සොබාදහම රික්තය පිළිකුල් කරයි: එය හැඳින්වෙන්නේ ඇරිස්ටෝටල්ගේ සිද්ධාන්තය ලෙසය, එහෙත් එය සැබැවින්ම සොයාගත් තැනැත්තා පාර්මනයිඩ්ස් විය හැකිය:

දේශපාලනයත් එසේමයි.

ජාතික ජන බලවේගය/ජවිපෙ 2024 වසරේදී ශ්‍රී ලංකාවේ විපක්ෂ අවකාශයේ රික්තය පුරවමින් ජනාධිපතිවරණය සහ පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණ ජයග්‍රහණය කළේ සජිත් ප්‍රේමදාස සහ සමගි ජන බලවේගය මග හැර යමිනි. වසරකටත් අඩු කාලයකට පසු, ජාතික ජන බලවේගය/ජවිපෙ රජය සහයෝගයෙන් ලේ වගුරවමින් සිටියි. 2024 නොවැම්බර් සිට 2025 මැයි දක්වා කාලය තුළ, රජයට ඡන්ද මිලියන 2.3 ක් අහිමි වූ අතර, එය වසර පහක් තුළ ජාතික ජන බලවේගය සියයට 3 සිට බලයට පත්වීම තරම්ම ශ්‍රී ලංකා වාර්තාවකි.

2024 වසර සංලක්ෂිත වූයේ ද්විත්ව අර්බුදවලිනි. ඒ රජයේ අර්බුදය සහ විපක්ෂයේ අර්බුදය ලෙසිනි. ජනාධිපතිවරණයෙන් පසු රජයේ අර්බුදය අඩු වී 2025 දී එය නැවත ගලා ඒමට පටන් ගත්තේය. එහෙත් විපක්ෂයේ අර්බුදය කිසිදා අවසන් වූයේ නැත.

සාමාන්‍යයෙන් සිදුවන්නේ රජය කෙරෙහි අසතුටින් සිටින ඡන්දදායකයන් විපක්ෂයට මාරු වීමයි. එහෙත් 2025 පළාත් පාලන මැතිවරණයේදී එය සිදු නොවීය. රජයට ඡන්දය නොදීමට තීරණය කළ මිලියන 2.3 ක ඡන්දදායකයන්ගෙන් බොහෝ දෙනෙක් විපක්ෂයට ඡන්දය නොදීමට ද තීරණය කළහ. ඔවුන්ගේ ඡන්දය දීමෙන් වැළකී සිටීමෙන් අදහස් වූයේ රජය සහ විපක්ෂය කෙරෙහි විශ්වාසයක් නොමැතිකමයි.

රජය ස්වයං-හානි කර ගැනීමේ ප්‍රවණතාව පාලනය කර ගැනීමට සහ එහි ක්‍රියාකාරිත්වය වැඩිදියුණු කිරීමට සමත් වුවහොත්, මෙම අතෘප්තිමත් ඡන්දදායකයන්ගෙන් බොහෝ දෙනෙක් නැවත ජාතික ජන බලවේගය පක්ෂයට පැමිණීමට ඉඩ තිබේ. එහෙත් රජයේ අසාර්ථකත්වය විපක්ෂයේ දුර්වලතා සමග දිගටම ගැළපෙන්නේ නම් කුමක් කළ යුතුද?

ද අත්ලාන්තික් සඟරාවේ මෑතකාලීන ලිපියක, තීරු රචක ඩේවිඩ් ග්‍රැහැම්, ජනාධිපති ට්‍රම්ප්ගේ වර්ධනය වන ජනප්‍රියතාව නොමැතිකම සහ ඔහුගේ පරිපාලනයේ නොහැකියාව විපක්ෂ ඩිමොක්‍රටික් පක්ෂයට හිතකර භූමියක් නිර්මාණය කර ඇති බව නිරීක්ෂණය කළ අතර, එයට තවත් අනු ප්‍රකාශයක් එක් කරමින් “එහෙත් තත්වය අවුල් කරන්නේ කෙසේදැයි යමෙකුට සොයා ගත හැකි නම්, එය ඩිමොක්‍රටික් පක්ෂයයි” යනුවෙන් ලිවීය. ඔහු “ඇමරිකාවේ විරුද්ධ පක්ෂයට මේ සමෘද්ධිමත් කාලයක් නොවන්නේ ඇයි” යන ප්‍රශ්නය ඇසූ අතර, නිල් පක්ෂයේ සූදානමක් නොමැතිකම, එහි ආශ්වාදජනක නොවන දේශපාලනය සහ එහි දුර්වල නායකයන් (ඩිමොක්‍රටික් පක්ෂය අදාළ නොවන තැනකට ලිස්සා යයි) පෙන්වා දෙමින් ඊට පිළිතුරු දුන්නේය.

විශේෂයෙන් රාජපක්ෂ හිමිකාරීත්වය දරන ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණ එහි ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධී ස්වභාවය නිසා බැහැර කර ඇති තත්වයක් තුළ මේ සියලු රෝග ලංකාවේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී විපක්ෂයද ආක්‍රමණය කරයි.

ඇමරිකානු දේශපාලන ක්‍රමයේ අභාවයට යමින් තිබෙන ස්වභාවය එහි ප්‍රාථමික ක්‍රියාවලිය මගින් යම් දුරකට මුහු කර ඇති අතර, එමගින් සාපේක්ෂ නොදන්නා අයට දේශපාලන වේදිකාවට ඇතුළු වීමට හැකි වීමෙන් ආයතනික අපේක්ෂකයන් පරාජය කරයි. වඩාත්ම ප්‍රසිද්ධ උදාහරණය බැරැක් ඔබාමා ය. ජාතික නොවන මට්ටමින්, ප්‍රාථමික ක්‍රියාවලිය පක්ෂයට නව මුහුණු එක් කර ඇති අතර, බාර්ටෙන්ඩර්වරයකුව සිට අනාගත ජනාධිපති අපේක්ෂකයකු දක්වා ඉහළට පැමිණි ඇලෙක්සැන්ඩ්‍රියා ඔකාසියෝ කෝර්ටෙස් ඊට නිදසුනකි.

2025 ජුනි මාසයේදී නිව්යෝර්ක් නගරාධිපති ධුරය සඳහා ඩිමොක්‍රටික් පක්ෂයේ ප්‍රාථමික මැතිවරණයෙන් අනපේක්ෂිත ජයග්‍රහණයක් ලබා ගත් 33 හැවිරිදි දේශපාලන නවකයකු වන සොහ්රාන් මම්දානි, මෙම ක්‍රියාවලියේ නවතම උදාහරණයයි. මම්දානි සැලකුණේ අනපේක්ෂිත ජයග්‍රාහකයකු ලෙසනි: උගන්ඩාවේ උපත ලැබූ ඉන්දියානු සම්භවයක් ඇති මුස්ලිම් ජාතිකයකු වන ඔහුට කිසිදු නාම පිළිගැනීමක්, මැතිවරණ ප්‍රචාරක සටනක් නොතිබූ අතර, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී-සමාජවාදියකු ලෙස ඔහුගේ ස්වයං හඳුනාගැනීමේ සිට පලස්තීනයට ඔහුගේ අසමසම සහයෝගය දක්වා වූ සෑම දෙයක්ම එක්සත් ජනපදයේ සියදිවි නසාගැනීමක් ලෙස සැලකෙන ප්‍රතිපත්ති විය (ටෙල් අවිව් නගරයට පසු ලොව දෙවන විශාලතම යුදෙව් ජනගහනය ඇත්තේ නිව්යෝර්ක් නුවරය).

ඔහු ජයග්‍රහණය කළේ ඔහුගේ නිසැක පෞද්ගලික හැකියාවන් සහ ඔහුගේ පණිවිඩයේ කේන්ද්‍රීයභාවය සහ ඒ කෙරෙහි වන ඔහුගේ ලේසර් වැනි අවධානය නිසාය. ඔහු සෑම නිව්යෝර්ක් වැසියකුටම නිව්‌යෝර්ක් නුවර දැරිය හැකි තැනක් බවට පත් කළේය. ඔහු ජයග්‍රාහී පණිවිඩයක් නිර්මාණය කරමින්, එහි රැඳී සිටිමින්, සහ සැබවින්ම විශාල මුදල් බලයකින් පිටුබලය ලබන තරගකරුවකු පරාජය කළේය.

“බලාපොරොත්තුව සඳහා අපට නිශ්චිතභාවයක් අවශ්‍ය නැහැ, අවශ්‍ය වන්නේ හැකියාව පමණයි” යනුවෙන් ඉතිහාසඥ හොවාර්ඩ් සින් 1990 දී ඔහුගේ Failure to Quit නම් රචනාවේ ලිවීය. ලංකාවේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී විපක්ෂය ජනනය කිරීමට අසමත් වන්නේ බලාපොරොත්තුවයි.

අනුර කුමාර දිසානායක සොරකම් කළේ සජිත් ප්‍රේමදාසගේ සහ රනිල් වික්‍රමසිංහගේ ගිගුරුමයි. ඔහු සජිත් ප්‍රේමදාසට වඩා හොඳින් පන්සල් යෑම කරන අතරම, රනිල් වික්‍රමසිංහ මෙන්ම ආර්ථිකය කළමනාකරණය කරයි (වික්‍රමසිංහ මාවතේ රැඳී සිටීමෙන්). බලයේ සිටින ජාතික ජන බලවේගය/ජවිපෙ චීන හෝ වියට්නාම කොමියුනිස්ට් පක්ෂවලට වඩා වාමාංශික/සමාජවාදී නොවේ. එය ආදේශකයක් නොව ධනවාදයේ කළමනාකරුවෙකි.

ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී විපක්ෂයේ ජයග්‍රහණය කරා යන මාවත වැටී ඇත්තේ දකුණට මාරුවීම තුළ නොවේ; එසේ කිරීමෙන් එය ඇද වැටෙන්නේ දෘෂ්ටිවාදාත්මක ඝනකමකටය. ඒ වෙනුවට, එය රජයේ ප්‍රධාන අසාර්ථකත්වය හඳුනාගෙන, එම අසාර්ථකත්වය මත පදනම්ව පණිවිඩයක් සකස් කර, ඒ මත රැඳී සිටිය යුතුය. ලෝක බැංකුවේ නවතම ශ්‍රී ලංකා සංවර්ධන යාවත්කාලීන කිරීම එවැනි ජයග්‍රාහී මාවතක් සඳහා යම් සලකුණු සපයයි.

කරුණාකර සවන් දෙන්න

ආර්ථිකය ස්ථාවර කර එය නැවත වර්ධන මාවතට ගෙන ඒමට වික්‍රමසිංහ ජනාධිපති ධුරය සමත් විය. එහි ප්‍රධාන අසාර්ථකත්වය වූයේ දරිද්‍රතා අර්බුදයට ප්‍රමාණවත් ලෙස සම්බන්ධ වීමට නොහැකි වීමයි. අනුර කුමාර දිසානායක ජනාධිපති ධුරය ආර්ථිකය සමබරව තබා ගැනීමට සමත් වූ අතර, මහජන ආර්ථික පීඩාවලට මුහුණ දීමට අසමත් විය.

ලෝක බැංකු නවතම වාර්තාව අර්බුදයේ මානයන් ඉදිරිපත් කරයි. “උද්ධමනය ලිහිල් කළද, 2021 සහ 2024 අතර කාලය තුළ ආහාර මිල දෙගුණයකටත් වඩා වැඩි වූ අතර, එය මන්දපෝෂණය සහ ආහාර අනාරක්ෂිතභාවය ඉහළ යාමට දායක විය. රැකියා අනුපාතය 2023 දෙවැනි කාර්තුවේ සියයට 46.0 සිට 2024 දෙවැනි කාර්තුවේදී සියයට 45.5 දක්වා පහත වැටුණි, සහ සැබෑ වැටුප් 2019 මට්ටමට වඩා අඩු මට්ටමක පවතී. උපයෝගිතා මිල ගැළපීම් සහ නව ආදායම් බළමුළු ගැන්වීමේ පියවර ඇතුළුව ප්‍රතිසංස්කරණ, ගෘහස්ථ අයවැය පීඩාවට පත් කළේය. ඉහළ ජීවන වියදම්වලට මුහුණ දෙමින්, කුටුම්භ මානව ප්‍රාග්ධන වියදම් කපා හැරීම, වැඩිපුර ණයට ගැනීම සහ පෝෂ්‍යදායී ආහාර පරිභෝජනය අඩු කිරීම වැනි අවදානම් සහගත උපාය මාර්ග අනුගමනය කළේය” යනුවෙන් එහි දැක්වේ.

ඉහළ විදුලි හා ජල අනුපාත, ඉහළ වක්‍ර බදු, ඉහළ ආහාර උද්ධමනය, අඩු රැකියා නියුක්තිය, අඩු සැබෑ වැටුප්, ඉහළ ණය මට්ටම් සහ අධ්‍යාපනය සහ සෞඛ්‍ය සඳහා ඇති ප්‍රවේශය අඩු වීම - හමුදා වියදම් අඩු කිරීමට හෝ සෘජු බදු වැඩි කිරීමට රජය දක්වන අකැමැත්ත මෙම අන්තර් සම්බන්ධිත ගැටලු සමග කටයුතු කිරීමේ හැකියාව සීමා කරයි. ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී විපක්ෂයට වඩා හොඳින් කළ හැකිද?

සජිත් ප්‍රේමදාස තම පියා ගැන අඩුවෙන් කතා කර, ඔහුගේ පියාගේ ආර්ථික මාවත ගැන වැඩිපුර අධ්‍යයනය කළහොත්, ඔහුට පිළිතුරු කිහිපයක් සොයා ගැනීමට හැකි වනු ඇත. ජනාධිපති ප්‍රේමදාසට උරුම වූයේ අඩු වර්ධනයක්, අඩු විදේශ සංචිත, ඉහළ විරැකියාව සහ දැවැන්ත දරිද්‍රතාවෙන් පිරුණු ආර්ථිකයකි. ආර්ථිකය ස්ථාවර කර වර්ධනය වේගවත් කරන අතරම, දුප්පතුන්ගේ සහ අඩු ආදායම්ලාභීන්ගේ ආර්ථික පීඩාව සමනය කිරීම අරමුණු කරගත් වැඩසටහන් දෙකක් ඔහු ක්‍රියාත්මක කළේය. ඒ ශ්‍රී ලංකාවේ පළමු දරිද්‍රතාව පිටුදැකීමේ වැඩසටහන වන ජනසවිය (සමෘද්ධි මෙන් නොව, එහි අරමුණ වූයේ සදහටම අත්පත්‍රිකා ලබා දීම නොව, දුප්පතුන්ට දරිද්‍රතාවෙන් මිදීමට පියවරක් සැපයීමයි) සහ වර්ධනය සහ විදේශ සංචිත වැඩි කිරීමට සහ ජීවන වැටුපක් සහිත රැකියා නිර්මාණය කිරීමෙන් විරැකියාව සහ දරිද්‍රතාව අඩු කිරීමට උපකාරී වූ ඇඟලුම් කර්මාන්තශාලා 200 වැඩසටහන යි.

විදුලි මිල ගණන් සම්බන්ධයෙන් වුවද, සජිත් ප්‍රේමදාසට ඔහුගේ පියා සහ ඔහුගේ සමීපතම සහකරු වන සිරිසේන කුරේගේ අසම්මත, ඉදිරිගාමී ප්‍රවේශයන් ගෙන් ඉගෙන ගත හැකි දෙයක් තිබේ. වෘත්තීය සිවිල් සේවකයකු වන ඩබ්ලිව්. ඩී. අයිලප්පෙරුම පැහැදිලි කළ පරිදි, 1990 දී, සිරිසේන කුරේ නිවාස අමාත්‍යවරයා ලෙස කටයුතු කළ කාලය තුළ, ඕස්ට්‍රේලියානු සහාය ඇතිව කුරුණෑගල පන්සියගම ප්‍රදේශයේ නියමු ව්‍යාපෘතියක් ලෙස සූර්ය ගම්මානයක් ස්ථාපිත කරනු ලැබුණි. මෙය “පවුල් 500 කට සරල ප්‍රකාශ වෝල්ටීයතා සූර්ය නිවාස ආලෝකකරණ පද්ධතියක්, ලාම්පු 4-6, රේඩියෝවක් සහ කුඩා රූපවාහිනියක්” ලබා දුන්නේය. එම අත්දැකීම මත පදනම්ව, 1991 දී පහළ ඌව කලාපයේ සූර්ය බලශක්ති ව්‍යාපෘතියක් ස්ථාපිත කරනු ලැබුණි. “ග්‍රාමීය රෝහල් සහ මාතෘ සායන, ග්‍රාමීය රෝහල්වල වෛද්‍යවරුන්ගේ නිවාස, ග්‍රාමීය පාසල් සහ පාසල් රසායනාගාර, ගුරු නිවාස, වෘත්තීය පුහුණු මධ්‍යස්ථාන සහ වඩාත්ම වැදගත් ලෙස ප්‍රජා ජල පොම්ප කිරීම සඳහා සූර්ය බලශක්තිය ලබා දෙන ලදී. ඊට අමතරව, වින්නඹු මාතාවන්ට ඔවුන්ගේ රාත්‍රී චාරිකා සහ දරු ප්‍රසූතිය සඳහා උපකාර කිරීම සඳහා අතේ ගෙන යා හැකි සූර්ය පහන් කූඩු ලබා දෙන ලදී...” මේ සියල්ල සිදු කරන ලද්දේ හරිත බලශක්තිය විලාසිතාවක් වීමට දශක ගණනාවකට පෙරය. එය සජිත් ප්‍රේමදාසගේ මගෙහි උරුමයක් වන අතර, ඔහු ඔහුගේ සහ රටේ අනතුර නොසලකා හරිමින් සිටී.

ඇමරිකානු දේශපාලන විචාරක ක්‍රිස් හේස් පෙන්වා දෙන පරිදි, “බලය සමග අප සම්බන්ධ කරන කථන සහ සන්නිවේදනයේ අනෙකුත් අංශවලට වඩා අවධානය යොමු කළ යුතුය. එනම් ඒත්තු ගැන්වීම, තර්ක කිරීම, තොරතුරුය. ඔබට ඒත්තු ගැන්වීමට පෙර, ඔබ අවධානය අල්ලා ගත යුතුය” (සයිරන්ස් කෝල්). අවධානය උපයා ගත යුතු අතර, එය උපයා ගත හැක්කේ ඔබට ඉදිරිපත් කිරීමට අදාළ දෙයක් තිබේ නම් පමණි. 2024 දී, ජාතික ජන බලවේගය පක්ෂය සමගි ජන බලවේගය අබිබවා ගියේ එහි පණිවිඩය පක්ෂය සමගි ජන බලවේගයට වඩා බොහෝ අවධානය ආකර්ෂණය කර ගත් බැවිනි. පක්ෂය සමගි ජන බලවේගය දිගින් දිගටම වැරැදි සහ අවුල් සහගත වුවහොත්, 2029 දී, එය නැවතත් අබිබවා යනු ඇත, මෙවර එය කරන්නේ පුනර්ජීවනය වූ ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණ සහ කලකිරුණු ඡන්දදායකයන්ගේ ප්‍රාථමික බියට ආයාචනා කරන අපේක්ෂක නාමල් විසිනි.

නැවතත් මායාකර්ම දේශපාලනයට?

දේශප්‍රේමී, ජාතියට ආදරය කරන ජාතික සමුළුව යනු බහුතරවාදී අන්තවාදීන්, භික්ෂූන් වහන්සේලා සහ ගිහියන්ගේ රැස්වීමක් සඳහා වූ නමකි. රජයේ අවදානම සහ ඉන් ප්‍රයෝජන ගැනීමට ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී විපක්ෂයේ නොහැකියාව තුළ ඔවුන්ට අවස්ථාවක් දැනී ඇත. ඔවුන්ට රික්තය දැනෙන අතර, එය බහුතර භීතිකාව සහ දෙමළ, මුස්ලිම්, ක්‍රිස්තියානීන්, ඉන්දියාව, බටහිර වැනි සතුරන් ගෙන් පුරවා ගැනීමට සැලසුම් කරයි.

දශක දෙකකට ආසන්න කාලයක් තිස්සේ මෙම අන්තවාදී කොටස් රාජපක්ෂ ආධාරකරුවන් සහ අනුබල දෙන්නන් ලෙස ක්‍රියා කළහ. අද වන විට ඔවුන් නිල නොවන රාජපක්ෂ ඉදිරි ආරක්ෂකයන් ලෙස ක්‍රියා කරමින් සිටින අතර, නාමල් රාජපක්ෂ තවමත් පැවසීමට සහ කිරීමට කැමැති නැති දේවල් පවසමින් සහ ස්ථාවරයන් ගනිමින් සිටියි.

ජාතික ජන බලවේගය රජයේ ප්‍රධාන ධනාත්මක කරුණක් වන්නේ එහි ජාතිවාදය නොමැති වීමයි. ජනාධිපතිවරයා තවදුරටත් ඉදිරියට යාමට සහ පැහැදිලිවම ජාතිවාදයට විරුද්ධ වීමට කැමැත්තෙන් සිටින බව පෙනේ. “දේශප්‍රේමියකු වීමට හොඳම ක්‍රමය සිංහල-බෞද්ධ ජාතිකවාදියකු වීම යැයි යමෙකු සිතන්නේ නම්, එය අනිවාර්යයෙන්ම දෙමළ-හින්දු ජාතිකවාදය උග්‍ර කිරීමට හේතු වනු ඇත” යනුවෙන් ඔහු මෑතකදී අනුරාධපුරයේ පැවති බෞද්ධ ආගමික උත්සවයකදී අනතුරු ඇඟවීය. අවාසනාවකට මෙන්, ලාංකිකයන්ගෙන් සියයට 33ක් පමණ වන පිරිසකගේ ආර්ථික පීඩාව ග්‍රහණය කර ගැනීමට රජයට ඇති නොහැකියාව (මෙම සතියේ ඉන්ධන මිල ඉහළ දැමීමෙන් නැවතත් පෙන්නුම් කරන ලද නොහැකියාවකි) තරගකාරී බහුතරවාදී සහ සුළුතර අන්තවාදයට පක්ෂව දේශපාලන භූ දර්ශනය නැඹුරු කළ හැකිය.

වාර්ගික හා ආගමික යුද්ධවල ප්‍රවීණයකු වන බෙංගමුවේ නාලක හිමියන්ට අවශ්‍ය වන්නේ සොල්දාදුවන්ගේ හමුදාවක් නොව රණවිරුවන්ගේ හමුදාවක් නිර්මාණය කිරීමටයි. යුද්ධයක් නොමැති විට සොල්දාදුවන්ට පැවතිය හැකිය. ඇත්ත වශයෙන්ම, බොහෝ සොල්දාදුවන්ට එසේය. එහෙත් අර්ථ දැක්වීම අනුව, රණවිරුවන්ට ප්‍රචණ්ඩකාරී ගැටුමක් අවශ්‍ය වේ. රණවිරුවන් නිර්මාණය කර පෝෂණය කරන වැඩසටහනක් ක්‍රියාත්මක කිරීමට ද භික්ෂුව බලාපොරොත්තු වේ. එවැනි වැඩසටහනක අත්‍යවශ්‍ය ආරම්භක ලක්ෂ්‍යය සතුරන් සහ තර්ජන වනු ඇත.

එම “දේශප්‍රේමී රැස්වීම” අමතමින්, රාජපක්ෂවරුන්ට ඡන්දයක් දීම මරණයේ දොරකඩදී සතුටින් සිහිපත් කළ හැකි කුසල් ක්‍රියාවක් ලෙස අමතක නොවන ලෙස අර්ථ දැක්වූ මැදගොඩ අභයතිස්ස හිමි, එම සතුරන් හා තර්ජනවලින් එකක් නම් කළේය: ඒ ඉන්දියාවයි. දෙවැනි කැරැල්ලේ ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ හැඳින්වීමක් ණයට ගත් ප්‍රේමදාස ඉන්දියානු හමුදාව ඉන්දියානු වඳුරු හමුදාව (හනුමාන් පිළිබඳ සඳහනක්) ලෙස හැඳින්වූ අතර, ලංකා හමුදාව ඉන්දියානු හමුදාවේ රෙජිමේන්තුවක් බවට පත්වන බවට අනතුරු ඇඟවීය. ඔහු ඩිජිටල්කරණයට පවා විරුද්ධ විය, එය තවත් ජාත්‍යන්තර කුමන්ත්‍රණයක් ලෙස දුටු අතර, දෙවැනි කැරැල්ලේ ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ ප්‍රියතම ව්‍යාජය වන ශ්‍රී ලංකාව ඉන්දියාවේ 29 වැනි පළාත බවට පත් කිරීමට නැවත පණ ගැන්වීය.

රුසියානු සහ යුක්රේන හමුදාවල සේවය කරන ශ්‍රී ලංකා සොල්දාදුවන්ගේ ගැටලුව සම්බන්ධයෙන් 2025 ජුනි මාසයේ පැවති රැස්වීමකදී, ආරක්ෂක ලේකම් සහ ත්‍රිවිධ හමුදා ප්‍රධානීන් “විශ්‍රාමික යුද ප්‍රවීණයන්ගේ විශ්‍රාම වැටුප් සහ රණවිරු පවුල් සඳහා වැන්දඹු සහ අනාථ විශ්‍රාම වැටුප් යෝජනා ක්‍රමයට අදාළ දිගුකාලීන ගැටලු” විසඳීමට පොරොන්දු විය. යුද්ධය 2009 දී අවසන් විය; රාජපක්ෂවරු 2015 දක්වා සහ නැවතත් 2019 සිට 2022 දක්වා බලයේ සිටියහ. බෙංගමුවේ නාලක සහ මැදගොඩ අභයතිස්ස වැනි අය එම පාලන තන්ත්‍ර දෙක සමග සමීපව සම්බන්ධ වූහ. ඉතින්, “රණවිරුවන්” සහ ඔවුන්ගේ පවුල්වලට තවමත් විශ්‍රාම වැටුප් ගැටලු ඇත්තේ කෙසේද? පිළිතුර සරලය. මෙම ගිහි සහ පැවිදි ඝෝෂාකාරීන්ට සැබෑ සොල්දාදුවන්ගේ සැබෑ ගැටලු ගැන තැකීමක් නැත. ඔවුන්ට අවශ්‍ය වන්නේ තමන්ගේම න්‍යාය පත්‍රය ඉදිරියට ගෙන යාම සඳහා බිල්ලට යැවිය හැකි රණවිරුවන්ය.

වර්තමානයේ මෙම අන්තවාදී කොටස් තවමත් සුළු පිරිසකි. එහෙත් රජය සහ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී විපක්ෂය දිගටම අසාර්ථක වුවහොත් ඔවුන්ගේ තරුව පායා ආ හැකිය. පළමුව අනෙකාට එරෙහිව ප්‍රචණ්ඩත්වය, පසුව තමන්ගේම අය සඳහා ප්‍රචණ්ඩත්වය තවමත් අපගේ අනාගතය විය හැකිය. ඒ ආක්‍රමණය කොට ඇති බටහිර ඉවුරේ අඛණ්ඩව සිදුවන අභ්‍යන්තර යුදෙව් ප්‍රචණ්ඩත්වය මෙන් ය.

ජුනි 27 වැනි දින, අන්තවාදී යුදෙව් පදිංචිකරුවෝ කෆ්ර් මලික් නම් පලස්තීන ගම්මානයේ පෞද්ගලික පලස්තීන ඉඩමකට ඇතුළු වී එහි නීති විරෝධී මුරපොළක් පිහිටුවීමට උත්සාහ කළහ. හමුදාව මැදිහත් වූ අතර, අවසානයේ පලස්තීනුවන් තිදෙනකු වෙඩි තබා ඝාතනය කරන ලදී! යුදෙව් පදිංචිකරුවන් අසල පිහිටි පලස්තීන ක්‍රිස්තියානි ගම්මානයක් වන ටේබේහ් වෙතද පහර දුන්හ. “මේ දිනවල අපි ජීවත් වෙන්නේ පදිංචිකරුවන්ගේ ගිනි, ම්ලේච්ඡත්වය සහ කෲරත්වය යටතේ යි” යැයි ගමේ පදිංචි පූජක බෂාර් බසීල් පියතුමා විලාප තැබීය.

ටේබේහ් සහ කෆ්ර් මලික් වෙත පහර දීමෙන් පැය කිහිපයක් ඇතුළත, පදිංචිකරුවෝ තමන්ගේම හමුදාවට එම ම්ලේච්ඡත්වයේ සහ කෲරත්වයේ රසය ලබා දුන්හ. ඔවුහු ඊශ්‍රායල මුර සංචාරයකට පහර දී, “ෂෙකෙල් මිලියන ගණන් වටිනා හමුදා ස්ථාපනයක්” ගිනි තබා, බෙන්යමින් ප්‍රාදේශීය බලසේනා හමුදා කඳවුරෙන් පිටත කැරලි ගැසූ අතර, කඳවුරේ අණදෙන නිලධාරියා “ද්‍රෝහියකු” ලෙස හැඳින්වූහ. මෙම පදිංචිකරුවන්ගේ දේශපාලන නායකයන් වන අගමැති බෙන්ජමින් නෙතන්යාහු සහ ඔහුගේ අන්තවාදී සහචරයන් වන මුදල් අමාත්‍ය බෙසලෙල් ස්මොට්‍රිච් සහ ජාතික ආරක්ෂක අමාත්‍ය ඉටමාර් බෙන්-ග්වීර්, ඊශ්‍රාලය හමුදා ඕනෑවට වඩා වාමාංශික සහ පලස්තීනුවන්ට මෘදු ලෙස කටයුතු කරන බවට සලකති. ගාසා තීරයේ ජන සංහාරක යුද්ධයක් සිදු කරන එකම හමුදාව එයයි. ආධාර මධ්‍යස්ථාන අසල සිවිල් වැසියන් හිතාමතාම ඉලක්ක කළ බවට චෝදනා එල්ල වූ එම හමුදාවම: “තර්ජනයක් නොමැති විට පවා ගාසා තීරයේ ආහාර බෙදා හැරීමේ ස්ථාන අසල නිරායුධ ජනකායට වෙඩි තැබීමට ඔවුන්ට නියෝග කළ බව ඊශ්‍රාලය හමුදා නිලධාරීන් සහ සොල්දාදුවන් හාරෙට්ස්ට පැවසීය.” (හාරෙට්ස් - 27.6.2025). දැන් ආක්‍රමණික සිටින බටහිර ඉවුරේ “යුදෙව් දේශප්‍රේමීන්” දේශප්‍රේමී යුදෙව් හමුදාවට පහර දෙන්නේ ප්‍රමාණවත් තරම් දේශප්‍රේමී නොවීම නිසාය.

සෙනසුරු මෙන් අන්තවාදයද අවසන් වන්නේ තමන්ගේම දේ පරිභෝජනය කිරීමෙනි. රාජපක්ෂවරුන් සහ ඔවුන්ගේ අන්තවාදී සගයන් විසින් මෙහෙයවනු ලබන ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධී විපක්ෂය විසින් විපක්ෂයේ රික්තය පුරවනු ලැබුවහොත්, අපට අත්විඳිය හැකි අමිහිරි අනාගතය මෙයයි.

ඇමරිකානු ආර්ථික විද්‍යාඥ ඉසබෙලා වෙබර් පැවසූ පරිදි, “අප සිටින්නේ ආර්ථික ආරක්ෂාව, දැරිය හැකි මිල පිළිබඳ අර්බුදය. අන්ත දක්ෂිණාංශිකයන් විසින් භාවිත කරනු ලබන මොහොතකය. සාමාන්‍ය ජනතාවගේ අවශ්‍යතා කෙරෙහි අවධානය යොමු කරන ලද න්‍යාය පත්‍රයක් තිබීම අපට අවශ්‍ය බව මම සිතමි. පසුගිය වසරේ ඩිමොක්‍රටික් පක්ෂය පරාජයට පත් වූයේ එහිදීය (නිව්යෝර්කර් - 2025.6.30). 2024 දී ලංකාවේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී විපක්ෂයටත් එසේම විය. 2029 දී විපක්ෂයට වඩා හොඳින් කළ හැකිද?

(***)
“ඩේලි එෆ්ටී” පුවත්පතේ පළවූ ලිපිය සිංහලට පරිවර්තනය කළේ
අනිල් කරුණාරත්න