බුලත්සිංහල ලක්මි කුඩලිගම
පියාට නොදන්වා මව දුන් පියාගේ බැංකු ගිණුමේ කාඩ් පතත් රැගෙන කොළඹට පැමිණි පුතා, පියාගේ කාර්යාලයට පැමිණ පියාවත් එක්කරගෙන ත්‍රිරෝද රථයක නැගී කොළඹ පිටකොටුවේ රවුමක් ගිය නිසා පුතා දැන් හරි දියුණු වෙලායැයි කියා, ආඩම්බරයෙන් තම කාර්යාලයීය මිතුරන්ට පවසා සවස ගෙදර ගියවිට තම පුතා සියල්ල කර ඇත්තේ තමාගේ කාඩ්පතින් මුදල් රැගෙන බව දැනගත් පසු පියාට දවල් තරු පෙනුණු පුවතක් අගනුවර රජයේ ආයතනයක කාර්යාලයකින් වාර්තාවේ.
දකුණු පළාතට කිට්ටුව පිටිසර ගමක පදිංචිව සිට අගනුවර රජයේ ආයතනයක සේවයට එන මේ පුද්ගලයා සත පනහක්, රුපියලක්, පාරේ වැටී තිබුණත් වටපිට බලා එය අහුලා සාක්කුවේ දමා ගන්නා මසුරෙකි. දකුණේ සිට දුම්රියෙන් කොළඹට එන ඔහු රුපියල් 30ක් ඉතුරු කරන්නට කොල්ලු‍පිටියෙන් බැස ටවුන් හෝල් පැත්තේ ඇති තම කාර්යාලයට දිනපතා පයින් යයි.
කොළඹ අධ්‍යාපන ආයතනයක ඉගෙනුම ලබන තම පුත්‍රයා දිනක් කාර්යාලය අසලට පැමිණ පියා ඇමතීය. ලොක්කාට බොරුවක් ගසා පුතා ඇවිල්ලායැයි සිය සගයන්ට කියා එළියට බැස්සා නොව ඔහු එළියට වීසි වුණේය.
ත්‍රිරෝද රථයක නැගි පුතා කාර්යාලය ඉදිරිපිටය. යං තාත්තේ නගින්න. අපි පිට පිටකොටුවට යං, පිම්මේ ගිය ත්‍රිරෝද රථය පිටකොටුවේ වීදියක් වීදියක් ගානේ ගොස් බඩු තොගයක්ද රැගෙන දුම්රිය පොළ අසලට පැමිණ හරි තාත්තේ මම දැන් මේකෙන්ම ගෙදර යනවා, තාත්තා ආපහු කාර්යාලයට යන්න යැයි කීය. හරි පුතේ මේ තියෙන්නේ ඕනා තරම් බස් මම එයින් එහෙක යන්නම් කියා කීවත්, නැහැ තාත්තේ පොඩ්ඩක් ඉන්න කියා දුරකථන ඇමතුමක් ගත්තේය. ක්ෂණිකව යතුරු පැදියක් පැමිණ පියාව කාර්යාලයට ඇරලීය.
අපේ පුතා කොළඹට ඇවිත් මහ කාලයක් නැහැ. අවුරුදු ගාණක් කොළඹ වැඩ කරන මට වඩා යාළුවො ඉන්නවා යැයි සිය සගයන්ට මේ විස්තරය කීවේ ඉතා ආඩම්බරයෙනි. සවස සිය නිවසට ගිය පියා බලන්ඩකො අපේ පුතා දැන් හරි දියුණුයි. කොළඹදී හොඳ යාළුවො ආස්සරේ කරන්නේ මාවත් එක්කගෙන පිටකොටුවට ගියේ එයාගේ යාළුවො එක්ක යැයි සිය බිරිඳටද කීය. මොන යාළුවොද, පුතා මටත් විස්තරය කිව්වා. බස්වල ගියොත් පරක්කු නිසා මොන මී එහෙකටද මොහොකටද කතා කරල ත්‍රීවීල් එකක් අරන් පිටකොටුවට ගිහින් බඩුත් අරන් ඒ මී එකෙන්ම යතුරු පැදියක් ගෙන්වා ඔයාවත් කාර්යාලයට යැව්වා කියල. එතකොට ඒවාට වියදම් කරන්න සල්ලි කොයින්ද එයාට, තරමක් කලබලවූ පියා ඇසීය, ඇයි අනේ පුතාට හදිසියක් වෙලා බඩු වගයක් ගන්න ඕනා කිවාම මම ඔයාගේ බැංකු කාඩ් එක එයාට දුන්නා යැයි කීය. හත් ඉලව්වයි. කියූ පියාට සිය පුත්‍රයාගේ දියුණුව නිසා මෙදින පමණක් රැය පහන් කරන්නට දින තුනක පමණ කාලයක් ගියේලු.
