නිවාඩු දිනක පුද්ගලික ආරක්ෂක නිලධාරීන් කිහිපදෙනෙක් සතුටු සාමිචියේ යෙදී සිටියහ. අයෙක් කථා කරමින් “අපේ ගමේ ගෙදරකට නයෙක් එනවා. ගෙදර පොඩි ළමයෙකුත් ඉන්නවා. එයා බත් කන්නේ පිඟාන බිම තියාගෙනයි. නයා පිඟාන ළඟට ඇවිල්ලා, ළමයා කෑම කන හැටි බලන් ඉඳලා යනවා. ගෙදර අයට කිසි කරදරයක් කරන්නේ නැහැ. ගෙදර අයගෙනුත් නයාට කරදරයක් නැහැ”. යැයි පැවසීය.
එවිට තවත් තරුණ ආරක්ෂක නිලධාරියෙක්, “ඊයේ රෑ මම පුදුම හීනයක් දැක්කා. ආණ්ඩුවේ තරුණ ඇමති කෙනෙක් (නම පවසයි) ටච් ෆෝන් දෙකක් ගෙනල්ලා, එකක් මට දීලා කිව්වා, ‘ඔයාගේ ෆෝන් එක පරණයිනේ, මේක ගන්න කියලා’. අළුත්ම ෆෝන් එක ආශාවේ බැහැ” යැයි කීය. එතැනට පැමිණි සංචාරක නිලධාරියාට කථාව ඇසිණි. “නාලක ඔයා ඊයේ රෑ ඩියුටිද? ඔහු විමසීය. “ඔව් සර්” ආරක්ෂක නිලධාරියා පිළිතුරු දුන්නේය. “ඔයා ඊයේ රෑ ඩියුටි නම් කොහොමද නිදා ගත්තේ”. සංචාරක නිලධාරියා ඇසූ විට, “මම නිදා ගත්තේ නැහැ සර්” ආරක්ෂක නිලධාරියා පැවසීය. “නිදාගත්තේ නැත්නම් කොහොමද අර හීනේ දැක්කේ?” ඇසූ සංචාරක නිලධාරියා නිදිය ගත්තාට පඩියෙන් රුපියල් එක්දාස් පන්සීයක් කපනවා” යැයි පවසා පිටව ගියේ සන්තෝෂයෙනි. ඔහුගේ සතුටට හේතුව, දඩ වශයෙන් අය කරන මුදලින් සීයට විසි පහක් ඔහුට හිමිවීමය. අගනුවරදී අසන්නට ලැබිණි.
