ගිංගං දෑලේ සැඟවුණු ලෝකය
ජපන්නු අහසෙන් ඇවිත් බෝම්බ දානකොට මං හිටියේ ගාල්ලේ අඟුලුගහ තේ වත්තක. මං තමයි ඒ තේ වත්ත බලාගත්තේ. එදා මට හොඳට මතකයි. එක එක පාට එළිය කුට්ටි කඩා වැටුණා. මං ඒක දිහා බලා හිටියා. පස්සේ තමයි ආරංචි වුණේ ඒ ජපන්නු බෝම්බ දාල කියලා.
මේ වන විට එකසිය දොළොස් වැනි වියට ළඟා වී සිටින ගාල්ලේ, නාගොඩ උඩවැලිවිටියේ පදිංචි එඩ්වින් වික්රමාරච්චි නොහොත් අඹවත්තෙ සීයා එසේ තම අතීත මතකය ස්මරණය කරයි.
වික්රමාරච්චි මහතාට දූ දරුවන් දහ දෙනෙක් සිටි බවත් දෙදෙනෙක් මියගොස් ඇති බවත් කියා සිටියේ ඔහුගේ වර්තමාන භාරකාරත්වය උසුලන බාල දියණිය වන කුසුමාවතී වික්රමාරච්චි මහත්මියයි.
හැටහය හැවිරිදි වියේ සිටින ඇය පවසන්නේ තම පවුලේ සියලුම සහෝදර සහෝදරියන් ඉතා හොඳ අධ්යාපනයක් ලබාගත් අතර තමා හැර සෙසු සියල්ලෝම රජයේ වැදගත් රැකියා කළ බවයි. වික්රමාරච්චි මහතාගේ දැනට ජීවතුන් අතර සිටින දූ දරුවන් අතරින් වැඩිමහල්ම දරුවාට ද මේ වන විට අවුරුදු අසූ දෙකක් සම්පූර්ණ වී ඇත.
සීයා ඉස්සර අඟුලෙන් ගිය ගමන් ගැන විස්තර ටිකක් කියන්නකෝ.
වික්රමාරච්චි මහතාගේ පවුලේ තොරතුරු කතා බහ කිරීමෙන් අනතුරුව මම එම ප්රශ්නය ඔහු වෙත යොමු කළෙමි.
ඒකාලේ ඉතිං හැම ගමනම ගියේ ගඟ දිගේ තමයි. ගං ඉවුර දිගේ තිරික්කල යන්න පාරක් තිබුණා. පයින් යන අයත් ඒ අඩි පාර දිගේ තමයි ගියේ. ගඟේ එක ඉවුරක ගස් වැවෙන්න දුන්නේ නෑ. අඟුල ඇදගෙන යන්න පාර හදාගෙන තිබුණා. අපේ පවුලට ළමයි ලැබුණාම හීනටිගල නවත්තලා හිටියේ. මං අඟුලෙන් ගිංතොටට ගිහින් තමයි පවුලයි දරුවයි බලන්න හීනටිගලට ගියේ.
වික්රමාරච්චි මහතා එක දිගට කියවාගෙන යන පුද්ගලයෙකු නොවේ. ඔහු විස්තර කරන ගිංගඟේ ඉවුර දිගේ එදා තිබුණු අඩි පාර අද ද උඩවැලිවිටිය සහ කැප්පිටියාගොඩ වැනි ගිං ගඟ අසබඩ ගම්මානවල ශේෂවී තිබේ. වෙනසකට ඇත්තේ එම අඩි පාරවල් යතුරුපැදි ගමන් කළ හැකි තරමට අද පුළුල් වී තිබීමයි.
‘සීයට මතකද සීයගෙ පාසල් ගිය කාලය?’ ඔහු කුඩා අවධිය දක්වා කැඳවාගෙන යන රිසින් මම විමසුවෙමි.
‘මං හතර පාස් කළා විතරයි. ඊට පස්සේ පාසල් ගමන නතර කළා. පාසල් ගමන නතර උනාට පස්සේ අඟුලක එල්ලිලා හිනිදුමට ගිහින් නෙළුවෙ මැදගම අපේ ආච්චිලයි ගෙදර ගියා. එහේ අවුරුදු පහළවක් දහසයක් වෙනතුරුම හිටියා. ආච්චිලයි ගෙදර මාමල පස් දෙනෙක් හිටියා. මාමලයි යාළුවෝ ගෝන්නු, ඌරෝ දඩයම් කරල මාමලයි ගෙදරට කොටහ එවනවා. මාත් ඒකාලේ මාමලයි පස්සෙන් යනවා.’
අවුරුදු එකසිය දොළහක් වුවද තම කුඩා කාලය ගැන සිහිපත් කරද්දී වික්රමාරච්චි මහතාගේ මුවඟට නැඟුණ මඳහාසය ජවසම්පන්නය. ඔහු ඒ අතීත ආවර්ජනයන් මුදාහරින අතරතුර සුසුමක් පිටකර යම් කල්පනාවකට වැටිණ.
‘සීයෙ ඒකාලේ වෙළඳාම් කටයුතු ගැනත් මතක ඇති නේද?’
මම ඔහුගේ අවධානය වෙනත් ඉසව්වකට කැඳවාගෙන යාමේ උත්සාහයක් සඳහා පෙළඹුණෙමි.
‘ඒ කාලේ ඉතිං ලොකුම වෙළෙඳාම පුවක් තමයි. පුවක් වේළලා කරුංකා විකුණන එක තමයි කව්රුත් කළේ. ඉස්සර හැම තැනම පුවක් අරඹවල් තිබුණේ. ගඟ දිගේ එක පෙළට පුවක්ගස් ඉබේ වැවිල තිබුණා. වේලපු පුවක් ගෝනිවලට අරන් ගියාම ලොකු ඉල්ලුමක් තිබුණා.
ඒ කාලේ කිරි කෝප්පයක් ශත පහයි. අරක්කු බෝතලයක් ශත හැත්තෑ පහයි. සිගරට් එක ශත හතරයි. ගිනි පෙට්ටිය ශතයයි. දවසම කුලී වැඩ කළාම ලැබුණේ ශත තිස් පහයි. රුපියල් විස්සක් විතර තිබුණා නම් ඒකාලේ දහ දොළොස් දෙනෙක් ඉන්න පවුලකට මාසයක් ජීවත් වෙන්න ඇති.’
වික්රමාරච්චි මහතාගේ පරණ මතක සටහන් වර්තමානය හා ගැලපීමේදී අහස පොළව තරම් අසමානවීම පිළිබඳව ඔහුට ඇත්තේ හොඳ අවබෝධයකි. ඒ පිළිබඳව අදහස් දක්වද්දී ඔහුගේ මුවඟට උපහාසාත්මක සිනහවක් නැගෙන්නේ ඒ නිසාය. මුල් කාලයේ කෘෂිකර්මාන්තයේ නියැලී ඇති ඔහු එළ සහ මී ගවයන් ඇති කරමින් කිරි නිෂ්පාදනය කිරීමේ සහ අළෙවි කිරීමේ කටයුතුවලට ද අත ගසා තිබේ.
මතු සම්බන්ධයි
සටහන ඡායාරූප
තවලම රංජිත් හේවගේ
හීන් නෝනා දියණිය දෙස බැලුවේ කරදර දෑසිනි. දුරකථනය හරහා ආවේ සුබ පණිවිඩයක් නොවන බැව් ඇගේ මුහුණ කියා පෑවේය. “කවුද කතා කෙරුවේ..?” හීන් නෝනා විමසුවාය. “අයිය
මෙවර U Tube ලෝකය තුළින් ඉරිදා ලංකාදීපයෙන් කතාබහ කරන්න හිතුවේ සමාජ මාද්ය ඔස්සේ අතිශය ජනප්රිය Girls Voice Band එකක් පිළිබඳව. ඒ Yellow Beats කණ්ඩායම කුෂිනි ප්රවින්ද්යා, දි
ශ්රී ලංකාවේ පබලු භාවිතය පිළිබඳ පුරාණතම සාධක අයත් ෙවන්නේ ප්රාග් ඓතිහාසික යුගයටය. ක්රි.පූ. (900-600) අතර මුල් යුගයේදී ජනතාව පබලු භාවිතය සුලබව සිදුකොට ඇති
හින්දු පුරාණයට අනුව විෂ්ණු දෙවි යනු ලොව සුරකින්නාය. ලෝකයේ තිර පැවැත්ම පිණිසත්, ධර්මය රැකීමටත්, අදමිටුවන් විනාශ කිරීමටත් වරින්වර විෂ්ණු ලොව පහළවන බව මහ
මසින් ලෙයින් නිර්මිත මසැසට භෞතික ලෝකයේ බොහෝ සංසිද්ධි දැක ගත හැකි වුවත් ඉන් එහා ඇති අවිඥාණික දේ පෙනෙන්නේ නැත. භූගත පෘෂ්ඨ වංශික ඇතැම් සතුන් හැරුණු විට සෙ
සිත්තම්ගල ගල් ලෙන බලන්නට මී ආතා “බරින්දු” එක්ක ගෙන ගියේ ගැල් කරත්තයෙන්ය. “අපේ රැහේ උන් තමයි දරුවෝ මෙතන නැණපිල පටන් ගෙන සාහිත රස බෙදුවේ.” එදා මී ආතා කී ක
ස්වභාවික ශාකසාර අඩංගු ආයුර්වේදයේ විශිෂ්ඨත්වය රැඳි personal care සහ රූපලාවණ්ය නිෂ්පාදන පෙළක් සමග ලොව පුරා ජනතා විශ්වාසයට පාත්ර වූ දැවැන්ත සමාගමක් වන Himalaya Wellness
ආදරය යනු සියලු සීමාවන් ඉක්මවා යන විශ්වීය සංකල්පයකී. එයට හදවත් එකතු කිරීමේ අසීමිත බලයක් ඇත.සැබෑ ප්රේමයක් නිරන්තරයෙන් සියුම් ලෙස අප ආත්මයන් ස්පර්ෂ කරම
ශ්රී ලංකා ප්රමිති ආයතනය (SLSI) විසින් සංවිධානය කරන ලද, ශ්රී ලංකා ජාතික තත්ත්ව සම්මාන උළෙල (SLNQA) 2022 හි ඉහළ ගුණාත්මකභාවය වෙනුවෙන් වූ කැපවීම ඇගයෙමින් හලාල් ප්
දහ දොළොස් දෙනෙක් ඉන්න ගෙදරකට රුපියල් 20 න් මාසයක් කන්න පුළුවන්