මොරගොල්ලාගම සිසිර කැලේගම
අයියා මල්ලි පැටලැවිල්ලකින් අමුතු තාලයට අමාරුවේ වැටුණ ව්‍යාපාරික ස්ථානයක් පිළිබඳව අවුකන ප්‍රදේශයේ ගම් පෙදෙසකින් අසන්නට ලැබෙයි.
මෙය බැංකු ණයක් ලබාගෙන දියුණුවට පත් ව්‍යාපාරික ස්ථානයකි.
දිනක් හුරු පුරුදු මුහුණක් ඇති අයෙක් එතැනට ගොඩ විය.
“සර්... බැංකුවේ මහත්තයා නේද?” ව්‍යාපාරිකයා විමසීය.
“ඔව්, ඔව් මම තමයි ඒ.” අමුත්තා පිළිතුරු දුන්නේය.
“අනේ සර්ට පින් සිද්ධ වෙන්න තමයි මේ ව්‍යාපාරය පවත්වාගෙන යන්නේ. සර් බැංකු ණය අනුමත නොකළා නම් මට අද මෙහෙම තැනක ඉන්න බැහැනේ.
යමු සර් පොඩි අඩියක් ගහන්න... එදා සංග්‍රහයක් කරන්න හදන කොටත් පස්සේ එනවා කිව්වානේ.” ව්‍යාපාරිකයා ආයාචනා කළේය.
පෙරැත්තය ඉවතට දැමීමට බැරි යැයි කියූ ඔහු කැමැතිම වර්ගය කිව්වේය. ඒ අනුව නිමේෂයකින් බෝතලයක් මේසය මත තබා ඉහළින්ම සංග්‍රහයක් බුක්ති විඳීමට සැලැස්වීය. පදම ඉක්මවා ගිය ඔහු දැඩි අපහසුවෙන් ඉන් නික්ම ගියේය. එතැනින් නොනැවතුණු ඔහු ඉඳ හිට එහි පැමිණීමට ද අමතක නොකළේය. ඒ එන හැම වතාවකම ව්‍යාපාරිකයා ද යහමින් සංග්‍රහ කළේය.
එලෙස පැමිණ සාදයකට සෙට් වී ගීයක් ගයන අතරවාරයේ තවත් අමුත්තෙක් පැමිණ ඔහුට පහර දීමට තැත් කළේය.
“එපා, එපා අපේ සර්ට ගහන්න. මේක මගේ තැන.” ව්‍යාපාරිකයා පවසද්දී හෙතෙම කිසිත් නොකියා එතැනින් පලා ගියේය.
ඒ සැණින්ම එබඳුම මුහුණක පෙනුමක් ඇති අයෙක් එතැන වාඩි විය.
“යකෝ, මෙන්න බැංකු මහත්තයා... අර එයාගේ මල්ලියෙක් නේ. අපි මෙච්චර කාලයක් අයියා කියා රැවටිලා තියෙන්නේ මල්ලිටනේ...”
ව්‍යාපාරිකයා සිද්ධිය වටහා ගන්නා විට වෙස්වලාගත් මල්ලි ව්‍යාපාරිකයාගෙන් අවස්ථා කිහිපයකදීම දත ගලවලා අවසන්ලු.
