රටට බලපෑ මූල්‍ය අර්බුදයත් සමගින් 2022 වසරේදී ශ්‍රී ලංකාවේ ආර්ථිකය ඩොලර් බිලියන 74 දක්වා කඩා වැටුණි. කෙසේ වෙතත්, සිදු වූ ව්‍යුහාත්මක වෙනස්කම් සහ පෞද්ගලික අංශයේ ඔරොත්තු දීමේ හැකියාව සමග, 2025 වසරේදී රට ඩොලර් බිලියන 100 ක මායාකාරී සීමාව ඉක්මවා යාමට සූදානමින් සිටී. කුඩා ආර්ථිකයන් ලෙස හඳුන්වනු ලැබූ සහ ඩොලර් බිලියන 100 ඉක්මවා වර්ධනය වූ සමාන රටවල්, ඩොලර් බිලියන 100 ක් වටිනා ජාතික සන්නාමයක් ලෙස අගය කර ඇති බවත්, ඒවා ගෝලීය වශයෙන් ශක්තිමත් ආර්ථිකයන් බවට පත්ව ඇති බවත් පර්යේෂණවලින් හෙළි වී තිබේ.

දකුණු ආසියාව - කඩා වැටෙනවාද?

විස්තර විශ්ලේෂණය කළහොත් ශ්‍රී ලංකාව විශේෂත්වයක් වන්නේ, මාලදිවයින ලබන වසරේ මූල්‍ය අර්බුදයකට ගමන් කරනු ඇති අතර, දැනටමත් වසා දමා ඇත. පාකිස්තානය තවමත් දේශපාලන කැළඹීමක සිරවී සිටින අතර, මූල්‍ය අර්බුදය කළමනාකරණය කර ගැනීමට සටන් කරයි. බංග්ලාදේශය අහිමි වූ තේජස නැවත ගෙන ඒම සඳහා කටයුතු කරමින් සිටින නමුත් දේශපාලනික වශයෙන් ඊට නායකත්වයක් නොමැත. නේපාලය ආර්ථික ප්‍රකෘතියක සලකුණු පෙන්නුම් කරන නමුත් එක් අංශයක් මත රඳා පවතී. ඒ සංචාරක කර්මාන්තයයි. 

දකුණු ආසියානු කලාපයේ ඉදිරියෙන් සිටින එකම ආර්ථිකය ඉන්දියාවයි. ඉන්දියාවේ දළ දේශීය නිෂ්පාදිතය ඩොලර් ට්‍රිලියන 3.7 ක් වන අතර, 2027 වන විට එය සියයට6 කට වඩා වර්ධනය වෙමින් ඩොලර් ට්‍රිලියන පහක් වනු ඇත.

ශුභාරංචිය නම්, කොළඹින් සතිපතා ගුවන් ගමන් 84 කට අධික සංඛ්‍යාවක් සහ යාපනයෙන් දිනපතා තවත් ගුවන් ගමන් 14 ක් ක්‍රියාත්මක කරමින් ගැඹුරු ඒකාබද්ධතාවක් සඳහා ශ්‍රී ලංකාවට අවස්ථාව ලැබීමයි. තොටුපොළ සේවාව ඉක්මනින්ම ආරම්භ වීමත් සමග, ශක්තිමත් ඉන්දියානු ආර්ථිකයේ විසිරී යාම ශ්‍රී ලංකාවට ධනාත්මක බලපෑමක් ඇති කරන්නේ කෙසේදැයි අපි බලමු.

ජාතියේ වෙළෙඳ නාමය - ඩොලර් බිලියන 100

මෙම පසුබිම තුළ, ශ්‍රී ලංකාව ඩොලර් බිලියන 100 ක මායාකාරී සීමාව ඉක්මවා යාමට සූදානමින් සිටින බවක් අපට පෙනෙන්නට තිබේ. එයින් අදහස් වන්නේ අධිරාජ්‍ය දත්තවලට අනුව ශ්‍රී ලංකා වෙළෙඳ නාමයේ වටිනාකම ද ඩොලර් බිලියන 100 දක්වා ළඟා වීමට ඉඩ ඇති බවයි.

ශුභාරංචිය නම්, අනෙකුත් නැගී එන ජාතික වෙළෙඳ නාමවලින් ලබාගත් පාඩම්වලින් හෙළි වන්නේ, ආර්ථිකයක් ඩොලර් බිලියන 100කට වඩා වැඩි වෙළෙඳ නාමයක් ලෙස අගය කරන විට, වඩා හොඳ තත්ත්වයේ සංචාරකයන් ආකර්ෂණය කර ගැනීමට, ඉහළ අස්වැන්නක් ලබා දෙන අපනයන වෙළඳපොළවල් සොයා ගැනීමට සහ ශක්තිමත් සෘජු විදෙස් ආයෝජන ආකර්ෂණය කර ගැනීමට එම රටට නැඹුරුතාවක් ඇති බවයි. ජාතියේ සන්නාම ගුරු සයිමන් ඇන්හෝල්ට් විවිධ රටවල් හරහා තම ප්‍රායෝගික ක්‍රියාකාරකම් සමඟ සාරාංශ කරන්නේ මෙයයි.

එහෙත් සයිමන් ඇන්හෝල්ට් සඳහන් කළ කරුණුවලින් උපුටා ගත යුත්තේ, ජාතියේ සන්නාම ගොඩනැගීමේ සැබෑ සාරය වන්නේ රටක් දිගු කාලයක් පුරා ක්‍රියාමාර්ග මාලාවක් සිදු කරන විට ගෝලීය පුරවැසියාගේ මනසෙහි පැහැදිලි ස්ථානගත කිරීමක් සිදුවන බවයි. මෙම සුවිශේෂ සන්නාම ස්ථානගත කිරීම ගෝලීය වශයෙන් රැල්ලක් නිර්මාණය කරන බවත්, එහිදී ජනතාවගේ හඬ මෙම අද්විතීයභාවය මත ශක්තිමත් සහ තියුණු වන බවත් ඔහු තවදුරටත් අවධාරණය කරයි. ශක්තිමත් ජාතික සන්නාම සඳහා හොඳම උදාහරණය ජපානයයි. ඔවුන් පාරිභෝගික ප්‍රතිලාභ මත පදනම්ව ගුණාත්මකභාවය සහ මුදලට වටිනාකමක් සඳහා අනන්‍යතාවක් ගොඩනඟා ගනී. රට තුළ සිටින ජනතාව ද රට ගැන ධනාත්මකව කතා කරන අතර, එමඟින් අනන්‍යතාව තවදුරටත් ශක්තිමත් විය. එය Toyota, Nissanසහ Sonyවැනි වාණිජ වෙළඳ නාම සමඟ ගෝලීය පාරිභෝගිකයා තුළට විනිවිද ගියේය. බලගතු ජාතික වෙ​ෙළඳ නාමයේ ආධිපත්‍යය මත රඳා පවතින KIA සහSamsung සැම්සුන් වැනි දකුණු කොරියානු වෙළෙඳ නාමවලින් ද ඒ හා සමාන කතාවක් මතුවන බව අපි දුටුවෙමු.

දැන් බලවත් රටක් වන චීනය තුළද එවැනිම සන්නාම අනන්‍යතාවක් මතුවෙමින් පවතින බව අපට පෙනෙන්නට තිබේ. මෝටර් රථ සඳහා BYD වැනි පාරිභෝගික හිතකාමී සන්නාම, Ling Peacebird සහ Shein වැනි ඇඳුම් සන්නාම සහ Huawei, OPPO සහ Vivo වැනි ස්මාර්ට්ෆෝන් සන්නාම සමඟ තියුණු අනන්‍යතාවයක් ගොඩනැගීම සන්නාම කුළුණු අතර වේ.
ජාතික වෙළෙඳ නාම සහ සංචාරක ව්‍යාපාරය

ශක්තිමත් ජාතික වෙළෙඳ නාමයක ප්‍රධාන කුලුනුවලින් එකක් වන්නේ සංචාරක ව්‍යාපාරයයි. පර්යේෂණ මගින් නැවත වරක් හෙළි වන්නේ ජාතියක වෙළෙඳ නාමය ශක්තිමත් වූ විට ප්‍රතිලාභ ලබන පළමු අංශය සංචාරක ව්‍යාපාරය බවයි, මන්ද තීරණ ගැනීම වේගවත් වන අතර “සංචාරය කිරීමේ ආශාව” සඳහා වන අවශ්‍යතාව වේගවත් වේ.

සැලකිල්ලට ගත යුතු කරුණක් නම්, ගෝලීය සංචාරක ව්‍යාපාරයේ වෙළෙඳපොළ ප්‍රමාණය ඉතා විශාල වන අතර, කර්මාන්ත වටිනාකම ඩොලර් ට්‍රිලියන 11.7 කි. එය 2025 දී සියයට 3-5 කින් පමණ වර්ධනය වෙයි. මෙම කාර්ය සාධනය ලෝක දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයෙන් සියයට10.3 ක් පමණ වනු ඇති බව ලෝක සංචාරක සංවිධානය පවසයි. එයින් අදහස් වන්නේ ගෝලීය වෙළෙඳපොළේ ශ්‍රී ලංකාවේ කොටස ඩොලර් බිලියන 4 ක් වන විට, එය නොසැලකිය හැකි බවයි. මෙම කර්මාන්තය වර්ධනය වීමට ඇති විභවයද අපට කියන්නේ එයයි. එහෙත් “අධි සංචාරක ව්‍යාපාරය”‍ වැනි සංකල්ප සහ සීගිරිය, යාල සහ මින්නේරිය වැනි ප්‍රධාන ආකර්ෂණීය ස්ථානවල “‍රැගෙන යා හැකි ධාරිතාව” අධ්‍යයන කිරීමේ අවශ්‍යතාව අපට වැටහෙන බව මතක තබා ගත යුතුය. 

ශ්‍රී ලංකා සංචාරක ව්‍යාපාරයේ වටිනාකම ඩොලර් බිලියන 12.1ක් ද?

සංචාරක ව්‍යාපාරය පිළිබඳ නැවත වරක් කරන ලද අධ්‍යයනයකින් හෙළි වූයේ, 1966 සිට 1982 දක්වා කාලය තුළ, ගෝලීය ප්‍රවණතාවයේ පසුබිම මත ශ්‍රී ලංකා සංචාරක සංඛ්‍යා පිළිබඳ ප්‍රවණතා විශ්ලේෂණයක් සිදු කළහොත්, මේ වන විට ශ්‍රී ලංකාවට සංචාරකයන් මිලියන 8.2 ක් පමණ පැමිණ ඇති බවත්, ඔවුන්ගේ ආදායම වසරකට ඩොලර් බිලියන 12.1 ක් බවත්ය (මෙය වර්තමාන සාමාන්‍යයට වඩා හතර ගුණයකින් වැඩි වීමකි).

මෙම කර්මාන්තයේ සේවයේ යෙදී සිටින පුද්ගලයන් සංඛ්‍යාව මිලියන 1.4 ක් වනු ඇත. එයින් අදහස් වන්නේ සංචාරක අංශය අපනයන අංශයට සහ රටේ විදේශ ප්‍රේෂණවලට සමාන වනු ඇති බවයි. ශ්‍රී ලංකා ආර්ථිකයේ සංචාරක ව්‍යාපාරය සතුව ඇති බලය එයයි.

රටේ සංචාරක කර්මාන්තය මුහුණ දෙන ප්‍රධාන ගැටලුව ප්‍රතිපත්තිමය නොගැලපීමයි. උදාහරණයක් මේ වන තෙක් ලෙස භාවිත කර ඇති ටැග් ලයින් ගනිමු. “පැරඩයිස් අයිලන්ඩ්” (1970 - 1980), “ඉන්දියන් සාගරයේ මුතු ඇටය” (1980 දශකයේ අග භාගයේ සිට 1990 දශකයේ මුල් භාගය දක්වා), “ඔබ තවත් දේ සඳහා නැවත පැමිණෙනු ඇත” (1990 දශකයේ අග භාගයේ සිට), “වෙනත් තැනක නොමැති දේශයක්” (2005 - 2009), “ශ්‍රී ලංකාව: කුඩා ආශ්චර්යය” (2009 - 2011), “ආසියාවේ ආශ්චර්යය” (2011-2018), “ඉතින් ශ්‍රී ලංකාව” (2018 - 2023), “ඔබ තවත් දේ සඳහා නැවත පැමිණෙනු ඇත” (2023). මෙම කාර්ය සාධනය පැමිණෙන්නේ ඉන්දියාවේ පසුගිය වසර 12 තුළ නව පරිපාලන හතරක් පැවතුණද, ඉන්දියානු සංචාරක මණ්ඩලය ස්ථාවරව පවත්වාගෙන යන “ඉන්ක්‍රෙඩිබල් ඉන්දියා” වැනි ව්‍යාපාරයක පසුබිම තුළය. ස්ථාවර ප්‍රතිපත්තියේ බලය මෙයයි.

මාලදිවයිනෙන් පාඩමක් - වසර 35 කින් සැලසුම් 4 ක්

ආදර්ශවත් ප්‍රතිපත්ති අනුකූලතාවක් සම්බන්ධයෙන් මාලදිවයින උදාහරණයක් ලෙස ගතහොත්, වසර 35 ක කාලයක් තුළ රටට තිබුණේ ප්‍රධාන සැලසුම් සංචාරක හතරක් පමණකි. පළමුවැන්න 1982 දී, දෙවැන්න 1995 දී, තෙවැන්න 2007 දී සහ සිව්වැන්න 2013 දී වෙළෙඳපොළට පැමිණි අතර, එය 2017 සහ ඉන් ඔබ්බටද පවතින බව කියනු ලැබේ.

ඔවුන් කරන්නේ හොඳම මොළයන් එකතු වී සැලැස්මක් සකස් කර පසුව එය වෙළෙඳපොළට ගෙන ඒමට ප්‍රතිපත්ති සම්පාදකයන්ට ඉඩ සැලසීමයි. දිනක් මම මාලදිවයිනේ සංචාරක අලෙවිකරණ කණ්ඩායම මුණගැසුණු විට, ඔවුන් බෙදාගත් දෙය වූයේ, ක්‍රියාත්මක වන සැලසුම්වලට බොහෝ ගැලපීම් කළ යුතු බවයි. එහෙත් උපාය මාර්ගය අවම වශයෙන් අවුරුදු හයේ සිට අට දක්වා ක්‍රියාත්මක කිරීමට ඉඩ දීමට තදින්ම වග බලාගෙන තිබුණි. මින් නව ව්‍යාපාරයකට පෙර ප්‍රතිඵල විශ්ලේෂණය කිරීමට සහ අවශ්‍ය නම් කණ්ඩායමට නව කුසලතා කට්ටල හඳුන්වා දීමට කාලය ලබා දුන්නේය. මාලදිවයිනේ සංචාරක ව්‍යාපාරයේ “සනී සයිඩ් ඔෆ් ලයිෆ්” ව්‍යාපෘතිය ප්‍රතිපත්තියේ අනුකූලතාව පිළිබඳ සාක්ෂියකි.

ශ්‍රී ලංකා සංචාරක ව්‍යාපාරය - අවස්ථා 5ක්?

මම ආපසු හැරී බැලු‍වහොත්, ආර්ථිකය ඉදිරියට ගෙන යාම සඳහා සංචාරක ව්‍යාපාරය කෙරෙහි අවධානය යොමු කරන ගෝලීය වශයෙන් අනෙකුත් බොහෝ රටවල් මෙන්, ශ්‍රී ලංකා සංචාරක ව්‍යාපාරයට පසුගිය දශක දෙක තුළ ගෝලීය සන්නිවේදන ව්‍යාපාරයක් දියත් කිරීමට අවස්ථා හයක් ලැබී තිබේ. එහෙත් උත්සාහයන් පහක් ආරම්භක නොවන ඒවා වී ඇත. සාරය ග්‍රහණය කර ගැනීමට මට ඉඩ දෙන්න.

2009 දී එල්ටීටීඊය සමඟ සතුරුකම් නැවැත්වීමෙන් පසුව අපට පළමු අවස්ථාව ලැබුණු අතර, තාක්ෂණික කමිටුවේ ඉහළම වෘත්තිකයන් සමඟ පූර්ණ ප්‍රචාරණ ටෙන්ඩරයක් දියත් කරනු ලැබුණි.  දෙවැනි අවස්ථාව ලැබුණේ 2015 දී යහපාලන රජය පැමිණි විටය. එහිදී අපි සියලු‍ දෙනාම ධූරාවලිය ස්වභාවයෙන්ම වෘත්තීය බව විශ්වාස කළ අතර, සංචාරක ව්‍යාපාරය වැනි ප්‍රධාන ආයතන මෙහෙයවීමේ වගකීම භාර ගැනීමට අප වැනි අය තීරණය කළහ. පැහැදිලි කෙටි විස්තරයක් සහිත යෝජනා ඉදිරිපත් කිරීම සඳහා ගෝලීය වෙළෙඳ දැන්වීම් ආයතන හතක් කෙටි ලැයිස්තුගත කරන ලද අතර, එය මාස තුනක් ඇතුළත සිදු කරනු ලැබුණි. කණ්ඩායම ව්‍යාපාරයේ හදිසිභාවය සැලකිල්ලට ගෙන මධ්‍යම රාත්‍රිය ඉක්මවා වැඩ කළහ. යෝජනා ඉදිරිපත් කිරීමට මාසයකට පෙර, 2015 ඔක්තෝබර් මාසයේදී මණ්ඩලය විසුරුවා හරින ලද අතර, යෝජනා ඉදිරිපත් කිරීමේ දිනට දින දෙකකට පෙර ටෙන්ඩරය අවලංගු කරනු ලැබුණි. දැන්වීම් ආයතන හතම සටන් කළහ. ඇමතිවරයාට ටෙන්ඩර් ක්‍රියාවලියෙන් පිටත වෙනත් අදහස් තිබීම කනගාටුවට කරුණකි.

තුන්වැනි අවස්ථාව අප්‍රේල් 21 පාස්කුදා ප්‍රහාරයයි. එහිදී ශ්‍රී ලංකා සංචාරක ව්‍යාපාරයට තුන්වැනි අවස්ථාව ලැබුණු අතර, ගෝලීය අලෙවිකරණ මුලපිරීමක් ක්‍රියාත්මක කිරීම සඳහා මහජන සම්බන්ධතා ආයතනයට ඉදිරිපත් කරන ලද යෝජනාව නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුව අනුමත නොකළ විට එයද නාස්ති විය. නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුවේ තීරණය වලංගු විය.  සිව්වැනි අවස්ථාව වූයේ 2019 දී යුද ප්‍රවීණයකු රටේ ජනාධිපතිවරයා ලෙස වැඩ භාර ගැනීමය. සංචාරක අංශය අපනයන කර්මාන්තයක් ලෙස වර්ගීකරණය කර ඇති බැවින් ස්වර්ණමය අවස්ථාවක් බිහි විය. කර්මාන්තයට හිමි බදු සහන අපනයන සංවර්ධන මණ්ඩලය හා සම්බන්ධ සමාගම්වලට සමාන වන බැවින් එය විශිෂ්ට පියවරක් විය. එහෙත් කොවිඩ්-19 වසංගතය ලෝකයට පහර දුන් විට සහ ශ්‍රී ලංකා සංචාරක ව්‍යාපාරයට නැවත වරක් බලපෑම් එල්ල වූ විට කර්මාන්තය බිඳ වැටුණි. එය ඉතා අවාසනාවන්ත කාරණයක් විය.

පස්වැනි අවස්ථාව පැමිණියේ 2022 දී කොවිඩ්වලින් පසුවය. සංචාරක ව්‍යාපාරය මුල සිටම ආකර්ෂණය කර ගැනීමට පටන් ගන්නා නව ව්‍යාපාරයක් හරහා ශ්‍රී ලංකා සංචාරක ව්‍යාපාරය “නැවත වේදිකාගත කිරීමට” අපට ස්වර්ණමය අවස්ථාවක් ලැබුණි. “මූලික කරුණුවලින් දක්ෂ වන්න” වැනි ශක්තිමත් අලෙවිකරණයේ ආචාර ධර්ම අපට ප්‍රගුණ කළ හැකිව තිබුණි. සංචාරක අංශය මෙහෙයවීමේදී මාලදිවයින කරන්නේ මෙයයි. කොටස, ඉලක්කය, ස්ථානය. ඉන්පසුව, අලෙවිකරණ අරමුණු සහ ප්‍රධාන ක්‍රියාමාර්ග ලබා ගෙන; එය බලවත් නිර්මාණශීලීත්වයක් දක්වා පරිමාණය කළ යුතුය; පසුව එයට සාම්ප්‍රදායික මාධ්‍ය සහ නැගී එන ඩිජිටල් මාධ්‍ය වේදිකාවල සත්කාරකත්වය සැපයිය හැකිය. එහෙත් කනගාටුවට කරුණක් නම්, අපි එම අවස්ථාව අහිමි කර ගත් අතර, පසුව අපි ශ්‍රී ලංකා සංචාරක ව්‍යාපාරය කම්බියට ගෙන ගිය මූල්‍ය අර්බුදයට ගියෙමු. මෙය දුර්වල නායකත්වය හේතුවෙන් සිදු වූ මිනිසා විසින් නිර්මාණය කරන ලද අර්බුදයක් බව සැලකිල්ලට ගත යුතුය.

6 වැනි අවස්ථාව - 2025 වසරේදී ශක්තිමත් පාලනයක්

ශක්තිමත් පාලනයක් සහිත ජාතික ජන බලවේගය සන්නාමයේ වත්මන් ආචාර ධර්ම සැලකිල්ලට ගෙන, ගෝලීය ව්‍යාපාරය යථාර්ථයක් බවට පත් කිරීමට අපට අවසාන අවස්ථාවක් ඇති අතර, කර්මාන්තය ඉතා ධනාත්මකය. එහෙත් 2025 ජනවාරි සිට 2025 මාර්තු මාසයේ සහ පසුව 2025 ජුනි 26 වන දින බලධාරීන් විසින් බොහෝ උත්සාහයන් ගෙන ඇති නමුත් සියල්ල ක්‍රියාත්මක නොවූ බවක් අපට පෙනේ. වසර දෙකක පමණ කාලයක් තිස්සේ ආරම්භ කරන ලද ටෙන්ඩර් ක්‍රියාවලියේ අක්‍රමිකතා පැවති බැවින් හේතුව ඉතා සාධාරණයි. නවතම දත්ත අනුව ලබන මාසය වන විට නව ටෙන්ඩර් කැඳවනු ලබන අතර, ක්‍රියාවලිය ක්‍රියාත්මක වීමට වසරක් ගතවනු ඇත.

ව්‍යුහාත්මක ප්‍රතිසංස්කරණ

බෙහෙවින් අවශ්‍ය “ගෝලීය සන්නාමකරණ ව්‍යාපාරය” හැරුණු විට සංචාරක කර්මාන්තයට තවත් බොහෝ ප්‍රතිසංස්කරණ අවශ්‍ය වේ. ප්‍රධාන සංචාරක ස්ථානවල අවශ්‍ය මූලික යටිතල පහසුකම් කෙරෙහි ශ්‍රී ලංකාව අවධානය යොමු කළ යුතුය. ඒවා නම් සනීපාරක්ෂාව සහ සනීපාරක්ෂක ගැටලු සහ - අවුරුදු 8-15 අතර දරුවන් සිටින මවුපියන්ගේ අවශ්‍යතා සපුරාලීම සඳහා නව නිෂ්පාදන දියත් කිරීමයි. තේමා උද්‍යාන මෙම කොටස සඳහා වඩාත් ජනප්‍රිය වේ. 

මිලියන 5-6 ක සංචාරක පදනමක අවශ්‍යතා සපුරාලීමට හැකි වන පරිදි සැපයුම් දාම සංවර්ධනය ශ්‍රී ලංකාවට ඉතා වැදගත් වේ. වර්තමානයේ බොහෝ දෛනික නිෂ්පාදන ආනයනය කරනු ලැබේ. අපි බැරෑරුම් නම්, ප්‍රතිපත්ති සම්පාදකයකු වටිනාකම් දාමය අධ්‍යයනය කළ යුතු අතර, රටට පැමිණෙන විදේශිකයන්ගෙන් උපයන ආදායමට සාපේක්ෂව ආහාර සහ උසස් තත්ත්වයේ ස්ප්‍රීතු ආනයනය කිරීමේ ශුද්ධ ප්‍රතිඵල තීරණය කළ යුතුය. ශ්‍රී ලංකාවේ අධිසංචාරක ව්‍යාපාරයක් සිදු නොවන පරිදි ප්‍රධාන සංචාරක ස්ථානවල රැගෙන යා හැකි ධාරිතා අධ්‍යයනයක් කෙරෙහි ද අප අවධානය යොමු කළ යුතුය. අනුමැතිය සහ මූලික උපයෝගිතා පිළිබඳ ප්‍රතිපත්තිමය අනුකූලතාවක් ද අපට අවශ්‍ය වේ, එසේ නොමැතිනම් වත්කම් වැඩි දියුණු කිරීම තුළින් ලැබෙන එකම දේ ලාභය පමණි.

ඊළඟ පියවර

ශ්‍රී ලංකාව ඩොලර් බිලියන 100 ක ආර්ථිකයක දැවැන්ත සන්ධිස්ථානයක එළිපත්ත මත සිටින බව අපට පෙනෙන අතර, අවශ්‍ය වන්නේ සංචාරක ක්ෂේත්‍රයෙන් පමණක් නොව වෙ​ෙළඳ භාණ්ඩ හා සේවා අපනයනවලින් ද ශ්‍රී ලංකාවට ඇති අවස්ථාවෙන් උපරිම ප්‍රයෝජන ගැනීමට සම්බන්ධීකරණ උත්සාහයකි. ඩොලර් බිලියන 35 ක පමණ ආදායමක් උපයා ගැනීම සඳහා අපට මේවා කළ හැකිය. වර්තමානයේ අපි සිටින්නේ ඩොලර් බිලියන 20 සීමාවේය. ජාතික ජන බලවේගය රජයේ ශක්තිමත් පාලනය සැලකිල්ලට ගෙන, ශ්‍රී ලංකාව වසර ගණනාවක් තිස්සේ හඬ නඟන මෙම අවස්ථාව අප අත නොහැරිය යුතුය.  අප අමතක නොකළ යුතු කරුණක් නම්, 2026 අවසන් වන විට අපට ඩොලර් බිලියන 9 ක විදේශ සංචිතයක් සහ 2027 වන විට ඩොලර් බිලියන 13 ක විදේශ සංචිතයක් නොමැති නම්, අපි තවත් ණය පැහැර හැරීමක් කරා ගමන් කරමින් සිටින බවයි. එබැවින්, සංචාරක, අපනයන, විදේශ ප්‍රේෂණ සහ සෘජු විදෙස් ආයෝජන හරහා ඩොලර් ආදායම වැඩි නොකළහොත්, (ජාතික සන්නාම ගොඩනැගීමේ ප්‍රධාන කුළුණක් වන) පාලනය සඳහා වන රජයේ වත්මන් උත්සාහයන් අපතේ යනු ඇත.

(මෙම ලියුම්කරු ශ්‍රී ලංකා සංචාරක ව්‍යාපාරයේ සහ ශ්‍රී ලංකා අපනයන සංවර්ධන මණ්ඩලයේ හිටපු සභාපතිවරයෙකි. වර්තමානයේ ආසියා ශාන්තිකර කලාපය සඳහා වන ලෝක ග්‍රාමීය සංචාරක කවුන්සිලයේ උප සභාපතිවරයාද වේ.)

“ඩේලි එෆ්ටී” පුවත්පතේ පළවූ ලිපිය සිංහලට පරිවර්තනය කළේ අනිල් කරුණාරත්න