(සුජීව ජයවික්‍රම)
කොරෝනා උවදුර මැඬපැවැත්වීමේ සෞඛ්‍ය පියවරක් ලෙස මුඛ ආවරණ පැළඳීමට උපදෙස් දී ඇතත්, ඇතැමෙක් එම උපදෙස් ඒ හැටි ගණන් නොගිනිති.
මෙහි කතානායකයා වන චමල් ද එම ගණනට අයත් වන්නෙකි. ප්‍රදේශයේ කොහේ ගියත් එම උපදේශය ඔහු අනුගමනය කරන්නේ නැත. බොහෝ විට ඔහු ආරක්ෂක අංශවලට මාට්ටු වී උපදෙස් දෙන අවස්ථා ද එමටය.
‘‘අනේ සර්.... මම මේ මාස්ක් එකක් ගන්නත් එක්ක තමයි කඩේට යන්නේ.....’’
‘‘අනේ සර්.... හදිසියක් වෙලා ආව. මාස්ක් එක දාගෙන එන්න අමතක වුණා.....’
‘‘අනේ සර්.... බයික් එකෙන් එනකොට මාක්ස් එක හුළඟට ගියා....’’ මෙසේ නිදහසට කරුණු කියා එතැනින් ගැලවී යාම ඔහුගේ සිරිතය. නමුත් ඔහු කිසි විටෙකත් එම ක්‍රියාපිළිවෙත වෙනස් කළේ නැත. එය ඔහුගේ මිතුරෝ ද හොඳ හැටි දනිති.
දිනක් සන්ධ්‍යා කාලයේ නිවෙස දෙසට යතුරුපැදියෙන් ගමන් කරමින් සිටි චමල්ගේ යතුරුපැදිය සිය මිතුරකු ඉදිරියේ නතර කළේය. ඔහුටත් පුදුමය. දහවල් කාලයේ කිසිම විටෙක මුඛ ආවරණ නොපළඳින චමල් දුටු මිතුරාට ඇතිවූයේ පුදුමයකි.
‘‘ඈ බං... කවදාවත් මාස්ක් නොදා පොලිසියට හැංගි හැංගි යන උඹ මේ රෑටත් මාස්ක් දමාගෙන යන්නේ’’ මිතුරා විමසුවේය.
‘‘මම මේ මාස්ක් එක දාගත්තෙ කොරෝනාවෙන් බේරෙන්න නෙවෙයි. යාලුවෙක්ගෙ ගෙදර ගිහිල්ල ගැහුව හොඳ අඩියක්. මේක දැම්මම පොලිසියට ගඳ දැනෙන්නෙ නැහැ බං....’’ මුඛ ආවරණය ගලවා මිතුරා සමග කතා කරමින් සිටි චමල් නැවත හොඳ හැටි මුඛ ආවරණය පැළඳගෙන යතුරුපැදියට නැංගේය.
