයෙන් වළක්වන්න බැරි හේතුවක් ඇරෙන්න මේ කටයුතු කරන්නේ රාත‍්‍රී කාලයේ දී. සවස රාත‍්‍රී අටට විතර පටන් ගන්න මේ වැඩේ ඉවර වෙන්නේ පාන්දර හයට විතර. එදාට ඒ ගෙදර තමා ගත කරන්නේ.”
”පිදේනි තටුවට අමතරව වෙලං ලීයකින් ඊ ගහක් හදා ගන්නවා. අඩි දෙකහමාරක් තුනක් වගේ දිගට මේ ලීය අරගෙන ඒකේ එක් කොනක් හතරට පළලා ගොක් කොළ හතරක් අමුණලා යම්කිසි හැඩයකට රටාවකට නමලා සකස් කරගන්නවා. වෙලං ලීයේ අනිත් පැත්තේ යකඩ ඇනයක් බස්සලා ඊ ගහ සම්පූර්ණ ගර ගන්නවා. නූලක ගැට හතක් දාලා ඒ නූල ඊ ගහේ ගැට ගහනවා”.
‘‘ඔය අතරේ ගුරුන්නාන්සේ දුම්මල ගහලා මන්තර කවි ටිකක් එහෙම කියලා වැඩේ පටන් ගන්නවා. ඊට පස්සේ එක අතකින් ඊ ගහ අරගෙන අනිත් අතින් පන්දමක් අරගෙන කුකුළෙක් කිහිල්ලේ ගහගෙන ජීවං කටයුතු දිගටම කරගෙන යනවා.”
‘‘මේ විදිහට මන්තර ජප කරද්දි අර ආතුරයා වරින් වර කෑ ගහනවා. හූ තියනවා. නොයෙක් කි‍්‍රයාකාරකම් කරනවා. එයාගේ ළඟ දෙන්නෙක් ඉඳලා එයාව පාලනය කරනවා. මේ යාගයේදී මුලින්ම කරන්නේ මේ ආතුරයාට බන්ධනය වුණ යක්‍ෂයාව ගෙන්වා ගැනීමයි. ඒ සඳහා විවිධ මන්තර කියනවා. වරින් වර පොඩි විවේකයක් අරගෙන තමා ජප කිරීම කරන්නේ ගුරුන්නාන්සේට සහය දෙන්න තවත් සහයක ගුරුන්නාන්සේලා ඉන්නවා. ඒ අය ගුරුන්නාන්සේලා කියන විදිහට අඩුම කුඩුම අතට දෙනවා. මේ වැඩේ කරන ගුරුන්නාන්සේ ඉන්නේ සුදු පිරුවට ඇඳලා ඉණ වටේට පච්ච වඩම් පිරුවටයක් බැඳලා ඔළුවටත් පච්ච වඩම් ජටාවක් බැඳලා පිළිවෙළකට තමා වැඩේ කරන්නේ.”
‘‘ආතුරයට බන්ධනය වුණ යක්‍ෂයා සොයා ගන්න සෑම යක්‍ෂයෙකුටම අඬ ගහනවා. මෙන්න මේ විදිහට කියලා තමා ඒ අඬ ගැසීම කරන්නේ.”
‘‘ඕං ත්‍රෛ ලෝක කට්ටු භූත
වේතාලා වේර ගිරි පර්වත ගුගුරවා වර වර
හංස පත්තු නරයානේ කයිලාසන උනන්දු කරගෙන වර වර
සක්වල ගලට පැන නැගී පරුවත් දෙකක් කෙලගෙන වර වර
මහ සයුර ලේ කරවාගෙන වර වර
රීරී තම්බිරානේ වර වර
ඔඩ්ඩි රාජ මරු සන්නි යක්‍ෂයා වර වර
කල්ලු වඩිග යක්‍ෂයා වර වර
රීරී කඩවර යක්‍ෂයා වර වර.....’’
‘‘ඉතින් ඔය විදිහට විනාඩි 45 ක විතර කාලයක් තිස්සේ යක්‍ෂයන්ට අඬගහනවා. යක්‍ෂයා ආව ගමන් අර ආතුරයා යක්ෂ වේෂයෙන් කතා කරන්න පටන් ගන්නවා. හූ කියාගෙන දඟලනවා. ආයෙත් ගුරුන්නාන්සේලා මතුරනවා. ඔය විදිහට අලුයම් කාලය අවසන් වෙනකම් යාග රැය කරනවා. ඊට පස්සේ ආතුරයගෙන් අහනවා මොනව ද ඕන කියලා එතකොට එයා යක්‍ෂාරූඪයෙන් කතා කරනවා. මස් ඉල්ලනවා. ලේ ඉල්ලනවා. නොයෙක් දේ ඉල්ලනවා. ගුරුන්නාන්සේ කියනවා ඒ සේරම තටුවේ තියෙනවා එ නිසා මේ පුද්ගලයාගෙන් ඉවත් වෙලා පලයන් කියලා. යක්‍ෂයා හා කියනවා. තව මොනවද කෙරෙන්න ඕන කිව්වම යක්‍ෂයා කියනවා මට කවි පන්තියක් අහන්න ඕන කියලා. එතකොට ගුරුන්නාන්සේ අහනවා වීදි පන්ති කවියක් ද දොලේ කවියක් ද කියලා එතකොට යක්‍ෂයා දොලේ කවියක් කිව්වොත් ඒ යකාගේ උත්පත්තිය පිළිබඳව කවි කියනවා”.
‘‘මෙකල්පය එයි චක‍්‍රවර්ති රජ කල
එකල්පයට ගෞතම අපේ මුණි බුදු විය
ශනි කුජ බුධ ගුරු නව දෙන ඉසි දිය
අසන් සතුන් කඩවර යකු ඉපදුණු පිළිවෙළ....
ඔන්න ඔය විදිහට කවි කියලා යක්‍ෂයා අර ආතුරයගෙන් අයින් කරනවා. ඊට ප්සසේ නිට්ටාවටම සුවවෙනවා යක්‍ෂයා හා කියලා බන්ධනයෙන් නොගියොත් ඊට වඩා දරුණු බන්ධන කැපිල්ලක් කරනවා.
පිදේනි තොවිලය නටන හැටි ලබන සතියට....
සටහන
දිගාමඩුල්ලේ සමන් දිසානායක
