බළපිටියේ - එස්. ඒ. වයි. ද සිල්වා
අඩු මුදලකට ලොකු මාළු කුට්ටියක් මිලදී ගැනීමට ගිය ගුරුවරියකට ලාබ අලාබ පිළිබඳ අලු‍ත් පාඩමක් මාළු මුදලාලිගෙන් ඉගෙන ගැනීමේ  පුවතක් ගාලු‍ දිසාවෙන් වාර්තා වේ.
ඇය ගුරුවරියකි. ලෝබකම ඉහවහටත් උඩින්ය. මේ නිසා අලාබ විඳින්නට සිදු වූ අවස්ථා බොහෝය. එහෙත් මසුරුකමේ නම් අඩුවක් නොවීය.
පසුගිය දිනෙක ඇය බල මාළු ලොකු කුට්ටියක් මිලදී ගැනීමට මාළු වෙළෙඳසලකට ගියාය. මාළුවාගේ ඔළුව සහ වලිගය නැතිව මැද කොටස පමණක් ඇයට වුවමනා වූයේ ඔළුව සහ වලිගය සමග මාළු කූරියකු මිලදී ගතහොත් වැඩි මුදලක් ගෙවීමට සිදුවන හෙයිනි. ඇය මේ සඳහා උප්පැරවැට්ටියක් යෙදුවාය.
‘මුදලාලි මට මාළු කූරියගෙ මැද කොටස විතරක් කපල දෙන්න’ යැයි මාළු වෙළෙන්දාගෙන් ඉල්ලා සිටියාය.
‘අනේ මිස් එහෙමනම් කරන්න බැහැ. මිස්ට මාළු කූරියගෙ මැද කොටස දුන්නොත් ඔළුවයි වලිගයයි කාටද විකුණන්නේ.....?’
‘මුදලාලි මට කොහොම හරි ඕනෑ මැද කොටස විතරයි. ඔය බල්ලන්ට උයල දෙන්න කියලා බොරු කියමින් ඇවිත් ඉවත දමන කෑලි අරගෙන යන අයට විකුණන්න’ යැයි ඇය යෝජනා කළාය.
‘නෝනා එහෙම ඇවිත් අරගෙන යන අය ඕන තරම් ඉන්නවා. ඒ එන්නේ සල්ලි දීලා මාළු අරගෙන යන්න නොවෙයි නිකං උස්සාගෙන යන්නයි. එහෙම දුන්නොත් උන් අපේ මාළුත් කාවි’ මුදලාලි කීය.
‘එහෙම බැහැ... මට කොහොම හරි ඕනෑ...’ යැයි ඇය කීවාය. 
කෙතරම් ඇත්ත පහදා දීමට උත්සහ කළත් ඇයට එය වටහා ගැනීමට බැරි විය. මාළු මුදලාලිට ගණ දෙවි නුවණ පහළ විය.
මුදලාලි ලොකු මාළු කූරියකුගෙන ඔළුවට මාළු පෙති එක හමාරක පමණ වාසියක් තිබෙන සේ ඔළුව කපා ඉවත් කොට වලිගයටත් එසේ වාසියක් තිබෙන සේ කපා ඉවත් කරගෙන දී මාළු කූරියාගේ වටිනාකමටත් වඩා වැඩි මුදලක් අය කර ගත්තේය.
ඇය මුදල ගෙවා මාළු කෑල්ල පමණක් ගෙන යද්දී මුදලාලි ‘හැමදාම අඩු ගානට මාළු අරගෙන යන්න එනවාට අද හොඳ පාඩමක් මම ඉගැන්නුවා’ යැයි අල්ලපු මාළු ලෑල්ලේ මුදලාලිට කියමින් සිනාසුණේය.